سوال
چرا «بی گناه به حساب آمدن از راه ایمان» عقیده بسیار مهمی است؟
جواب
عقیده بی گناه به حساب آمدن از راه ایمان عاملی است که مسیحیت کتاب مقدسی را از دیگر ادیان جدا می کند. در همه ادیان، همچنین در برخی از شاخه هایی که خود را مسیحی می نامند، انسان برای رسیدن به خدا خودش تلاش می کند. فقط در مسیحیت راستین کتاب مقدسی است که انسان تنها بوسیله ایمان و با لطف خداوند نجات پیدا می کند. بی گناه به حساب آمدن از راه ایمان را زمانی متوجه می شویم که به کتاب مقدس رجوع کنیم.
بی گناه به حساب آمدن بوسیله ایمان پدیده ای است که خداوند با آن گناهان ایماندار را نه تنها می بخشد بلکه پاکی عیسی مسیح را هم به او نسبت می دهد. کتاب مقدس در بخشهای متعددی عنوان کرده که یک شخص فقط بوسیله ایمان بی گناه به حساب می آید (رومیان فصل 5 آیه 1، غلاطیان فصل 3 آیه 24). بی گناه به حساب آمدن با تلاش و کار خود ما حاصل نمی شود بلکه پاکی عیسی مسیح است که باید به ما نسبت داده شود تا بی گناه محسوب شویم (افسسیان فصل 2 آیه 8، تیطوس فصل 3 آیه 5). یک مسیحی در این حالت بی گناه خوانده شده و از نفرین گناه رهایی می یابد.
بی گناه به حساب آمدن با تقدیس فرق می کند. اولی به صورت آنی و توسط خدا به ما نسبت داده می شود. اما تقدیس به رشد تدریجی ایمانی و شبیه مسیح شدن، گفته می شود (نگاه کنید به اول قرنتیان فصل 1 آیه 18، اول تسالونیکیان فصل 5 آیه 23). تقدیس پس از بی گناه به حساب آمدن اتفاق می افتد.
درک عقیده بی گناه به حساب آمدن برای یک مسیحی بسیار مهم است. اول اینکه آگاهی از بی گناه بودن و لطف خداوند باعث می شود تا برای انجام کارهای خوب و رشد روحانی انگیزه داشته باشیم. بنابراین، بی گناه به حساب آمدن به تقدیس منتهی می شود. بی گناه به حساب آمدن لطف خداوند است، به همین دلیل یک مسیحی می تواند از ضمانت نجات خود مطمئن باشد. یک ایماندار از نظر خداوند، پاکی و قداست لازم برای زندگی ابدی را دارد.
تنها چیزی که یک انسان برای ورود به بهشت لازم دارد این است که از نظر خداوند بی گناه باشد. بی گناه به حساب آمدن بوسیله ایمان به عیسی مسیح و کار او بر روی صلیب حاصل می شود، کارهای ما نمی توانند باعث نجات ما شوند (رومیان فصل 3 آیه 28). ادیان زیادی با عقاید پیچیده و غلط به پیروان خود می گویند که از طریق اعمالشان می توانند بی گناه به حساب بیایند. اما آنها انجیل دیگری را آموزش می دهند که اصلا پیام عیسی مسیح نیست (غلاطیان فصل 1 آیه های 6 تا 7).
بدون درک درست از بی گناه شدن از راه ایمان نمی توانیم هدیه بخشش الهی را به طور دقیق درک کنیم. لطف خداوند شامل حال ما شده است، در حالیکه لیاقت آن را نداریم. نباید فکر کنیم که شایستگی این لطف خدا را داشتیم، چراکه ممکن است فکر کنیم لیاقت نجات را داشته ایم. ایمان به بی گناه بودن باعث می شود تا برای مسیح شویم (دوم قرنتیان فصل 11 ایه 3). ایمان داشتن به این حقیقت ما را از این دروغ که می توانیم بهشت را خودمان بدست آوریم، دور می کند. هیچ نوع مراسم، قربانی و یا کاری وجود ندارد که بتواند ما را لایق پاکی مسیح کند. فقط لطف خداوند است که در پاسخ به ایمان آوردن، پاکی مسیح را به ما نسبت می دهد. هم عهد قدیم و هم عهد جدید به انسان می کوید: «فقط باید با ایمان زندگی کنند» (حبقوق فصل 2 آیه 4، رومیان فصل 1 آیه 17، غلاطیان فصل 3 آیه 11، عبرانیان فصل 10 آیه 38).
English
چرا «بی گناه به حساب آمدن از راه ایمان» عقیده بسیار مهمی است؟
