سوال
چرا خداوند اجازه می دهد که بی گناهان رنج بکشند؟
جواب
این دنیا سرشار از رنج است و همه انسان ها تا اندازه ای آن را تجربه کرده اند. گاهی دلیل رنج مردم نتیجه انتخاب های اشتباه، اعمال گناه آلود و بی مسئولیتی های ارادی است؛ در اینگونه موارد شاهد حقیقتی هستیم که امثال به ما می گوید: « خیانت به هلاکت منتهی می‌شود» (امثال فصل 13 آیه 15). اما قربانیان خیانت چه می شوند؟ بی گناهانی که رنج می کشند چه؟ چرا خدا اجازه می دهد آنها رنج عواقب کاری را متحمل بشوند که مرتکب نشده اند؟
انسان به طور ذاتی تلاش می کند ارتباطی بین اعمال بد با شرایط بد، و بین اعمال خوب با برکات پیدا کند. تمایل به متصل کردن گناه به رنج کشیدن آنقدر قوی است که عیسی مسیح حداقل دو مرتبه به این مسئله پرداخته است. «وقتی عیسی از محلی می‌گذشت، کور مادرزادی را دید.شاگردان از او پرسیدند: «استاد، این شخص چرا کور به دنیا آمده است؟ آیا در اثر گناهان خود او بوده است یا در نتیجهٔ گناهان پدر و مادرش؟ عیسی جواب داد: «این به خاطر گناهان خودش یا والدینش نیست. اما این اتفاق افتاد تا قدرت خدا در او دیده شود» (یوحنا فصل 9 آیه های 1 تا 3). شاگردان مسیح به اشتباه تصور می کردند که بی گناه هرگز رنج نخواهد کشید و نابینایی آن فرد را به گناه خودش یا والدینش نسبت دادند. اما عیسی مسیح در آیه سوم طرز فکر آنها را تصحیح می کند و می گوید «این اتفاق افتاد تا قدرت خدا در او دیده شود.» نابینایی آن مرد نتیجه گناهانش نبود بلکه خداوند هدف بزرگتری از آن رنج و مصیبت داشت.
در متن دیگری عیسی مسیح درباره مرگ عده ای در اثر تصادف صحبت می کند: «یا آن هجده نفری که برج ”سلوام“ بر روی ایشان فرو ریخت و کشته شدند، آیا از همه ساکنان اورشلیم، گناهکارتر بودند؟ هرگز! شما نیز اگر توبه نکنید، همگی هلاک خواهید شد! » (لوقا فصل 13 آیه های 4 تا 5). مسیح در این مورد هم به عدم لزوم ارتباط بین رنج و مصیبت با گناهان شخص اشاره می کند. در عین حال، او بر روی این حقیقت تاکید می کند که ما در دنیایی سرشار از گناه و عواقب آن زندگی می کنیم، بنابراین همه باید توبه کنند.
این موضوع ما را به سمت این نکته می کشاند که آیا اصلا چیزی به اسم «بی گناه» وجود دارد؟ «همه گناه کرده‌اند و از معیارهای پرجلال خدا کوتاه می‌آیند» (رومیان فصل 3 آیه 23). بنابراین همه گناهکارند و کسی وجود ندارد که بی گناه باشد. همه ما همراه با ذات گناه آلودی که از آدم به ارث برده ایم به دنیا می آییم. و همانطور که شاهد هستیم همه انسان ها، بدون اینکه رنج و مصیبت ربطی به گناه شخصی یک انسان دارد یا نه، از عواقب این گناه رنج می برند. اثرات گناه به همه چیز سرایت می کند؛ این دنیا سقوط کرده است و در نتیجه همه مخلوقات از عواقب این سقوط رنج می برند (رومیان فصل 8 آیه 22).
غم انگیزتر از هر چیز دیگری رنجی است که کودکان متحمل می شوند. کودکان تقریبا بی گناه ترین موجودات در این جهان هستند و رنج کشیدن آنها اسفناک و زجرآور است. گاهی دلیل رنج کودکان بی گناه، گناه دیگران هستند: اعمالی مانند غفلت، سوء استفاده، رانندگی در حال مستی و غیره. در این موارد می توانیم بگوییم که رنج حاصل شده مستقیما نتیجه گناه شخصی افراد است (البته نه گناه کودکان). و به این نتیجه می رسیم که گناهان ما همیشه اطرافیان ما را تحت تاثیر قرار خواهد داد. در برخی دیگر از موارد، کودکان ممکن است رنج ناشی از چیزی را ببیند که ممکن است آن را «کار خدا» بنامیم: بلایای طبیعی، تصادفات، سرطان کودکان و موارد دیگر. حتی در این نوع موارد نیز می توان گفت که رنج در کل نتیجه ی گناه است، برای اینکه ما در دنیای گناه آلود زندگی می کنیم.
خوشبختانه خبر خوب این است که خداوند ما را در این دنیا رها نکرده تا رنج بیهوده بکشیم. بله، بی گناهان رنج می کشند (نگاه کنید به کتاب ایوب فصل های 1 و 2) اما خداوند میتواند ما را از رنج رهایی دهد. خداوند مهربان و دلسوز، برنامه ی کاملی دارد که با استفاده از رنج، یک هدف سه گانه را به سرانجام می رساند. اول از همه، او از درد و رنج استفاده می کند تا ما را به سمت خودش بکشاند. عیسی مسیح می گوید، «در این دنیا با مشکلات و زحمات فراوان روبرو خواهید شد»(یوحنا فصل 16 آیه 33). آزمایش ها و سختی های زندگی غیرمعمول نیستند بلکه بخشی از زندگی انسان سقوط کرده هستند. در زندگی با عیسی مسیح، لنگری داریم که در طوفان از آن کمک بگیریم، اما اگر هرگز به دریا نزده باشیم و با آن طوفان ها روبرو نشده باشیم از کجا بدانیم چنین لنگری وجود دارد؟ در مواقع ناامیدی و غم می توانیم به عیسی مسیح متوسل شویم و اگر ایماندار باشیم، او همیشه منتظر ماست تا به سمت او برویم و آسودگی پیدا کنیم. او در تمامی مسیر همراه ما خواهد بود. خداوند به این روش وفاداری خودش به ما را نشان می دهد و اطمینان حاصل می کند که نزدیک او می مانیم. تجربه کردن حمایت الهی در سختی ها این خوبی را نیز دارد که ما هم قادر خواهیم بود به دیگران کمک کنیم و به آنها آسودگی خیال دهیم (دوم قرنتیان فصل 1 آیه 4).
دوم اینکه، خداوند به ما ثابت می کند که ایمان واقعی در میان دردها و رنج های اجتناب ناپذیر این دنیا مشخص می شود. واکنش ما به درد و رنج، مخصوصا زمانی که گناه یا کار اشتباهی نکرده ایم، نشان دهنده میزان واقعی بودن ایمان ما است. کسانی که به عیسی مسیح ایمان دارند «تقویت کنندگان و کامل کنندکان ایمان» (عبرانیان فصل 12 آیه 2) در مواجه با رنج ها و مصیبت ها نابود نمی شوند بلکه با ایمان پایدار خود از این مرحله عبور می کنند. «این سختیها به منظور آزمایش ایمان شما پیش می‌آید، همانطور که آتش نیز طلا را می‌آزماید و پاک می‌سازد. ایمان شما پس از آنکه وارد کورهٔ آزمایش گردید و سالم بیرون آمد، سبب خواهد شد که در روز بازگشت عیسی مسیح، مورد تحسین و تمجید و تکریم قرار گیرید» (اول پطرس فصل 1 آیه 7). ایمانداران در سختی ها و رنج ها از دست خدا عصبانی نمی شوند و خوبی او را زیر سوال نمی برند بلکه در این سختی ها شادی می کنند (یعقوب فصل 1 آیه 2) و می دانند که این سختی ها شهادت می دهند که آنها فرزندان واقعی خداوند هستند. «خوشا به حال کسی که آزمایشهای سخت زندگی را متحمل می‌شود، زیرا وقتی از این آزمایشها سربلند بیرون آمد، خداوند تاج حیات را به او عطا خواهد فرمود، تاجی که به تمام دوستداران خود وعده داده است» (یعقوب فصل 1 آیه 12).
و مورد آخر اینکه، خداوند از رنج ها استفاده می کند تا چشمان ما را از روی این دنیا به زندگی پس از مرگ بدوزاند. کتاب مقدس به طور مکرر ما را تشویق می کند که اسیر امور این دنیا نشویم و چشم امیدمان به زندگی پس از مرگ باشد. بیگناهان در این دنیا رنج می برند اما این دنیا و همه چیزهای درون آن تمام خواهد شد، و این پادشاهی خداوند است که ابدی خواهد بود. عیسی مسیح می گوید، «پادشاهی من یک پادشاهی زمینی نیست» (یوحنا فصل 18 آیه 36)؛ و کسانی که از او پیروی می کنند خوب و بد این زندگی را پایان داستان نمی بینند. سختی هایی که ما متحمل می شویم حتی اگر بسیار عمیق و دردناک باشند «در مقابل جلال و شکوهی که در آینده خدا نصیبمان خواهد ساخت، هیچ است» (رومیان فصل 8 آیه 18).
آیا خداوند می تواند جلوی این رنج و سختی ها را بگیرد؟ البته که می تواند. اما اطمینان حاصل می کند که همه آنها به نفع ما تمام شوند، «خدا هر چیز را برای خیریت کسانی که او را دوست دارند و فرا خوانده شده‌اند تا خواست او را انجام دهند، به کار می‌برد» (رومیان فصل 8 آیه 28). رنج – حتی رنج کشیدن بی گناهان – بخشی از «هر چیزی» است که در این آیه آمده است. و خدا از آنها استفاده می کند تا اهداف خوب خودش را به سرانجام برساند. برنامه او کامل و بی نقص است، شخصیت او بی نقص است و کسانی که به او ایمان می آورند ناامید نخواهند شد.
English
چرا خداوند اجازه می دهد که بی گناهان رنج بکشند؟
