سوال
آیا گناه آدم و حوا واقعا خوردن میوه ممنوعه بود؟
جواب
عبارت «میوه ممنوعه» به داستان آدم و حوا در باغ عدن اشاره می کند. خدا خوردن میوه درخت شناخت نیک و بد را برای آنها ممنوع کرده بود (پیدایش فصل 2 آیه 9، فصل 3 آیه 2). کتاب مقدس نوع آن میوه را عنوان نکرده است. میوه آن درخت بر اساس روایات سیب بوده است اما نمی توان به طور قطعی درباره نوع آن میوه نظر داد. از بافت متن کتاب پیدایش مشخص است که منظور درخت و میوه واقعی است.
نکته کلیدی در این متن میوه آن درخت نیست بلکه ممنوعیت خوردن آن میوه است. خداوند برای آدم و حوا فقط همین یک ممنوعیت را در باغ عدن قرار داد. اینکه در آن میوه یک خاصیت معنوی وجود داشته یا نه به این موضوع هیچ ربطی ندارد. تنها دلیل گناه، سرپیچی از فرمان خداوند بود. آدم و حوا با خوردن آن میوه (سرپیچی از دستور) نسبت به شر و بدی آگاهی شخصی پیدا کردند و به ماهیت «بدی» پی بردند. آنها خوبی را می شناختند اما بعد از خوردن میوه به ماهیت متضاد آن یعنی بدی، نافرمانی، گناه و شرم پی بردند. دروغ شیطان به آنها این بود که دانستن خوبی و بدی آنها را شبیه خدا می کند (پیدایش فصل 3 آیه 5). در واقع، آنها به شکل خدا آفریده شده بودند و برکت خوبی خداوند نصیب آنها شده بود.
درس امروز ما این است که وقتی خداوند چیزی را ممنوع می کند حتما به نفع خود ماست. اما اگر از دستور خدا سرپیچی کنیم و راه خودمان را برویم و یا خومان تصمیم بگیریم که چه چیز به منفع ماست و چه چیزی نیست، نتیجه ای جز تباهی نخواهد داشت. خداوندی که ما را آفرید می داند که چه چیزی برای ما بهترین است و اگر چیزی را را ممنوع می کند باید به فرمان او گوش دهیم. وقتی تصمیم می گیریم به جای خواسته های کامل و مقدس خداوند به دنبال خواسته های خودمان برویم، هیچ چیز خوبی برای ما حاصل نخواهد شد. آدم و حوا به این نکته غم انگیز (نتیجه سرپیچی از خداوند) بعد از خوردن میوه ممنوعه پی بردند، و بشر تا به همین لحظه از نتیجه تصمیم آنها رنج می کشد (رومیان فصل 5 آیه 12).
English
آیا گناه آدم و حوا واقعا خوردن میوه ممنوعه بود؟
