سوال
آیا آزادی ادیان یک مفهوم کتاب مقدسی است؟
جواب
اسرائیلی ها تحت قانون شریعت در یک جامعه دین سالار زندگی می کردند. موفقیت و شکست جامعه به میزان اطاعت آنها از خداوند بستگی داشت. آزادی مذهبی در سیستم عهد قدیم وجود نداشت، برای اینکه خداوند مستقیما بر اسرائیل فرمانروایی می کرد. سیستم دین سالاری اسرائیل یک مدل حکومتی برای بقیه دنیا نبود. ملت هایی که حکومت دین سالار مخصوص خودشان را تشکیل دادند، مانند اسپانیای قرون وسطایی، به یک سیستم مستبد تبدیل شدند. تفتیش عقاید محصول یک حکومت دین سالار واقعی نبود، بلکه محصول انسان گناهکار و تشنه قدرت بود.
در عهد جدید، حکومت را به شکل پدیده ای می بینیم که خداوند آن را سرکار آورده است. رومیان فصل 13 آیه های 3 تا 4 مسئولیت های دولت که شامل مجازات رفتار نادرست، پاداش کار خوب و برقراری عدالت است را مشخص می کند. بنابراین، خداوند وظایف خاصی را بر عهده دولت قرار داده است، اما اعمال سیستم عبادتی خاص در میان وظایف آنها نیست.
تضادی بین اصول کتاب مقدسی با اصل آزادی ادیان وجود ندارد. در واقع، فقط حکومت هایی که ریشه در ارزش های یهودی-مسیحی دارند اجازه آزادی مذهبی به مردم داده اند. دولت های اسلامی، هندویی و بودایی اجازه آزادی مذهب نمی دهند، بنابراین کشورهایی مانند پاکستان، هند و تبت، ادیان دیگر را در کل تحمل نمی کنند. دولت های آتئیستی (خداناباور) مانند جماهیر شوروی نیز مخالفت خود با آزادی ادیان را ثابت کردند.
مفهوم آزادی ادیان به چندین دلیل، کتاب مقدسی است. دلیل اول: خود خداوند به مردم آزادی مذهب داده است، چندین نمونه از این مورد در کتاب مقدس وجود دارد. در متی فصل 19 آیه های 16 تا 23 شاهد هستیم که مرد جوان ثروتمند نزد عیسی مسیح می آید، بعد از مکالمه ای کوتاه، مرد جوان ناامید آنجا را ترک می کند و از مسیح پیروی نمی کند. نکته آشکار این است که عیسی مسیح جلوی او را نگرفت و اجازه داد برود. خداوند ایمان به خودش را اجبار نمی کند. داشتن ایمان یک دستور است اما هیچوقت به کسی اجبار نشده است. عیسی مسیح در متی فصل 23 آیه 37، از خواست قلبی اش برای جمع کردن فرزندان اورشلیم صحبت می کند و در آخر می گوید که «آنها نخواستند». اگر خداوند به انسان اختیار و آزادی داده تا او را قبول یا رد کند، پس چرا ما این کار را نکنیم؟
دلیل دوم: آزادی مذهب به این حقیقت که انسان به شکل خدا آفریده شده است، احترام می گذارد (پیدایش فصل 1 آیه 26). بخشی از حقیقت شبیه خدا بودن این است که انسان بتواند آزادانه انتخاب کند. خداوند به انتخاب ما احترام می گذارد و به ما اجازه می دهد تا درباره آینده خود تصمیم بگیریم، حتی اگر اشتباه باشد (پیدایش فصل 13 آیه های 8 تا 12، یوشع فصل 24 آیه 15). پس اگر خداوند به ما حق انتخاب داده است، ما هم باید همین حق را به دیگران بدهیم.
دلیل سوم: آزادی مذهب این موضع را تایید می کند که روح القدس قلب ها را تغییر می دهد نه حکومت (یوحنا فصل 6 آیه 63). عیسی مسیح، تنها نجات دهنده است. وقتی آزادی مذهب را از بین می بریم، به حکومتی که توسط بشر جایزالخطا اداره می شود این قدرت را داده ایم که مشخص کند چه دینی درست است. اما پادشاهی مسیح متعلق به این دنیا نیست (یوحنا فصل 18 آیه 36)، و هیچ کسی با دستور حکومت مسیحی نمی شود. ما با تکیه بر لطف خدا و از طریق ایمان به مسیح، مسیحی شده ایم (افسسیان فصل 2 آیه های 8 تا 9). کاری که حکومت انجام می دهد یا نمی دهد ربطی به تولد دوباره در مسیح ندارد (یوحنا فصل 1 آیه 12 تا 13، فصل 3 آیه های 5 تا 8).
دلیل چهارم: در بررسی نهایی به این واقعیت می رسیم که آزادی ادیان ربطی به دین ندارد، بلکه درباره یک رابطه است. خداوند تمایلی به پرستش ظاهری ندارد، بلکه او خواستار رابطه شخصی و واقعی با فرزندان خود است (متی فصل 15 آیه های 7 تا 8). حکومت با توسل به هیچ قدرتی نمی تواند چنین رابطه ای را به وجود آورد.
English
آیا آزادی ادیان یک مفهوم کتاب مقدسی است؟
