سوال
بدعت گذاری به چه معناست؟
جواب
بدعت گذاری به طور ساده به معنای «تایید یک عقید دینی که در تضاد با اعتقادات پذیرفته شده کلیسا قرار دارد» است. به این شکل هم می توان تعریف کرد که بدعت گذاری « مخالفت با یک نگرش، عمل یا نظر رایج یا انحراف از آن» است. این دو تعریف نقطه آغاز خوبی می باشند. این تعریف ها دو جزء کلیدی را معرفی می کنند: یک نظر حاکم و یک نظر متضاد. در رابطه با دین، هر نوع عقیده یا عملی که بر خلاف عقیده رسمی کلیسا باشد، بدعت گذاری نامیده می شود.
بدعت گذاری در همه دوران ها وجود داشته است اما کلیسای کاتولیک در قرن دوازدهم دست به اقدام بی سابقه ای علیه آن زد. با افزایش قدرت کلیسای کاتولیک در اروپا، صدای مخالف دیگر گروه های مسیحی مشکل ساز شدند. پاپ الکساندر سوم (1162-63) خبررسان ها را ترغیب کرد تا شواهد و مدارک بدعت گذاری را در کلیساها شناسایی کنند. در سال 1184، پاپ لوسیوس سوم حکمی صادر کرد که براساس آن مجرمان بدعت گذار برای مجازات به حکومت های سکولار سپرده شوند. کلیسای در دهه های بعدی مجازات بدعت گذاری را افزایش داد و در نهایت در زمان پاپ گریگوری نهم به مجازات اعدام افزایش پیدا کرد. در این دوران، دومینیکن ها مجریان اصلی تفتیش عقاید (هیئت های ویژه ای که می توانستند نیت ها را هم مانند اعمال قضاوت کنند) شدند. وقتی بدعت در یک روستا رایج می شد، یک مفتش عقاید به آنجا می رفت، تا در موعظه اش از روستاییان بخواهد موارد بدعت گذاری را گزارش دهند. به این کار «تفتیش عقاید عمومی» گفته می شد که در واقع یک لطف محسوب میشد تا همه بتوانند اعتراف کنند. بعد از آن نوبت «تفتیش عقاید ویژه» بود که ممکن بود شامل استفاده از تهدید و اجبار، استفاده از شاهدان جعلی و شکنجه برای اعتراف گرفتن باشد. به کسانی که به عنوان بدعت گذار شناسایی می شدند دستور داده میشد تا طلب بخشش کنند، این طلب بخشایش اجباری می توانست شامل شرکت اجباری در کلیسا، زیارت اجباری، از دست دادن اموال یا زندان باشد. بدعت گذارانی هم که توبه نمی کردند به مرگ محکوم می شدند. تفتیش عقاید در بیشتر مناطق اروپا تا قرن پانزدهم ادامه داشت.
مقیاس و معیار بدعت گذاری بر اساس عرف روز مدام در حال تغییر بود. در حقیقت، هر گروه یا فردی که با گروه دیگر تفاوت داشت، می توانست بدعت گذار نامیده شود. یهودیان در اعمال رسولان فصل 24 آیه 14 مسیحیان را بدعت گذار می خوانند. مردمان قرون وسطی به دلیل عقاید غیر کتاب مقدسی بدعت گذار خوانده نمی شدند بلکه جرم آنها مخالفت با کلیسای کاتولیک بود. بیش از 14000 تن در دوران تفتیش عقاید در اسپانیا اعدام شدند، جرم بسیاری از آنها فقط داشتن کتاب مقدس بود. بنابراین، از نظر کتاب مقدس، کلیسای قرون وسطی بدعت گذار بود.
بدعت گذاری از نظر مسیحیت کتاب مقدسی چیست؟ دوم پطرس فصل 2 آیه 1 می گوید، «انبيای دروغين نيز بودند، همانطور كه در ميان شما نيز معلمين دروغين پيدا خواهند شد كه با نيرنگ، دروغهايی دربارهٔ خدا بيان خواهند كرد و حتی با سَرور خود، مسيح كه ايشان را با خون خود خريده است، سر به مخالفت برخواهند داشت. اما ناگهان سرنوشتی هولناک دچار آنها خواهد شد.» بر اساس این آیه، هرچیزی که بر خلاف تعلیمات عیسی مسیح باشد، بدعت گذاری است. پولس در اول قرنتیان فصل 11 آیه 9 کلیسا را به دلیل وجود بدعت بین آنها سرزنش می کند – بدعت هایی که باعث تفرقه و جدایی در کلیسا می شدند. بدعت گذاری انکار عقاید و اصول الهی است و باعث تفرقه در کلیسا می شود، مخرب و خطرناک است، و کتاب مقدس به شدت نسبت به آن هشدار داده است (برای مثال اول یوحنا فصل 4 آیه های 1-6، اول تیموتائوس فصل 1 آیه های 3-6، دوم تیموتائوس فصل 1 آیه های 13-14، و یهودا 1).
نحوه برخورد کلیسا با بدعت گذاری چیست؟ تیطوس فصل 3 آیه 10 می گوید، «اگر كسی باعث ايجاد تفرقه و جدايی شود، يكی دو بار به او هشدار بده. پس از آن ديگر كاری با او نداشته باش.» وقتی یک شخص از آموزش های کتاب مقدس فاصله می گیرد، در قدم اول باید او را تصحیح کرد، و اگر پس از دو مرتبه هشدار همچنان به شما گوش نمی دهد دیگر نباید با او کاری داشت، به طور ضمنی می توان گفت که از کلیسا طرد شود. حقیقت مسیح باعث اتحاد ایمانداران می شود (یوحنا فصل 17 آیه های 22-23)، اما بدعت گذاری اساسا نمی تواند همزیستی مسالمت آمیز با حقیقت داشته باشد.
البته همه اختلاف نظرها در کلیسا بدعت گذاری نیستند. داشتن نظر مخالف ایرادی ندارد اما وقتی آن نظر باعث تفرقه می شود یا در تضاد با آموزش کتاب مقدس قرار می گیرد به بدعت گذاری تبدیل می شود. شاگردان مسیح هم گاهی با هم مخالفت می کردند (نگاه کنید به اعمال رسولان فصل 15 آیه های 36-41)، پطرس به دلیل رفتار تفرقه انداز و قانون گرا سرزنش شد (غلاطیان فصل 2 آیه های 11-14). اما خدا را شکر که شاگردان با روحیه تواضع و فرمانبرداری از حقیقت خداوند توانستند اختلاف نظرهای خود را حل کنند و به الگویی برای ما تبدیل شوند.
چگونه در برابر بدعت گذاری ایستادگی کنیم؟ فیلیپیان فصل 2 آیه های 2-3 نقطه آغاز خوبی است: « اگر چنين است، يكديگر را محبت نموده، قلباً با هم توافق داشته و همدل و همفكر باشيد، تا مرا واقعاً شاد سازيد. خودخواه نباشيد و برای خودنمايی زندگی نكنيد. فروتن باشيد و ديگران را از خود بهتر بدانيد.» تا زمانی که مطیع کلام خداوند هستیم و با یکدیگر همراه با عشق و احترام رفتار می کنیم، تفرقه ها و بدعت ها کم خواهند شد.
English
بدعت گذاری به چه معناست؟
