سوال
آیا اسرائیل و و کلیسا یک چیز هستند؟ آیا خدا هنوز هم برای اسرائیل برنامه ای دارد؟
جواب
این پرسش در کلیسای امروز یکی از موضوعات بحث برانگیز است و تاثیر بسیار مهمی بر روش تفسیر ما از کتاب مقدس مخصوصا وقتی که در مورد آخر زمان صحبت می کنیم دارد. مهمتر از همه، این بحث از این نظر اهمیت زیادی دارد که بر روی درک و شناخت ما از ذات خداوند بسیار تاثیر می گذارد.
رومیان فصل 11 آیه های 16 تا 36 داستان درخت زیتون را عنوان می کند. این متن به اسرائیل (شاخه های اصلی) اشاره دارد که بریده شده اند و کلیسا (شاخه های وحشی) که به درخت زیتون پیوند زده شده اند. اسرائیل، مانند کلیسا، به شاخه های درخت تشبیه شده و هیچ یک از این دو گروه به کل درخت تشبیه نشده اند، کل درخت به کار خداوند بر روی انسان اشاره می کند. بنابراین، برنامه خدا برای اسرائیل و همچنین برای کلیسا قسمتی از برنامه او برای بشریت است. البته منظور این نیست که یکی از این برنامه ها از اهمیت کمتر یا بیشتری نسبت به دیگری برخوردار است. بر اساس گفته بسیاری از محققان، در کتاب مقدس بیشتر به برنامه خدا در مورد اسرائیل و کلیسا پرداخته شده تا کارهای دیگر خداوند.
در پیدایش فصل داوزدهم، خداوند به ابراهیم قول داد که او را پدر ملتی بزرگ (یهودیان) خواهد کرد، یهودیان صاحب سرزمین خواهند شد، بیشتر از هر قومی برکت داده خواهند شد و همه اقوام از اسرائیل برکت خواهند گرفت. بنابراین خداوند از ابتدای آفرینش مشخص کرد که اسرائیل قوم برگزیده او بر روی زمین خواهد بود اما برکات او فقط منحصر به اسرائیل نخواهد بود. غلاطیان فصل 3 آیه 14 این موضوع را مشخص کرده که برکت به همه اقوام خواهد رسید: «اكنون خدا می‌تواند همان بركتی را كه به ابراهيم وعده داده بود، بوسيلهٔ عيسی مسيح به غيريهوديان نيز عطا فرمايد. اكنون همهٔ ما مسيحيان می‌توانيم روح‌القدس موعود را از راه همين ايمان به دست آوريم». همه اقوام جهان از اسرائیل به واسطه نجات دهنده ای که از بین آنها آمد برکت داده شدند.
برنامه خداوند برای نجات انسان بر اساس کار عیسی مسیح، که از نسل داوود و ابراهیم است، پایه ریزی شد. مرگ عیسی مسیح بر روی صلیب نه فقط برای یهودیان بلکه برای گناهان تمامی مردم و اقوام دنیا کافی بود. غلاطیان فصل 3 آیه های 6 تا 8 می گوید: «در اين مورد بگذاريد «ابراهيم» را مثال بياورم: خدا زمانی او را بی‌گناه به حساب آورد كه به وعده‌های او ايمان آورد. از اينجا به اين نكته پی می‌بريم كه در نظر خدا، فقط ايمان ما مطرح است. در نتيجه، فرزندان واقعی ابراهيم آنانی هستند كه به خدا ايمان حقيقی دارند. علاوه بر اين، در كتاب آسمانی پيش‌بينی شده بود كه خدا غيريهوديان را نيز بر اساس ايمانشان خواهد پذيرفت». به عبارت دیگر، ایمانداران در عیسی مسیح بی گناه محسوب می شوند همانطوری که ابراهیم بی گناه به حساب آمد (غلاطیان فصل 3 آیه های 6 تا 8). اگربه عیسی مسیح ایمان داریم، پس در برکات اسرائیل و دیگر اقوام سهیم هستیم. ایمانداران به فرزندان معنوی اسرائیل تبدیل می شوند. ایمانداران از نظر فیزیکی به یهودیان تبدیل نمی شوند اما از همه برکات و امتیازات داده شده به یهودیان بهرمند می شوند.
این موضوع، رونمایی (از برنامه خدا) انجام شده در عهد قدیم را نقض و یا نسخ نمی کند. قول های خداوند در عهد قدیم هنوز معتبر هستند و رابطه او با اسرائیل به عنوان قوم برگزیده، به کار عیسی مسیح به عنوان نجات دهنده همه مردم جهان اشاره دارد. قانون شریعت موسی هنوز هم برای یهودیانی که عیسی را به عنوان مسیح خود قبول نکرده اند اجباریست. عیسی مسیح کاری کرد که آنها قادر به انجام آن نبودند، او قانون شریعت را با تمامی جزئیات کامل کرد و به سرانجام رساند (متی فصل 5 آیه 17). به عنوان ایمانداران عهد جدید، ما دیگر زیر نفرین قانون شریعت قرار نداریم (غلاطیان فصل 3 آیه 13) ، چون مسیح آن لعنت را همراه خود بر روی صلیب به دار آویخت. قانون شریعت دو دلیل داشت: گناه و ناتوانی انسان در برابر آن را آشکار کند وما را متوجه مسیحی سازد که قانون شریعت را به سرانجام برساند. مرگ او بر روی صلیب به طور کامل ضرورت بی گناهی از نظر خداوند را برآورده ساخت.
قول های غیر شرطی خداوند با بی ایمانی بشر باطل نمی شوند. هیچ کاری نیست که انجام آن توسط ما باعث تعجب خدا شود، و او مجبور نیست برنامه های خود را بر اساس نوع رفتار ما هماهنگ سازد. خداوند بر همه چیز (گذشته، حال و آینده) قدرت دارد و هر چیزی که برای کلیسا و اسرائیل مقدر ساخته بدون توجه به هیچ شرایطی اتفاق خواهد افتاد. رومیان فصل 3 آیه 3 تا 4 می گوید که بی ایمانی اسرائیل باعث نمی شود تا قول های خدا در رابطه با آنها از اعتبار ساقط شود: «اما اگر بعضی از ايشان ايمان خود را از دست دادند و نسبت به خدا پيمان‌شكنی كردند، آيا خدا نيز عهد و پيمان خود را خواهد شكست؟ هرگز! اگر همهٔ مردم دنيا هم دروغ بگويند، خدا هرگز دروغ نمی‌گويد. در كتاب آسمانی در اين باره آمده كه هر چه خدا می‌فرمايد، هميشه راست و درست است، و در هر داوری پيروزی با اوست».
قول هایی که به اسرائیل داده شده، در آینده نیز اعتبار خواهند داشت. ما می توانیم مطمئن باشیم که هرآنچه خدا گفته انجام خواهد شد و دلیل آن ثبات شخصیت او می باشد. کلیسا جای اسرائیل را نمی گیرد و زمانیکه کتاب مقدس خوانده می شود نباید انتظار تحقق نمادین قول های عهد قدیم را داشته باشیم. کلیسا و اسرائیل باید جدا از هم در نظر گرفته شوند.
English
آیا اسرائیل و و کلیسا یک چیز هستند؟ آیا خدا هنوز هم برای اسرائیل برنامه ای دارد؟
