سوال
کتاب مقدس درباره «بخشیدن خود» چه می گوید؟
جواب
کتاب مقدس هرگز حرفی از مفهوم «بخشیدن خود» به میان نیاورده است. به ما گفته شده که اگر دیگران در حق ما مرتکب گناه شدند، آنها را ببخشیم و طلب بخشش کنیم. وقتی از خداوند بر مبنای کاری که عیسی مسیح برای پرداخت بهای گناه انجام داد طلب بخشش می کنیم، و او را به عنوان نجات دهنده و خدا قبول می کنیم، بخشیده می شویم، به همین راحتی! (اول یوحنا فصل 1 آیه 9). گرچه از اسارت گناه آزاد شده ایم (همانطوری که در رومیان فصل 6 تا 8 توضیح داده شده است) اما همچنان می توانیم در آن غوطه ور شویم و طوری رفتار کنیم که هنوز هم در اسارت آن هستیم. ما می توانیم احساس گناه داشته باشیم و دو واکنش متفاوت در برابر این احساس از خود نشان دهیم، می توانیم بپذیریم که گناهکاریم اما به خاطر فداکاری عیسی مسیح همه گناهان ما بخشیده شده است؛ یا همچنان فریب شیطان را بخوریم و باور کنیم که هنوز گناهکاریم و در نتیجه همیشه احساس گناه کنیم.
کتاب مقدس می گوید خداوند ما را می بخشد، و دیگر گناهان ما را به خاطر نمی آورد (ارمیا فصل 31 آیه 34). البته به معنی نیست که خداوند دانای مطلق، فراموش کار است و به همین دلیل می بخشد. بلکه او انتخاب می کند که گناهان ما و دیگران را به یاد خودش نیاورد. وقتی گناهان قبلی خود را به خاطر می آوریم، دو راه داریم، می توانیم در آن فکر باقی بمانیم (که نتیجه آن احساس گناه است)، و یا ذهن خود را با خداوند بزرگ که گناهان ما را بخشیده است پر کنیم، از او سپاسگزاری کرده و برای فداکاری که در حق ما کرد، او را ستایش کنیم (فیلیپیان فصل 4 آیه 8). به یادآوردن گناهان فقط زمانی مفید است که میزان بخشش خداوند را به ما یادآوری کند تا بخشیدن دیگران در نظر ما آسان تر شود (متی فصل 18 آیه های 21 تا 35).
متاسفانه برخی از مردم خودشان را نمی بخشند، به این معنی که از گذشته خود عبور نمی کنند، برای اینکه اصلا تمایلی به فراموش کردن گناهان پیشین خود ندارند. برخی تصمیم گرفته اند که با فکر گناهان گذشته در ذهن خود زندگی کنند. این کار گناه است، باید اعتراف کنیم و از خدا طلب بخشش کنیم (زندگی در فکر گناهان گذشته، گناه است). مردی که حتی به دیده شهوت آلود به زنی نگاه کند، در دل خود با او زنا کرده است (متی فصل 5 آیه 28). به همین شکل، وقتی از نظر روحی و ذهنی با گناهان گذشته زندگی می کنیم، دوباره همان گناهان را مرتکب می شویم. اگر این اتفاق در زندگی یک مسیحی می افتد، الگوی ویران کننده و ادامه دار گناه > احساس گناه > گناه > احساس گناه در زندگی او نهادینه می شود.
یادآوری این حقیقت که گناهان ما بخشیده شده است، بخشیدن گناهان دیگران را آسان تر می کند (متی فصل 7 آیه های 1 تا 5، اول تیموتائوس فصل 1 آیه 15). بخشش باید نجات دهنده بزرگ یعنی عیسی مسیح را به یاد ما بیاورد، او ما را باوجوداینکه لیاقت نداشتیم، بخشید و ما را با خداوند آشتی داد (رومیان فصل 5 آیه 10، مزامیر فصل 103 آیه های 2 تا 3 و آیه های 10 تا 14). خداوند اجازه یادآوری گناهان را به ما می دهد (شیطان از این حالت سوء استفاده می کند، اما هدف خداوند خوبی و منفعت ماست) اما او می خواهد حقیقت بخشیده شدن توسط او را بپذیریم و برای لطف و مهربانی او شادمان باشیم. بنابراین اگر گناهان گذشته به ذهن شما آمدند، کانال فکری خود را عوض کنید، مهربانی و لطف خداوند را جایگزین این افکار کنید (می توانید فهرستی از آیه های کتاب مقدس تهیه کنید که شما را به پرستش خدا برای کارهایی که انجام داده است تشویق می کنند) و به این موضوع فکر کنید که چگونه از گناه بیزار شویم.
English
کتاب مقدس درباره «بخشیدن خود» چه می گوید؟
