سوال
چگونه می توان طوفان نوح را عادلانه در نظر گرفت؟
جواب
طوفان جهانی نوح داوری خداوند عادل بر جهان بود. کتاب مقدس می گوید، «بدين‌سان خدا تمام موجودات زنده را از روی زمين محو كرد، به‌جز نوح و آنانی كه در كشتی همراهش بودند» (پیدایش فصل 7 آیه 23). امروزه برخی از مردم از داستان طوفان رنجیده خاطر هستند و می گویند آن رویداد نشان دهنده بی عدالتی، ناجوانمردی و خودکامگی خداوند است. آنها خدای کتاب مقدس را متهم به تندخویی و دمدمی مزاجی می کنند؛ خدایی که کورکورانه قضاوت می کند و می گویند که فقط یک قلدر می تواند همه را اعم از بچه ها و حیوانات بی گناه غرق کند.
چنین حملاتی به شخصیت خداوند مسئله جدیدی نیست. تا وقتی در دنیا گناهکار وجود دارد اتهام بی عدالتی به خدا نیز وجود خواهد داشت. این داستان از زمانی وجود دارد که آدم اشتباهش را گردن نگرفت و حوا را مقصر دانست. خدا وقتی از آدم درباره خوردن از میوه ممنوعه پرسید، او جواب داد: « اين زن كه يار من ساختی، از آن ميوه به من داد و من هم خوردم » (پیدایش فصل 3 آیه 12). منظورش این بود که مقصر حوا و خود خدا بود که او را آفرید. اما سرزنش خداوند گناه آدم را سبک نکرد. اگر خدا را برای طوفان نوح ناعادل بخوانیم از گناهانمان کم نخواهد شد.
موارد متعددی مانند طوفان نوح در تاریخ وجود دارد. خداوند اهالی کنعان را داوری کرد و از بین برد (تثنیه فصل 20 آیه های 16-18). او سدوم و عموره (پیدایش فصل 19 آیه های 24-25)، نینوا (ناحوم فصل 1 آیه 14)، صور (حزقیال فصل 26 آیه 4) را نیز داوری کرد. و در روز قضاوت نهایی نیز جهان را در مقابل تخت بزرگ سفید داوری می کند و همه شروران و بدکاران را به دریاچه آتش خواهد فرستاد (مکاشفه فصل 20 آیه های 11-15). پیام ساده کتاب مقدس این است که خداوند گناه را داوری (مجازات) خواهد کرد، چه از طریق لشگر مهاجم، آتش و گوگرد یا با طوفان جهانی.
طوفان نوح عادلانه بود، برای اینکه دستور خداوند بود (و خداوند عادل است). «خدا عادل است؛ او تكيه‌گاه من است و در او هيچ بدی وجود ندارد» (مزامیر فصل 92 آیه 15). «فرمانروايی تو بر اساس عدل و انصاف است. در تمام كارهايت رحمت و راستی مشاهده می‌شود» (مزامیر فصل 89 آیه 14). خداوند همیشه کاری را انجام می دهد که درست است. دستورات و داوری های او همیشه عادلانه اند. اگر دستور به غرق کردن کل دنیا با طوفان را صادر کرد، عدالت را برقرار کرد و اینکه شک گرایان چه می گویند مهم نیست. ما مسلما عدالت را طوری تعریف می کنیم که به نفع خود ماست.
طوفان عادلانه بود، برای اینکه انسان شرارت کرد. «هنگامی كه خداوند ديد مردم غرق در گناهند و دائماً به سوی زشتی‌ها و پليدی‌ها می‌روند، از آفرينش انسان متأسف و محزون شد» (پیدایش فصل 6 آیه 5). ما نمی توانیم میزان شرارت مردم آن زمان را به طور کامل درک کنیم. شرارت بسیار گسترده بوده و قلب و فکر مردم فقط پلیدی و بدی بوده است. خوبی در دنیا وجود نداشت، همه انسان ها کاملا فاسد و منحرف بودند. هیچ چیزی غیر از بدی در بین آنها وجود نداشت. مردم زمان نوح گناهکاران آماتوری نبودند، آنها تمام وجودشان را به دریای فساد و انحراف زده بودند.متن مورد نظر سرنخ هایی درباره فساد و پلیدی قبل از طوفان به ما می دهد. ظلم و خشونت حاکم یکی از مشکلات آن زمان بود. «در اين زمان، افزونی گناه و ظلم در نظر خدا به منتها درجهٔ خود رسيده و دنيا به کلی فاسد شده بود» (پیدایش فصل 6 آیه 11). فرزندان قائل، اولین قاتل، خون های فراوانی ریختند. یکی دیگر از گناهان پیش از طوفان، روابط جنسی پنهانی بود. پیدایش فصل 6 آیه های 1-4 درباره کسانی با نام نفیلیم ها صحبت می کند که محصول ازدواج فرشتگان سقوط کرده با زنان زمینی بودند. فرشتگان سقوط کرده ای که این گناه را مرتکب شده اند در جهنم هستند و منتظر روز داوری می باشند (دوم پطرس فصل 2 آیه 4). کسانی که در این گناهان شرکت کردند – و خود نفیلیم ها – در طوفان از بین رفتند. کتابی مقدس قلب مردمان پیش از طوفان نوح را آنچنان سخت شده توصیف می کند که فاصله بسیار زیادی از توبه داشتند. همه چیز آنچنان بد بود که «هنگامی كه خداوند ديد مردم غرق در گناهند و دائماً به سوی زشتی‌ها و پليدی‌ها می‌روند، از آفرينش انسان متأسف و محزون شد» (پیدایش فصل 6 آیه 6).
اما گناه کودکان غرق شده چه بود؟ واقعیت این است که گناه بر روی کل جامعه تاثیر می گذارد نه فقط بر روی کسانی که از روی عمد مرتکب آن شده اند. فرزندان پدر و مادری که مواد مخدر مصرف می کنند رنج خواهند کشید. در مورد نسل نوح، وقتی جامعه غرق در خشونت و روابط منحرف جنسی بود، فرزندان آسیب می دیدند. این خود انسان بود که طوفان را برای خودش و فرزندانش به وجود آورد.
طوفان عادلانه بود، برای اینکه مجازات گناه مرگ است. «پاداش گناه مرگ است» (رومیان فصل 6 آیه 23). ما نباید تعجب کنیم که خداوند مردم دنیا را با طوفان حذف کرد، اینکه چنین کاری با ما نکرده است تعجب آور است. گناهکاران، گناه را دست کم می گیرند اما به هر حال جزای گناه مرگ است. ما لطف خدا را بدیهی فرض می کنیم، انگار که شایسته لطف او هستیم، اما از عدالت خدا شکایت می کنیم طوری که بی انصافی است و ما سزاوار آن نیستیم.
طوفان عادلانه بود برای اینکه خالق می تواند با مخلوقاتش هر کاری که بخواهد، انجام دهد. کوزه گر با گلی که در دستانش قرار دارد هرکاری که بخواهد می تواند انجام دهد، خداوند هم هرکاری که بخواهد می تواند با خلقتی که در دستانش قرار دارد انجام دهد. «او هر آنچه كه بخواهد، در آسمان و زمين و حتی اعماق دريا، انجام می‌دهد» (مزامیر فصل 135 آیه 6).
جالب ترین بخش داستان طوفان نوح این است: «اما در اين ميان نوح مورد لطف خداوند قرار گرفت» (پیدایش فصل 6 آیه 8). لطف خدا در دنیای فاسد و آلوده به گناه شامل حال یک مرد و خانواده اش شد. خداوند، با این لطف، نژاد انسان را از طریق نسل خداشناس شیث ادامه داد. خدا با آوردن حیوانات به درون کشتی مابقی مخلوقاتش را حفظ کرد. بنابراین، داوری خداوند نابودی کامل نبود، بلکه آغازی دوباره بود.
داوری خداوند در زمان نوح همراه با لطف او بوده است. «من خداوند هستم، خدای رحيم و مهربان، خدای ديرخشم و پراحسان؛ خدای امين كه به هزاران نفر رحمت می‌كنم و خطا و عصيان و گناه را می‌بخشم؛ ولی گناه را هرگز بی‌سزا نمی‌گذارم» (خروج فصل 34 آیه های 6-7). خداوند از بدکاران می خواهد توبه کنند تا زنده بمانند (حزقیال فصل 18 آیه 23). خداوند مجازات اموری ها را چهارصد سال به تعویق انداخت (پیدایش فصل 15 آیه 16). حتی اگر 10 مرد درستکار در سدوم بود، خداوند آن را نابود نمی کرد (پیدایش فصل 18 آیه 32). اما داوری او در نهایت باید اجرا شود.
ساخت کشتی نوح صد سال طول کشید. ما فکر می کنیم اگر دیگران هم خواهان نجات بودند، می توانستند سوار کشتی شوند. اما این کار نیاز به ایمان داشت. وقتی خداوند درها را بست، دیگر دیر شده بود و آنها شانس خود را از دست داده بودند (پیدایش فصل 7 آیه 16). نکته مهم اینجاست که خداوند همیشه پیش از داوری هشدار می دهد. همانطوری که متیو هنری می گوید، «هیچ کسی توسط عدالت خداوند مجازات نمی شود، بلکه کسانی مجازات می شوند که از اصلاح شدن توسط لطف خداوند بیزارند.»
طوفان نوح، مجازات عادلانه گناه بود. کسانی که طوفان نوح را بی عدالتی می دانند احتملا علاقه ای به بحث داوری و مجازات ندارند. طوفان نوح به ما یادآوری می کند که داوری دیگری در راه است، چه بخواهیم چه نخواهیم. «در آن زمان، مردم دنيا سرگرم عيش و نوش، مهمانی و عروسی خواهند بود، درست همانطور كه در زمان نوح قبل از آمدن طوفان بودند» (متی فصل 24 آیه 37). آیا شما برای آن روز آماده هستید یا نابود خواهید شد؟
English
چگونه می توان طوفان نوح را عادلانه در نظر گرفت؟
