settings icon
share icon
سوال

آیا ابدیت در جهنم، مجازات منصفانه ای برای گناه است؟

جواب


این مسئله ای است که بسیاری از مردم را به دلیل عدم درک سه مطلب، آزار می دهد: درک ذات خدا، درک ذات انسان، و درک ذات گناه. ذات خدا مفهومی است که درک آن برای ما انسانهای گناه آلود و سقوط کرده دشوار است. ما گرایش داریم که خدا را همچون وجودی مهربان و بخشنده ببینیم که محبت او بر دیگر صفات او سایه می افکند و غالب می شود. البته که خدا با محبت، مهربان، و بخشنده است، اما او در وهله نخست و مهمتر از همه، خدایی پاک و عادل است. او آنقدر پاک است که نمی تواند با گناه سازش کند. او خدایی است که خشم او شخص شریر و نا فرمان را می سوزاند (اشعیا فصل 5 آیه 25؛ هوشع فصل 8 آیه 5؛ زکریا فصل 10 آیه 3). او نه تنها خدایی است بامحبت، بلکه او خودش محبت است! اما کتاب مقدس همچنین به ما می گوید که او از هر نوع گناهی نفرت دارد (امثال فصل 6 آیه های 16 تا 19). و در عین حال که او بخشنده است، محدودیتهایی در بخشندگی او وجود دارد. "خداوند را مادامی كه يافت می‌شود بطلبيد، و مادامی كه نزديک است او را بخوانيد. ای گناهكاران، از كارها و فكرهای فاسد خود دست بكشيد و بسوی خداوند بازگشت كنيد، زيرا او بسيار بخشنده است و بر شما رحم خواهد كرد" (اشعیا فصل 55 آیه های 6-7).

بشریت بوسیله گناه فاسد شده است، و گناه همیشه مستقیماً بر ضد خداست. هنگامی که داود مرتکب زنا با بت‌شبع شد و اوریا را به قتل رساند، با دعای جالبی پاسخ داد: «به تو ای خداوند، بلی، تنها به تو گناه كرده‌ام و آنچه را كه در نظر تو بد است، انجام داده‌ام...» (مزامیر 51 آیه 4). از آنجاییکه داود به بت‌شبع و اوریا گناه کرد، پس چطور می توانست ادعا کند که تنها به خدا گناه ورزیده است؟ داود درک کرد که گناه در نهایت بر ضد خداوند است. خدا وجودی ابدی و نامتناهی است (مزامیر فصل 90 آیه 2). در نتیجه، گناه در نهایت مستلزم مجازات ابدی می باشد. ما با گناهمان به شخصیت نامحدود، کامل، و پاک خدا توهین می کنیم. اگرچه از نظر افکار محدود ما، گناه محدود به زمان است، اما از نظر خدایی که در خارج از بُعد زمان است، گناه که خدا از آن نفرت دارد، ادامه دار است. گناهمان تا ابد در پیش روی اوست و باید تا ابد مجازات شود تا عدالت مقدس او به جا آورده شود.

هیچ کسی این موضوع را بهتر از کسی که در جهنم است درک نمی کند. نمونه کاملی از این موضوع، حکایت ایلعازر و مرد ثروتمند است. هر دو مُردند، و مرد ثروتمند به جهنم رفت، درحالیکه ایلعازر به بهشت رفت (لوقا فصل 16). البته مرد ثروتمند آگاه بود که گناهان او تنها در طول عمر او انجام شده بود. اما جالب است که او هرگز نمی گوید «چطور سر از اینجا در آوردم؟» این سوال هرگز در جهنم پرسیده نمی شود. او نمی گوید که «آیا واقعاً مستحق این بودم؟ آیا فکر نمی کنی که یک کم بیش از حد است؟ یک کم فراتر از حد معمول است؟» او تنها درخواست می کند که کسی به سوی برادرانش برود که هنوز زنده هستند و آنها را از سرنوشت او آگاه سازد.

هر گناهکاری در جهنم، همانند آن مرد ثروتمند کاملا متوجه این مطلب می باشد که سزاوار آنجا می باشد. هر گناهکاری آگاهی و هشیاری کامل و وجدان حساسی دارد که در جهنم، زجر دهنده ی خودش می شود. این تجربه ی زجر در جهنم است که شخص تماماً از گناه خود آگاه است و وجدانش بی وقفه و بی رحمانه او را متهم می کند، بدون اینکه حتی برای یک لحظه از آن خلاص شود. احساس تقصیر گناه، شرم و از خود بیزاری دائمی را به بار خواهد آورد. مرد ثروتمند میدانست که مجازات ابدی برای یک عمر گناه، عادلانه و سزاوار بود. به این دلیل بود که هرگز اعتراض نکرد یا سوال نکرد که چرا در جهنم است.

واقعیات لعنت ابدی، جهنم ابدی، و مجازات ابدی هولناک و آشفته کننده است. اما خوب است که حقیقتاً وحشت کنیم. هرچند که این به نظر دلخراش و ناخوشایند می آید، اما خبر خوشی وجود دارد. خدا ما را دوست می دارد (یوحنا فصل 3 آیه 16) و می خواهد ما را از جهنم نجات دهد (دوم پطرس فصل 3 آیه 9). اما از آنجاییکه خدا همچنین عادل و با انصاف است، نمی تواند گناه را بی جزا بگذارد. کسی باید این جزا را پرداخت کند. خدا در رحمت و محبت عظیم خود خودش پرداخت جریمه ی گناهمان را فراهم آورد. او پسر خود، عیسی مسیح را فرستاد تا تاوان گناهمان را با مرگش روی صلیب به عوض ما، بپردازد. مرگ عیسی، مرگ نامحدود و بی انتهایی بود، زیرا او خدای پایان ناپذیر و انسان پایان ناپذیر است، که بهای گناه ابدی ما را پرداخت کرد، تا ما مجبور نباشیم آن را در جهنم برای ابد پرداخت کنیم (دوم قرنتیان فصل 5 آیه 21). اگر ما به گناهمان اعتراف کنیم و ایمانمان را بر روی مسیح قرار دهیم، و بر اساس قربانی مسیح، از خدا طلب آمرزش کنیم، نجات می یابیم و آمرزیده و پاک می شویم و خانه ای ابدی در آسمان به ما وعده داده شده است. خدا آنقدر ما را دوست داشت که راه نجات را برایمان مهیا کرد، اما اگر ما هدیه ی حیات جاویدان او را رد کنیم، با عواقب ابدی این تصمیم مواجه خواهیم شد.

English



بازگشت به خانۀ فارسی

آیا ابدیت در جهنم، مجازات منصفانه ای برای گناه است؟
Facebook icon Twitter icon Pinterest icon Email icon این صفحه را به اشتراک بگذار:
© Copyright Got Questions Ministries