سوال
آیا تنفر در ذات خدا وجود دارد؟ اگر خداوند محبت است چگونه می تواند تنفر نیز داشته باشد؟
جواب
این موضوع که «خداوند محبت» می تواند متنفر نیز باشد، دو موضوع متناقض به نظر می رسد. بله این حقیقت را کتاب مقدس کاملا تایید می کند: خداوند محبت است (اول یوحنا فصل 4 آیه 8)، و خداوند متنفر است (هوشع فصل 9 آیه 15). ذات و طبیعت خداوند محبت است، او هر کاری که می کند به نفع انسان است، او از هر چیزی که با ذاتش و با محبت متناقض است تنفر دارد.
تنفر خدا نسبت به بعضی چیزها جای تعجب ندارد. او ما را با توانایی عشق ورزیدن و تنفر داشتن آفرید. می دانیم که تنفر گاهی قابل درک است، ما به طور طبیعی از هر چیزی که باعث نابودی عشق و محبت می شود متنفریم. این همان بخشی از این حقیقت است که ما به شکل خدا آفرید شده ایم. این موضوع که همه ما به گناه آلوده شده ایم به این معنی است که جای عشق و نفرت گاهی عوض می شود، اما وجود ذات گناه آلود توانایی خدادادی ما برای عشق و نفرت را منتفی نمی کند. توانایی در عشق ورزیدن و نفرت داشتن در وجود انسان و در خداوند تناقض در شخصیت نیست.
هرجایی که کتاب مقدس از تنفر خدا صحبت می کند، آن موارد شامل گناه و شرارت می شوند. خداوند از بت پرستی (تثنیه فصل 12 آیه 31؛ فصل 16 ایه 22)، قربانی کردن کودکان، انحراف جنسی (لاویان فصل 20 آیه های 1 تا 23) و از کسانیکه کارهای پلید انجام می دهند (مزامیر فصل 5 آیه های 4 تا 6؛ فصل 11 آیه 5) متنفر است. امثال فصل 6 آیه های 16 تا 19 فهرستی از مواردی را عنوان می کند که خداوند از آنها متنفر می باشد، مواردی مانند غرور، دروغ، قتل، نقشه های شرورانه، اعمال بدکارانه، شهادت دروغ، و مشکل سازان. توجه داشته باشید که این متن ها فقط به چیزهایی که خداوند از آنها متنفر است اشاره نمی کند بلکه از انسان ها با صفات خاصی نیز نام می برد. دلیل آن نیز واضح است: گناه نمی تواند از گناهکار جدا شود، مگر از طریق بخششی که تنها به واسطه ایمان به عیسی مسیح دریافت می شود. خدا از دروغ متنفر است اما دروغ توسط یک انسان گفته می شود که دروغ گفتن را انتخاب کرده است. خداوند در صورتی می تواند دروغ را مجازات کند که دروغگو را داوری کرده باشد.
کتاب مقدس به وضوح عنوان می کند که خدا مردم جهان را دوست دارد (یوحنا فصل 3 آیه 16). خداوند، نینوای غرق در گناه را نجات داد و باعث شد توبه کنند (یونس فصل 3). خداوند از مرگ شروران خوشحال نمی شود (حزقیال فصل 18 آیه 32). او تا سر حد امکان صبر می کند، «بنابراین، برخلاف گمان برخی مردم، مسیح در وعدهٔ بازگشت خود تأخیری به وجود نیاورده است. در واقع، او صبر می‌کند و فرصت بیشتری می‌دهد تا گناهکاران توبه کنند، چون نمی‌خواهد کسی هلاک شود» (دوم پطرس فصل 3 آیه 9). همه این موارد شواهدی از عشق و محبت خدا می باشند، او بهترین ها را برای مخلوقات خود می خواهد. مزامیر فصل 5 آیه 5 درباره خدا می گوید که او از همه بدکاران متنفر است. در مزامیر فصل 11 آیه 5 هم می خوانیم، «خداوند بدکاران و درستکاران را امتحان می‌کند. او از آدم بدکار و ظالم بیزار است».
انسان تا قبل از اینکه توبه کند و به عیسی مسیح ایمان بیاورد، دشمن خدا بود (کولسیان فصل 1 آیه 21).با این وجود، خدا حتی قبل از نجات نیز او را دوست دارد (رومیان فصل 5 آیه 8)؛ به عنوان مثال، خداوند تنها پسر خود را برای نجات انسان قربانی کرد. حال برای کسانی که به عشق خدا پشت پا می زنند، توبه نمی کنند و با کله شقی به گناه می چسبند چه اتفاقی می افتد؟ خداوند آنها را داوری و مجازات می کند، برای اینکه خداوند باید گناه را داوری کند، از این رو گناهکار باید مجازات شود. خدا از کسانی متنفر است که حتی با وجود راه نجات از طریق عیسی مسیح که نشان دهنده لطف و ترحم اوست همچنان به مسیر گناه آلود خود ادامه می دهند و از خدا نافرمانی می کنند
داوود می گوید، «تو خدایی نیستی که گناه را دوست بداری و شرارت را تحمل کنی» (مزامیر فصل 5 آیه 4). اما کسانیکه به خدا پناه می آورند خوشحال هستند و برای همیشه سرود شادی سر می دهند (مزامیر فصل 5 آیه 11). در واقع، مزامیر فصل های 5 و 11 بین پرهیزکاران (کسانی که به خدا پناه می آورند) و شروران (کسانی که از او نافرمانی می کنند) مرز بسیار مشخصی تعیین می کند. پرهیزکاران و شروران هر دو انتخاب های متفاوتی کرده اند و سرنوشت متفاتی نیز دارند، دسته اول شاهد عشق و محبت خدا و دسته دوم شاهد نفرت خدا خواهند بود.
ما نمی توانیم عشق مطلق یا تنفر مطلق داشته باشیم. اما خدا این توانایی را دارد چون خداست. او می تواند بدون هیچ نیت بدی متنفر باشد. او می تواند از گناهکار به شکلی کاملا مقدس متنفر باشد اما همچنان در صورت توبه و ایمان او را ببخشد و با عشق بپذیرد (مکاشفه فصل 2 آیه 6، دوم پطرس فصل 3 آیه 9).
خداوند از روی عشق و محبتش فرزند خود را به عنوان نجات دهنده فرستاد. او از شروران که هنوز بخشیده نشده اند متنفر است، چون «گناهان زیادی مرتکب شده‌اند و بر ضد تو برخاسته‌اند» (مزامیر فصل 5 آیه 10). باید این موضوع را درک کنیم که خواست خدا برای انسان ها این است که توبه کرده و به عیسی مسیح ایمان بیاورند. در لحظه ای که انسان گناهکار به عیسی مسیح ایمان می آورد از دنیای مرگ و تاریکی بیرون آورده شده و به پادشاهی عشق و محبت الهی وارد می شود( کولسیان فصل 1 آیه 13). و در این لحظه همه دشمنی ها؛ نفرت ها و گناهان پاک شده و همه چیز از نو متولد می شود (دوم قرنتیان فصل 5 آیه 17)
English
آیا تنفر در ذات خدا وجود دارد؟ اگر خداوند محبت است چگونه می تواند تنفر نیز داشته باشد؟
