سوال
برخورد یک مسیحی با نازایی چگونه باید باشد؟
جواب
نازایی می تواند مشکل بزرگی باشد، بخصوص برای زوجهایی که تمام زندگی شان انتظار بچه دار شدن را کشیده اند. زوجهای مسیحی می توانند از خود بپرسند، «خداوندا، چرا ما؟» مطمئناً خدا می خواهد که مسیحیان با داشتن فرزندانی که محبتشان کنند و بزرگشان کنند برکت بیابند. برای زوجهایی که از لحاظ جسمی سلامت هستند، یکی از اندوه بارترین جنبه های نازایی این است که نمی دانند آیا این وضعیت موقتی است یا دائمی. اگر موقتی است، تا کی باید انتظار بکشند؟ اگر دائمی است، این را از کجا می دانند و چه کاری باید انجام دهند؟
کتاب مقدس، مشکل نازایی موقتی را در داستانهای مختلفی نشان می دهد:
خدا به ابراهیم و سارا وعده ی فرزندی را داد، اما سارا تا سن 90 سالگی، پسرش اسحاق را حامله نشد (پیدایش فصل 11 آیه 30)
اسحاق، شوهر ربکا مشتاقانه دعا کرد و خدا با به دنیا آمدن یعقوب و عیسو به دعایش پاسخ داد (پیدایش فصل 25 آیه 21).
راحیل دعا کرد و بعد از مدتی طولانی، خدا «رحم او را گشود» او دو پسر به نامهای یوسف و بنیامین بدنیا آورد (پیدایش فصل 30 آیه 1؛ فصل 35 آیه 18).
زن مانوخ که برای مدتی نازا بود، سامسون را به دنیا آورد (داوران فصل 13 آیه 2).
الیزابت در ایام پیری یحیای تعمید دهنده را به دنیا آورد که پیشاهنگ مسیح شد (لوقا فصل 1 آیه های 36،7).
نازایی سارا، ربکا و راحیل (مادران قوم اسرائیل) حائز اهمیت است در اینکه تواناییشان برای بچه دار شدن، نشانه ی لطف و فیض خدا بود. اما زوج های نازا نباید بپندارند که خدا لطف و فیض خود را از آنها دریغ کرده است، و همچنین نباید تصور کنند که درحال مجازات شدن هستند. زوجهای مسیحی باید کاملا درک کنند که گناهانشان در مسیح آمرزیده شده است و نازایی شان تنبیهی از جانب خدا نیست.
بنابراین یک زوج مسیحی نازا چه کار باید بکند؟ خوب است که از متخصصین زنان و زایمان و دیگر متخصصین نازایی مشورت بگیرند. هم زنان و هم مردان باید زندگی سالمی داشته باشند تا برای باروری آماده شوند. مادران قوم اسرائیل با جدیت برای حامله شدن دعا کردند، پس استمرار در دعا برای بچه دار شدن قطعاً باید صورت گیرد. البته در وهله اول باید برای اراده خدا برای زندگی مان دعا کنیم. اگر اراده او برای ما این است که فرزندی طبیعی داشته باشیم، پس بدست خواهیم آورد. اگر اراده او این است که بچه ای را به فرزند خواندگی قبول کنیم، یا بی فرزند باشیم، آنگاه باید آن را بپذیریم و شادمانه متعهد به انجام آن شویم. ما می دانیم که خدا نقشه ای الهی برای هر یک از دوستداران خود دارد. خدا بانی زندگانی است. او اجازه به حاملگی می دهد و او حاملگی را باز می دارد. خدا حاکم مطلق است و تمام حکمت و معرفت را داراست (نگاه کنید به رومیان فصل 11 آیه های 33-36). «هر بخشش نیکو و هر عطای کامل از بالاست...» (یعقوب فصل 1 آیه 17). دانستن و پذیرش این حقایق، غم و غصه زوج نازا را برطرف خواهد کرد.
English
برخورد یک مسیحی با نازایی چگونه باید باشد؟
