سوال
آیا خدا اشتباه می کند؟
جواب
خداوند هیچ اشتباهی مرتکب نمی شود. کامل بودن و بزرگی او اجازه ارتکاب اشتباه را نمی دهد: «ای خداوند، تو بینهايت عظيم هستی و درخور ستايشی؛ عظمت تو فوق قدرت درک انسانی است» (مزامیر فصل 145 آیه 3). در زبان اصلی عبارتی که در این آیه «فوق قدرت درک انسانی» ترجمه شده به این معنی است که قابل درک، تصور و شمارش نمی باشد. بزرگی خداوند بی نهایت است. این عبارت نمی تواند به یک فرد جایز الخطا که حتی یک اشتباه مرتکب شده باشد و بزرگی او قابل اندازه گیری و محدود است اشاره کند.
توانایی خداوند در انجام همه کارها و درک همه موضوعات نیز اجازه اشتباه به او نمی دهد: « خداوند ما بزرگ و تواناست و حكمت او را انتها نيست » (مزامیر فصل 147 آیه 5). کتاب مقدس به ما نشان می دهد که خداوند خطاناپذیر است. دانش محدود باعث بروز اشتباه می شود اما دانش خداوند نامحدود است و اشتباه نمی کند.
خداوند در خلقت جهان اشتباهی مرتکب نشده است. خرد و علم نامحدود، قدرت بی نهایت و خوبی همیشگی او دست در دست هم داده اند تا یک جهان کامل را خلق کند. در پایان روز ششم خلقت، هرآنچه خلق کرده بود را بررسی کرد و آنها را بسیار خوب توصیف کرد (پیدایش فصل 1 آیه 31). هیچ نشانه ای از استثناء، شرط و یا ناامیدی وجود ندارد.
«خدا انسان نيست كه دروغ بگويد، او مثل انسان نيست كه تغيير فكر دهد. آيا تاكنون وعدهای داده است كه بدان عمل نكرده باشد؟» (اعداد فصل 23 آیه 19). خداوند، بر خلاف انسان، اشتباه نمی کند و نظر خودش را تغییر نمی دهد. او فرمانی را به این دلیل که همه عواقب آن را در نظر نگرفته بود و یا قدرت به سرانجام رساندن آن را نداشت لغو نمی کند. همچنین او مانند بشر گناهکار نیست که نیاز به قضاوت داشته باشد.« خدا نور است و ذرهای تاريكی در او وجود ندارد» (اول یوحنا فصل 1 آیه 5). «خداوند در تمام كارهايش عادل و مهربان است» (مزامیر فصل 145 آیه 17).
برخی می گویند کتاب مقدس تغییر عقیده و ابراز نارضایتی خداوند از آفرینش را نیز گزارش کرده است: «هنگامی كه خداوند ديد مردم غرق در گناهند و دائماً به سوی زشتیها و پليدیها میروند، از آفرينش انسان متأسف و محزون شد. خداوند فرمود: من انسانی را كه آفريدهام از روی زمين محو میكنم. حتی حيوانات و خزندگان و پرندگان را نيز از بين میبرم، زيرا از آفريدن آنها متأسف شدم» (پیدایش فصل 6 آیه های 5 تا 7).
درک واژه پشیمانی در این متن بسیار مهم است. به کاربردن کلمه پشیمانی برای خداوند به معنی اندوه از روی دلسوزی برای کاری می باشد که انجام شده است. خداوند از خودش ضعف نشان نمی دهد، ارتکاب خطا را نمی پذیرد و یا از ارتکاب اشتباهی احساس پشیمانی نمی کند. او می گوید که باید اقدامی ویژه و جدی در این مورد انجام دهد تا شرارت انسان را خنثی کند: «مردم غرق در گناهند و دائماً به سوی زشتیها و پليدیها میروند» (پیدایش فصل 6 آیه 5). وجود جهان هستی نشان دهنده این حقیقت است که خداوند آفرینش جهان را اشتباه ندانست. ما هنوز در این دنیا هستیم، گناهکاریم اما وجود داریم و دنیا نیز وجود دارد. خداوند را سپاس برای این لطف: «هر چه بيشتر به طبيعت گناهكار خود پی میبريم، بيشتر لطف و بخشش بیپايان خدا را درک میكنيم» (رومیان فصل 5 آیه 20). و «نوح مورد لطف خداوند قرار گرفت» (پیدایش فصل 6 آیه 8).
خداوند هرگز مرتکب اشتباه نشده است. او از آفرینش همه چیز هدفی داشته است و هیچ چیزی باعث شگفتی او نمی شود، او آخر را از همان ابتدا بازگو می کند: « به ياد داشته باشيد كه من بارها شما را از رويدادهای آينده آگاه ساختهام. زيرا تنها من خدا هستم و كسی ديگر مانند من نيست كه بتواند به شما بگويد در آينده چه رخ خواهد داد. آنچه بگويم واقع خواهد شد و هر چه اراده كنم به انجام خواهد رسيد» (اشعیا فصل 46 آیه های 9 تا 10).
برخی ممکن است گمان کنند که خداوند در زندگی شخصی خود مرتکب یک اشتباهی شده باشد. برخی از تجربه ها و شرایط به وجود آمده که خارج از کنترل ما هستند باعث شده فکر کنیم که شاید خدا محاسباتی اشتباه انجام داده باشد. با این وجود، «ما میدانيم كه خدا همه چيزها را برای خيريت كسانی به کار میبرد كه او را دوست دارند و فرا خوانده شدهاند تا خواست او را انجام دهند» (رومیان فصل 8 آیه های 28). «ما اين امور را نه با ديدن بلكه با ايمان باور میكنيم» (دوم قرنتیان فصل 5 آیه 7). ما باید در همه چیز به این درک برسیم که امور زندگی مصرف پذیر می باشند و برای پاداش ابدی ما خرج خواهند و همه اینها بر اساس خرد و دانش خداوندی است و « شكوه و عظمت و تمام قدرت و اقتدار از ازل تا به ابد از آن خداوند باد كه قادر است شما را از لغزش و سقوط محفوظ دارد و بیعيب و بیگناه، با شادی عظيم در پيشگاه باشكوه خود حاضر سازد» (یهودا فصل 1 آیه 24). خداوند اشتباهی در زندگی ما انجام نداده است و هدف خوبی از هرآنچه برای ما اتفاق می افتد دارد پس می توانیم می توانیم شاد و مسرور باشیم.
خداوند عاری از هر عیب و نقصی است و هیچ اشتباهی مرتکب نشده است. خطایی در پسر او عیسی مسیح نیز وجود ندارد. عیسی مسیح هیچ گناهی در عمل، گفتار و کردار خود انجام نداد (عبرانیان فصل 4 آیه 15). شیطان نهایت تلاش خود را کرد تا حتی یک خطا در عیسی مسیح پیدا کند اما شکست سختی در تلاش های خود خورد (متی فصل 4 آیه های 1 تا 11). عیسی مسیح بره ی بی عیب و نقص خدا باقی ماند (اول پطرس فصل 1 آیه 19). پیلاطوس در پایان زندگی زمینی و محاکمه او گفت که جرم و خطایی در عیسی مسیح نمی بیند (لوقا فصل 23 آیه 4).
ما با اشتباهات بزرگ و کوچک، کم اهمیت و ویرانگر زندگی می کنیم و به ارتکاب اشتباه عادت کرده ایم. اما خدای خطاناپذیری را خدمت می کنیم که عظمت و بزرگی او خارج از دایره ادراک ما می باشد. «ای خداوند، خدای ما، تو كارهای شگفتانگيز بسياری برای ما انجام دادهای و پيوسته به فكر ما بودهای؛ تو بینظيری! كارهای شگفتانگيز تو چنان زيادند كه زبانم از بيان آنها قاصر است» (مزامیر فصل 40 آیه 5). باید بدانیم که دست خداوند در کار است، خدایی که هیچ اشتباهی نمی کند و اشتباهات ما را نیز می تواند جبران کند و تاوان آنها را بپردازد.
English
آیا خدا اشتباه می کند؟