سوال
چرا ایمان بدون عمل بی فایده (مُرده) است؟
جواب
یعقوب می گوید: «همانطور كه بدن بدون روح، مرده است، ايمانی هم كه اعمال نيک به بار نياورد، مرده است»(یعقوب فصل 2 آیه 26). ایمان بدون انجام کارهای خوب یک ایمان مرده به حساب می آید، برای اینکه از نظر روحانی دوری از انجام کارهای خوب نشان دهنده یک زندگی تغییر نکرده و قلب مُرده است. آیه های زیادی وجود دارند که می گویند نتیجه ایمان نجات دهنده واقعی یک زندگی جدید و تغییر کرده است، این ایمان با انجام کارهای خوب نشان داده می شود. روش زندگی ما نوع ایمان ما را مشخص می کند و اینکه آیا ایمان ما زنده است یا نه.
یعقوب فصل 2 آیه های 14 تا 26 گاهی کاملا اشتباه تفسیر می شود، به این صورت که دریافت نجات را با استفاده از این آیه به کارهای خوب انسان ربط می دهد، اما این نظر کاملا غیر کتاب مقدسی است. یعقوب نمی گوید که کارهای خوب ما را نجات خواهند داد بلکه می گوید انجام کارهای خوب نشانه ایمان واقعی است. ایمان به عیسی مسیح همیشه خودش را با انجام کارهای خوب نشان می دهد. اعمال خوب دلیل نجات نیستند بلکه نشانه و ثمره نجات هستند. ایمانداری که ادعا می کند مسیحی است اما به روش خودش زندگی می کند و از عیسی مسیح نافرمانی می کند، ایمان دروغین یا مرده ای دارد که او را نجات نداده است. پولس هم همین مطلب را در اول قرنتیان فصل 6 آیه های 9 تا 10 می گوید. یعقوب ایمان را به دو گونه تقسیم می کند: ایمان واقعی که نجات دهنده است و ایمان دروغین که مرده است.
خیلی ها ادعای مسیحیت می کنند اما روش زندگی و اولویت هایشان برعکس این ادعا را ثابت می کند. عیسی مسیح این موضوع را اینگونه روشن می کند: «همانطور كه درخت را از ميوه‌اش می‌شناسند، ايشان را نيز می‌توان از اعمالشان شناخت. شما يقيناً فرق درخت انگور و خار بيابان، و فرق انجير و بوتهٔ خار را می‌دانيد. درخت سالم ميوهٔ خوب می‌دهد و درخت فاسد ميوهٔ بد. درخت سالم نمی‌تواند ميوهٔ بد بدهد؛ درخت فاسد نيز ميوهٔ خوب نمی‌دهد. درختانی كه ميوهٔ بد می‌دهند، بريده و در آتش انداخته می‌شوند. بلی، به اين گونه می‌توانيد پيامبران دروغين را از اعمالشان بشناسيد گمان نكنيد هر كه خود را مؤمن نشان دهد، به بهشت خواهد رفت. ممكن است عده‌ای حتی مرا ”خداوند“ خطاب كنند، اما به حضور خدا راه نيابند. فقط آنانی می‌توانند به حضور خدا برسند كه ارادهٔ پدر آسمانی مرا بجا آورند. در روز قيامت بسياری نزد من آمده، خواهند گفت: خداوندا، خداوندا، ما پيغام تو را به مردم داديم و با ذكر نام تو، ارواح ناپاک را از وجود افراد بيرون كرديم و معجزات بزرگ ديگر انجام داديم. ولی من جواب خواهم داد: من اصلاً شما را نمی‌شناسم، از من دور شويد ای بدكاران» (متی فصل 7 آیه های 16 تا 23).
توجه کنید که پیام عیسی مسیح شبیه پیام یعقوب است. اطاعت از خدا نشانه ایمان نجات دهنده واقعی است. یعقوب از ابراهیم و راحاب مثال می زند تا نشان دهد اطاعت و نجات همراه هم هستند. فقط اینکه بگوییم به عیسی مسیح ایمان داریم و یا مراسم مذهبی را انجان دهیم ما را نجات نمی دهد. چیزی که ما را نجات می دهد کار احیا کننده روح القدس درون قلبهای ماست، و این زندگی جدید با اطاعت مستمر از خداوند ادامه پیدا می کند.
تصور غلط از رابطه ایمان و اعمال خوب از عدم درک درست و کتاب مقدسی نجات، سرچشمه می گیرد. دو ایراد اساسی در رابطه بین ایمان و کارهای خوب وجود دارد. اولین خطا این است که یک شخص با گفتن جمله «من به مسیح ایمان آوردم» نجات را دریافت می کند و کار دیگری لازم نیست. پس شخصی که در کودکی در کلیسا دعا کرده و این جمله را به زبان آورده نجات پیدا کرده است، هرچند که هرگز زندگی خداپسندانه نداشته و همواره در گناه به سر برده است. این عقیده که اعتراف به ایمان باعث نجات یک فرد می شود حتی اگر بعد از آن زندگی بسیار پلیدی داشته باشد را می تواند در گروه عقاید «مسیحیت دنیوی» قرار داد. این عقیده بهانه ای برای زندگی ناپاک است. انسان می تواند زناکار ، دروغگو یا دزد باشد اما نجات را دریافت کرده است چراکه فقط یک فرد دنیوی است. اما در یعقوب فصل دوم می بینیم که ایمانی پوچی که نتیجه آن زندگی خداپسندانه نیست مرده است و نمی تواند کسی را نجات دهد.
یکی دیگر از ایرادهای عقیده «نجات توسط انجام کارهای خوب» این است که تلاش می شود تا کارهای خوب را بخشی از فرایند بی گناه به حساب آمدن در نزد خدا معرفی کند. ترکیبی از کارهای خوب و ایمان برای رستگاری کاملا متضاد با گفته کتاب قدس است. « عيسی مسيح به خاطر گناهان ما تسليم مرگ گرديد و دوباره زنده شد تا ما در پيشگاه خدا «بی‌گناه» به حساب آييم» (رومیان فصل 4 آیه 5). «ايمانی هم كه اعمال نيک به بار نياورد، مرده است» (یعقوب فصل 2 آیه 26). تضادی بین این دو متن وجود ندارد. ما با لطف خداوند و توسط ایمان بی گناه به حساب آمده ایم، نتیجه طبیعی نجات واقعی انجام کارهای خوب است. کارهایی که بعد از نجات انجام می دهیم ما را در نظر خدا پاک می گرداند. کارهای خوب از قلب جدید جریان پیدا می کند مانند آبی که از چشمه بیرون می آید.
نجات کار خداوند است که « ما را از گناهانمان شست و طاهر ساخت و بوسيلهٔ روح‌القدس، به ما تولدی تازه و حياتی نو بخشيد » (تیطوس فصل 3 آیه 5). و به انسان گناهکار یک زندگی جدید می دهد (یوحنا فصل 3 آیه 3). وقتی انسان نجات را دریافت می کند به او قلبی تازه داده می شود و روحی نو درون او قرار می گیرد (حزقیال فصل 36 آیه 26). خداوند قلب سخت شده او توسط گناه را jغییر می دهد و آن را از روح القدس پر می کند. سپس روح القدس باعث می شود تا آن شخص زندگی خداپسندانه ای داشته باشد (حزقیال فصل 36 آیه های 26 تا 27).
ایمان بدون انجام کارهای خوب از این جهت مرده است که نشان می دهد قلب آن شخص توسط خداوند تغییر نکرده است. ما وقتی توسط روح القدس تولد تازه ای پیدا می کنیم، ثمره این حیات نو را در زندگی نشان خواهیم داد. کارهای ما پس از نجات، خداپسندانه خواهند بود. ایمان نادیده توسط کارهای خوب ما که میوه های روح القدس است دیده می شود (غلاطیان فصل 5 آیه 22). مسیحیان به شبان خود یعنی عیسی مسیح تعلق دارند، صدای او را می شنوند و به دنبال او می روند (یوحنا فصل 10 آیه های 26 تا 30).
ایمان واقعی باید یک انسان جدید بسازد در غیر اینصورت مرده است و فقط تکراری از همان رفتار گناه آلود گذشته می باشد. پولس در دوم قرنتیان فصل 5 آیه 17 می گوید: «كسی كه از آنِ مسيح می‌گردد، تبديل به شخص جديدی می‌شود. او ديگر آن انسان قبلی نيست؛ او زندگی كاملاً تازه‌ای را آغاز كرده است».
ایمان بدون عمل مرده است برای اینکه از قلبی که توسط خدا تغییر نکرده، تولید شده است. اعتراف خشک و خالی به ایمان زندگی هیچ کسی را تغییر نمی دهد. عیسی مسیح به کسانی که ادعای مسیحیت می کنند اما روح القدس را درون قلب خود ندارند، می گوید: « من اصلاً شما را نمی‌شناسم، از من دور شويد ای بدكاران» (متی فصل 7 آیه 23).
English
چرا ایمان بدون عمل بی فایده (مُرده) است؟
