سوال
آیا کتاب مقدس می گوید به حرف دل خود گوش دهیم؟
جواب
فیلم ها، داستان ها، شعارها، وبلاگ ها و الگوی های رفتاری امروزی، انسان را به این سمت می کشانند که به حرف دل خود گوش دهید. توصیه هایی مانند «به خودت اعتماد کن» و «از غریزه و شم خودت پیروی کن» رواج دارد. نتیجه فرعی این خواهد بود که «قلب (دل) شما هرگز به شما کلک نخواهد زد.» مشکل اینجاست که هیچیک از این شعارها پشتوانه کتاب مقدسی ندارند.
ما به جای اعتماد به قلب خود باید آن را به خدا بسپاریم: «با تمام دل خود به خداوند اعتماد كن و بر عقل خود تكيه منما.در هر كاری كه انجام می‌دهی خدا را در نظر داشته باش و او در تمام كارهايت تو را موفق خواهد ساخت» (امثال فصل 3 آیه های 5-6). این متن به روشنی به ما دستور می دهد که به خودمان اعتماد نکنیم، و قول می دهد کسانی که از خدا پیروی می کنند، هدایت خواهند شد.
راهنمایی درست باید بر اساس حقیقت عینی باشد؛ یعنی هر چیزی که از آن راهنمایی می گیریم باید بر اساس حقیقت عینی باشد نه بر اساس برداشت ذهنی و احساسی. کتاب مقدس می گوید انسان باید از خدا پیروی کند. خداوند می گوید، «خوشا به حال كسی كه بر خداوند توكل دارد و تمام اميد و اعتمادش بر اوست!» (ارمیا فصل 17 آیه 7). خداوند از همه چیز آگاهی کامل دارد (اول یوحنا فصل 3 آیه 20 )، این ویژگی او علم مطلق نامیده می شود. دانش خداوند به هیچ شکلی محدود نیست. او از همه رویدادهای گذشته، حال و آینده آگاهی کامل دارد (اشعیا فصل 46 آیه های 9-10). دانش و آگاهی خدا فراتر از رویدادهاست، او از افکار و نیت ها هم آگاهی دارد (یوحنا فصل 2 آیه 25، اعمال رسولان فصل 1 آیه 24). با این وجود، تنها این دانش کامل خداوند نیست که او را به یک منبع موثق هدایت و راهنمایی تبدیل می کند. خداوند همچنین از همه فرصت ها، احتمالات، و نتایج ممکن همه رویدادها آگاهی دارد (متی فصل 11 آیه 21). این توانایی همراه با ویژگی خوبی و مهربانی خداوند او را قادر می سازند تا فرزندان خود را به بهترین شکل راهنمایی کند.
خداوند درباره قلب گناهکار می گوید: «هيچ چيز مانند دل انسان فريبكار و شرور نيست؛ كيست كه از آنچه در آن می‌گذرد آگاه باشد؟» (ارمیا فصل 17 آیه 9). این متن دو دلیل روشن ارائه می دهد که چرا انسان نباید در تصمیم گیری ها به حرف دل خود گوش دهد. اول اینکه هیچ چیزی در جهان فریبکارتر از دل انسان نیست، برای اینکه او ذات گناه آلود را به ارث برده است. اگر به حرف دل خودمان گوش کنیم، از یک راهنمای غیرقابل اعتماد پیروی کرده ایم.
طبیعت فریبکار دل در واقع ما را کور کرده است. همانطوری که پیامبر در این آیه می پرسد، « كيست كه از آنچه در آن می‌گذرد آگاه باشد؟ » وقتی بر روی عقل خود تکیه می کنیم، توانایی تشخیص درست و غلط را از دست می دهیم. یکی از معروف ترین آهنگ های سال 1977 می گوید، «تو زندگی من را روشن کردی» این شعر شامل این کلمات ناخوشایند است: « نمی تواند اشتباه باشد / وقتی درست به نظر می رسد.» تشخیص خوب از بد بر اساس احساسات روش خطرناک (و غیر کتاب مقدسی) است.
دوم اینکه، ارمیا فصل 17 آیه 9 می گوید دل انسان به شدت بیمار است و راهی برای درمان آن وجود ندارد. به همین دلیل، کسی که به عیسی مسیح ایمان می آورد به خلقت جدیدی تبدیل می شود (دوم قرنتیان فصل 5 آیه 17). عیسی مسیح مشکل دل انسان را درست نمی کند، بلکه آن را با یک قلب جدید عوض می کند.
اما این بدان معنا نیست که پس از ایمان آوردن می توانیم به قلب خودمان تکیه کنیم، به ما گفته شده که پس از ایمان آوردن هم از خدا پیروی کنیم نه از خواسته های دل. کتاب مقدس به ما آموزش می دهد که «ما انسانها، به طور طبيعی دوست داريم اميال نفسانی خود را بجا آوريم، اميالی كه مخالف اراده و خواست روح خداست. برعكس، هرگاه می‌خواهيم از اوامر روح خدا پيروی كنيم و خواست او را بجا بياوريم، اميال طبيعی ما به مخالفت با آنها می‌پردازد. اين دو نيرو، مدام در ما در حال كشمكش هستند و می‌كوشند بر ارادهٔ ما مسلط شوند. در نتيجه، هر کاری بخواهيم انجام دهيم، از تأثير اين نيروها خالی نيست» (غلاطیان فصل 5 آیه 17).
خداوند عالم مطلق و بخشنده به ما قول حکمت داده است (یعقوب فصل 1 آیه 5)؛ ما کلام الهام شده و بدون خطای او را در اختیار داریم (دوم تیموتائوس فصل 3 آیه 16). چرا باید به قول های ابدی خدا پشت کنیم و به دنبال دل دمدمی مزاج و هوس باز خود برویم؟
English
آیا کتاب مقدس می گوید به حرف دل خود گوش دهیم؟
