سوال
آیا آسمان یا بهشت واقعی است؟
جواب
آسمان (بهشت) حقیقتاً یک مکان واقعی است. کتاب مقدس به ما می گوید که آسمان، تخت خداست (اشعیا فصل 66 آیه 1؛ اعمال رسولان فصل 7 آیه های 48-49؛ متی فصل 5 آیه های 34-35). عیسی بعد از رستاخیز و ظاهر کردن خود به شاگردان در روی زمین، «به آسمان بالا برده شد و به‌‌دست راست خدا بنشست» (مرقس فصل 16 آیه 19؛ اعمال فصل 7 آیه های 55 تا 56). «زيرا مسيح به خود آسمان داخل شد تا از جانب ما در پيشگاه خدا حاضر باشد. بلی، او وارد پرستشگاه زمينی نشد، چون اين فقط نمونه‌ای از آن پرستشگاه آسمانی است» (عبرانیان فصل 9 آیه 24). عیسی نه تنها پیش از ما رفت و به نمایندگی از ما وارد بهشت شد، بلکه او زنده است و در حال حاضر خدمتی در آسمان دارد، که به عنوان کاهن اعظم ما، در خیمه حقیقی که توسط خدا ساخته شده خدمت می کند (عبرانیان فصل 6 آیه های 19 تا 20؛ فصل 8 آیه های 1-2).
خود عیسی به ما گفته است که در خانه خدا اتاقهای زیادی وجود دارد و پیش از ما رفته است تا مکانی برای ما مهیا کند. ما از کلام او اطمینان داریم که او روزی به زمین بر خواهد گشت و ما را با خود به آسمان یعنی به جایی که او آنجاست خواهد برد (یوحنا فصل 14 آیه های 1-4). باور ما به خانه ای ابدی در آسمان بر اساس وعده صریح عیسی مسیح است. آسمان بدون شک مکانی واقعی است. آسمان حقیقتاً وجود دارد.
هنگامی که مردم وجود آسمان (بهشت) را انکار می کنند، با این کار نه تنها کلام مکتوب خدا را انکار می کنند، بلکه همچنین اشتیاق درونی قلب خودشان را نیز انکار می کنند. پولس در نامه اش به قرنتیان به این موضوع می پردازد و آنها را تشویق می کند که امید به آسمان را محکم نگاه دارند تا دلسرد نشوند. اگرچه ما در روی زمین "آه و ناله" می کنیم، اما امید آسمان را همواره پیش روی خود داریم و مشتاق هستیم که به آنجا راه یابیم (دوم قرنتیان فصل 5 آیه های 1-4). پولس، از مسیحیان قرنتس خواست که به سوی خانه ی ابدیشان در آسمان بنگرند، چشم اندازی که آنها را قادر خواهد ساخت که سختی ها و نومیدی ها را در زندگی تحمل کنند. «اين مشكلات و رنجهای جزئی ما نيز سرانجام بسر خواهد آمد، و باعث خواهد شد كه زندگی جاويد با جلالی عظيم نصيبمان گردد، كه هرگز با آن زحمات قابل مقايسه نيست. پس ما به آنچه كه در مقابل چشمان ما قرار دارد يعنی به ناملايمات و مشكلات خود اهميت نمی‌دهيم، بلكه نگاه و توجه ما به خوشی‌های آسمانی است كه هنوز نديده‌ايم. اين زحمات بزودی تمام خواهند شد، اما آن خوشی‌ها تا ابد باقی خواهند ماند» (دوم قرنتیان فصل 4 آیه های 17-18).
همانطور که خدا در قلب آدمی این شناخت را قرار داده که خدا وجود دارد (رومیان فصل 1 آیه های 19-20)، به همان روش هم "برنامه ریزی شده ایم" که اشتیاق به آسمان داشته باشیم. این مضمون کتابها، سرودها و آثار هنری بی شماری است. متاسفانه، گناه راه رسیدن به آسمان را سد کرده است. از آنجاییکه آسمان منزلگاه خدای کامل و قدوس است، گناه در آنجا جایی ندارد، و نمی تواند با آن مدارا شود. خوشبختانه، خدا کلید گشودن درهای آسمان را برای ما فراهم آورده است که همانا عیسی مسیح است (یوحنا فصل 14 آیه 6). همه کسانیکه به او ایمان دارند و آمرزش گناهان را می طلبند، درهای آسمان به رویشان گشوده می شود. باشد که جلال خانه ابدیمان ما را تشویق کند تا وفادارانه و با تمام قلب، خدا را خدمت کنیم.«بنابراين، ای برادران عزيز، اكنون می‌توانيم به سبب خون عيسی، مستقيم وارد مقدس‌ترين جايگاه شده، به حضور خدا برويم؛ زيرا زمانی كه بدن مسيح بر روی صليب پاره شد، در واقع پردۀ مقدس‌ترين جايگاه خانۀ خدا نيز پاره شد؛ و به اين ترتيب او راهی تازه و حيات‌بخش برای ما گشود تا ما را بحضور مقدس خدا برساند. پس حال كه ادارۀ امور خاندان الهی، به عهدۀ اين كاهن بزرگ ماست، بياييد با دلی پاک، مستقيماً به حضور خدا برويم، و يقين كامل داشته باشيم كه او ما را می‌پذيرد، زيرا خون مسيح بر ما پاشيده شده و ما را پاک ساخته؛ بدنهايمان نيز با آب پاک شسته شده است» (عبرانیان فصل 10 آیه های 19-22).
English
آیا آسمان یا بهشت واقعی است؟
