سوال
چرا بت پرستی بسیار زیاد وسوسه انگیز است؟
جواب
جواب این پرسش در نهایت به پدیده «گناه» باز می گردد. ذات گناه آلود انسان او را به سمت پرستش بت های مدرن می کشاند، که در واقع همه آنها به نوعی خودپرستی است. وسوسه پرستش خودمان به اشکال گوناگون نیز بسیار قوی است. در حقیقت، فقط کسانی که به عیسی مسیح ایمان دارند و روح القدس درون آنها ساکن شده است می توانند قدرت و امید مقابله در برابر بت پرستی امروزی را داشته باشند. با وجود این، مقاومت در برابر پرستش بت ها یک نبرد همیشگی در زندگی یک مسیحی است (افسسیان فصل 6 آیه 11، اول تیموتائوس فصل 6 آیه 12، دوم تیموتائوس فصل 2 آیه 3).
در بیشتر مواقع، با شنیدن واژه «بت»، اشیاء و مجسمه هایی به یاد ما می آیند که در جوامع باستانی پرستش می شدند. اما بت های قرن بیست و یکم هیچ شباهتی به آن اشیاء مصنوعی هزاران سال قبل ندارند. امروزه خیلی از مردم اشتهای سیرنشدنی خود به پول، وجه اجتماعی، یا موفقیت دنیوی را جایگزین گوساله سامری کرده اند. هدف نهایی برخی از مردم هم جلب توجه دیگران است. برخی به دنبال راحتی و هزاران کار پرشور و لذت بخش ولی پوچ دیگر می روند. متاسفانه، جوامع امروزی ما این گونه افراد را تحسین می کنند. در آخر، فرقی نمی کند که به دنبال چه لذت پوچی می رویم، یا به کدام بت یا خدای دروغین سجده می کنیم، نتیجه در هر صورت یکی است و آن هم جدایی از خدای یگانه و حقیقی می باشد.
شناخت بت های امروزی به ما کمک می کنند که دلیل وسوسه انگیز بودن آنها را درک کنیم. بت می تواند هرچیزی باشد که در زندگی به جای خدا قرار می گیرد. هرچیزی که جای خدا را در قلب های ما می گیرد مانند دارایی، شغل، روابط، سرگرمی، ورزش، تفریح، اهداف، طمع، اعتیاد به الکل / مواد / قمار/ پورنوگرافی و غیره. برخی از چیزهایی که از آن بت ساخته ایم، به وضوح گناه هستند. اما خیلی از بت ها هم مانند روابط و کار ما می توانند خوب باشند. در هر حال، کتاب مقدس به ما می گوید همه کارها را باید برای جلال خدا انجام دهیم (اول قرنتیان فصل 10 آیه 31)، و فقط به خدا خدمت کنیم (تثنیه فصل 6 آیه 13، لوقا فصل 16 آیه 13). متاسفانه، وقتی به دنبال بت های خودمان می رویم، خدا را از سر راه کنار می زنیم. بدتر از همه این است که زمان بسیار زیادی را با این فعالیت های بت پرستانه سپری می کنیم، طوری که زمان بسیار کمی برای گذراندن با خدا باقی می ماند.
گاهی هم برای رسیدن به آرامش در این دنیای آشفته به سمت بت ها می رویم. اعتیادهایی مانند موادمخدر، الکل، یا مطالعه خیلی زیاد و تماشای بیش از اندازه تلوزیون هم ممکن است به عنوان ابزاری برای فرار از شرایط سخت و دشواری های زندگی روزمره مورد استفاده قرار بگیرند. نویسنده مزامیر به ما می گوید کسانی که به این سمت کشیده می شوند از نظر روحانی بی فایده خواهند شد (مزامیر فصل 115 آیه 8). باید به خدایی ایمان بیاوریم و اعتماد کنیم که از ما در برابر بدی ها و آسیب ها محافظت می کند (مزامیر فصل 121 آیه 7) و به ما قول داده اگر به او اعتماد کنیم همه نیازهای ما را برآورده خواهد کرد. ما باید گفته پولس را هم همیشه به یاد داشته باشیم: «برای هيچ چيز غصه نخوريد؛ در عوض برای همه چيز دعا كنيد و هر چه لازم داريد به خداوند بگوييد و فراموش نكنيد كه برای جواب دعاها، از او تشكر نماييد .اگر چنين كنيد، از آرامش خدا بهره‌مند خواهيد شد، آرامشی كه فكر انسان قادر به درک آن نيست. اين آرامش الهی به فكر و دل شما كه به عيسی مسيح ايمان آورده‌ايد، راحتی و آسايش خواهد بخشيد» (فیلیپیان فصل 4 آیه های 6 تا 7).
نوعی دیگری از بت پرستی نیز در دنیای امروز رایج شده است. جوامع و فرهنگ ها آن را پرورش داده اند و هر روز بیشتر از تعالیم کتاب مقدسی فاصله می گیرند، پولس در این مورد به ما هشدار داد، «زيرا زمانی خواهد رسيد كه مردم، ديگر به حقيقت گوش فرا نخواهند داد» (دوم تیموتائوس فصل 4 آیه 3). در این دوران لیبرال و کثرت گرا، فرهنگ ها «خدا» را دوباره تعریف کرده اند. ما خدایی که در کتاب مقدس رونمایی شده را فراموش کرده ایم و او را به شکلی تعریف می کنیم که با خواسته ها و هوس های ما منطبق باشد – خدای مهربان تر و آرام تری که قطعا صبر بیشتری از خدای کتاب مقدس دارد. خدایی که درخواست کمتری از ما دارد، کمتر قضاوت می کند و روش های زندگی بسیار گوناگونی را قبول و تحمل می کند، بدون اینکه گناهی را بر دوش کسی بگذارد. کلیساها این نوع بت پرستی را رواج دادند، طوریکه بسیاری از اعضای آنها باور کرده اند که خدای واقعی و یگانه را می پرستند. اما این خدایان ساخت دست انسان می باشند، و پرستش آنها بت پرستی است. پرستش خدای خودساخته برای کسانی وسوسه انگیز است که عادت ها، شیوه زندگی، خواسته ها و گرایش هایشان منطبق بر کتاب مقدس نیست.
امور این دنیا هرگز نمی توانند قلب انسان را به طور کامل راضی کنند، اصولا برای این کار خلق نشده اند. امور گناه آلود ما را فریب داده و در نهایت به سوی مرگ می کشانند (رومیان فصل 6 آیه 23). خوبی های این دنیا هدیه خداوند به انسان است و باید همراه با شکرگزاری و اطاعت از خداوند از آنها لذت برد و برای جلال خدا استفاده کرد. ولی وقتی در زندگی ما جای هدیه با هدیه دهنده یا مخلوق با خالق عوض می شود، به این معنی است که به دام بت پرستی افتاده ایم. هیچ بتی نمی تواند به زندگی ما معنی، ارزش یا امید ابدی بدهد. سلیمان در کتاب جامعه به زیبایی این حقیقت را بیان می کند و می گوید زندگی بدون معاشرت با خداوند کاملا بیهوده است. ما به شکل خدا آفریده شده ایم (پیدایش فصل 1 آیه 27) و برای پرستش و جلال دادن او طراحی شده ایم، چراکه تنها او شایستگی پرستش را دارد. خداوند اشتیاق به ابدیت را در قلب انسان قرار داده است (جامعه فصل 3 آیه 11)، و رابطه با عیسی مسیح تنها راه تحقق زندگی ابدی است. همه خواسته های بت پرستانه ما را (مانند بسیاری از مردم) پوچ و ناراضی در جاده پهنی رها می کنند که به سمت نابودی می رود (متی فصل 7 آیه 13).
English
چرا بت پرستی بسیار زیاد وسوسه انگیز است؟
