سوال
پدران اولیه کلیسا چه کسانی بودند؟
جواب
پدران کلیسا در سه دسته بندی اصلی قرار می‌گیرند: پدران رسولی، پدران قبل از شورای نیقیه و پدران بعد از شورای نیقیه. پدران رسولی افرادی مانند کلمنت رم بودند که با رسولان هم عصر بودند و احتمالاً تحت تعلیم آنان بودند؛ ایشان سنت و تعلیم رسولان را ادامه دادند. لینوس، که نام او در دوم تیموتائوس فصل 4 آیه 21 آمده است، بعد از شهادت پطرس اسقف رم شد و کلمنت جانشین او شد. بنابراین، هم لینوس و هم کلمنت روم پدران رسولی محسوب می‌شوند. اما هیچ نوشته‌ای از لینوس به جا نمانده، در حالی که بسیاری از نوشته های کلمنت روم تا به امروز باقی مانده است. با شروع قرن دوم، دیگر اثری از پدران رسولی نبود، به جز اندک افرادی که احتمالاً شاگردان یوحنا بودند، مانند پلی‌کارپ. حکایت است که یوحنای رسول حدود ۹۸ میلادی در افسس جان سپرد.
پدران قبل از شورای نیقیه کسانی بودند که بعد از دوران پدران رسولی و قبل از شورای نیقیه (در ۳۲۵ م) می‌زیستند. ایرینیوس، ایگناتیوس و ژوستین شهید از پدران قبل از شورای نیقیه هستند.
پدران بعد از شورای نیقیه، کسانی هستند که پس از شورای نیقیه (در ۳۲۵ م) زندگی می کردند. این پدران، افراد برجسته‌ای نظیر آگوستین، اسقف هیپو، که اغلب به خاطر کارهای بزرگ او در آموزۀ کلیسا، او را پدر کلیسای کاتولیک رومی می نامند؛ کریسوستوم که بخاطر مهارت سخنوری عالی خود به «زرین دهان» معروف بود؛ و یوسبیوس، که یک سال قبل از شورای نیقیه، تاریخ کلیسا را از تولد عیسی تا ۳۲۴ م به رشتۀ تحریر درآورد. او را جزو پدران پس از شورای نیقیه به حساب می‌آورند زیرا تاریخ خود را تا قبل از برگزاری شورای نیقیه ننوشت. از پدران پس از شورای نیقیه می‌توان جروم را نام برد که عهد جدید یونانی را به لاتین قدیم و عامیانه ترجمه کرد و امبروس که تا حد زیادی مسئول مسیحی شدن امپراتور کنستانتین بود.
پدران کلیسا چه اعتقادی داشتند؟ پدران رسولی به اعلام پیغام انجیل توجه زیادی نشان می‌دادند، همانطور که خود رسولان این کار را می کردند. آنها علاقمند به تنظیم کردن آموزۀ الهیاتی نبودند، زیرا انجیلی که از رسولان فراگرفته بودند، کاملاً برایشان کافی بود. پدران رسولی به اندازۀ رسولان نسبت به ریشه کن کردن و افشا نمودن هر گونه تعلیم غلط که در کلیسای اولیه ظاهر شده بود، اشتیاق داشتند. پدران رسولی با اشتیاق به حقیقت انجیلی که رسولان بدیشان آموخته بودند پایبند بودند ، و اصالت و صحت پیغام را حفظ کردند.
پدران قبل از شورای نیقیه نیز سعی کردند که روی حقیقت انجیل ایستادگی کنند، اما آنها یک نگرانی دیگر هم داشتند. در زمان آنها نوشته های جعلی بسیاری وجود داشت که ادعا می شد به اندازۀ نوشته های پولس، پطرس و لوقا معتبر است. دلیل چنین اسناد جعلی مشخص بود. اگر بدن مسیح ترغیب به پذیرش یک سند جعلی می شد، آنوقت کلیسا دچار لغزش می شد. بنابراین پدران قبل از شورای نیقیه زمان زیادی را صرف دفاع از ایمان مسیحی در برابر تعالیم غلط کردند و این به شروع شکل گیری آموزۀ مورد پذیرش کلیسا شد.
پدران پس از شورای نیقیه ماموریت دفاع از انجیل در برابر انواع بدعتها را به انجام رساندند، بنابراین، پدران پس از شورای نیقیه به شیوه های دفاع از انجیل بیشتر و بیشتر علاقمند شدند و علاقۀ کمتری نسبت به انتقال انجیل به شکلی واقعی و خالص نشان دادند. بدین سان، آنها از راست دینی که مشخصۀ پدران رسولی بود دور شدند. این عصر الهی دانان و بحث بی پایان پیرامون موضوعات اسرار آمیز بود، نظیر این بحث که «چند فرشته می توانند روی یک سوزن برقصند؟».
پدران کلیسا الگوی ما هستند برای اینکه بفهمیم پیروی از مسیح و دفاع از حقیقت به چه معناست. هیچ کدام از پدران کلیسا کامل و بی نقص نبودند، همانطور که ما نیستیم. برخی از ایشان باورهایی داشتند که اکثر مسیحیان امروز آن را غلط می دانند. آنچه در نهایت به الهیات کاتولیک رومی انجامید، در نوشته های پدران پس از شورای نیقیه ریشه دارد. با اینکه ما می توانیم با مطالعۀ آثار پدران کلیسا دانش و بینش کسب کنیم، اما در نهایت ایمان ما باید در کلام خدا ریشه داشته باشد نه در نوشته های رهبران اولیه کلیسا. تنها کلام خدا، راهنمای لغزش ناپذیر ایمان و عمل ماست.
English
پدران اولیه کلیسا چه کسانی بودند؟
