سوال
لکتیو دیوینا چیست؟
جواب
لیکتیو دیوینا اصطلاح لاتین برای عبارت های «خواندن الهی»، «خواندن روحانی» و یا «خواندن مقدس» می باشد و روشی از خواندن و یا دعا کردن را ارئه می دهد که هدف آن گسترش معاشرت با خداوند و فراهم کردن بینش های خاص روحانی است. اصول آن در سال 220 میلادی عنوان شد و بعدها توسط راهبان کاتولیک به خصوص در رهبانیت آگوستین، پاخومیوس، بیسیل و بندیکت به کار برده می شد.
لکتیو دیوینا در حال حاضر بین کاتولیک ها و گنوسی بسیار رواج دارد و در حال اضافه شدن به بخشی از اعمال مذهبی جنبش کلیسای امرجنت نیز هست. پاپ بندیکت شانزدهم در سخنرانی سال 2005 خود گفت «من می خواهم روش باستانی لکتیو دیوینا را پیشنهاد کنم: خواندن مشتاقانه کتاب مقدس همراه با دعا باعث به وجود آمدن یک گفتگوی بسیار صمیمانه بین خدا و انسان می شود که در آن، فرد با خواندن کلام خدا در واقع صدای خدا را می شنود که حرف می زند و در دعا به او با قلبی باز پاسخ می دهد». روش لیکتیو دیوینا به پیروان ادیان دیگر برای خواندن کتاب مقدسشان نیز پیشنهاد شده است که می تواند قرآن، تورات و یا بهاگاواد گیتا باشد. لکتیو دیوینا همچنین می تواند با اصول چهارگانه روانشناسی تحلیلی (کارل گستاو یونگ) مطابقت داشته باشد . این اصول چهار گانه انگیزش، تفکر، احساسات و بصیرت هستند.
لکتیو دیوینا با زمان آرامش آغاز می شود، یعنی شخص ذهن خود را از مسائل روزمره آزاد می کند. برخی از کسانی که این روش را به کار می برند با نفس های عمیق شروع می کنند و کلمه ها و یا عبارت های خاصی را چندین بار تکرار می کنند تا ذهن آزاد شود. سپس این چهار مرحله را اجرا می کنند:
لکتیو – خواند آرام و آهسته کتاب مقدس برای چندین بار. خود متن اهمیتی ندارد بلکه خواندن آرام و آهسته متن و گوش دادن به این نوای آهسته که از دهان خواننده خارج می شود اهمیت دارد.
مدیتاتیو – اندیشیدن بر روی متن و فکر کردن به این که چه کاربردی در زندگی شخص دارد. این مرحله به عنوان یک روخوانی بسیار شخصی کتاب مقدس و کاربرد شخصی آن در نظر گرفته می شود.
اوراتیو – واکنش و پاسخ به متن با باز کردن قلب خود بر روی خدا. این مرحله به عنوان آغاز مکالمه با خدا در نظر گرفته می شود.
کانتمپلاتیو – گوش دادن به خدا. این مرحله شامل آزاد کردن ذهن یک فرد از هر نوع افکاری اعم از روزمره و یا مقدس می باشد و فقط به خدا گوش می دهد. ذهن، قلب و روح را باز می کند تا خداوند بر روی آنها تاثیر بگذارد.
در واقع، در این روش بین خواندن کتاب مقدس و دعا ارتباط وجود دارد و این دو باید با هم انجام شوند. اما خطر این روش در این است که به مدیتیشن و دیگر مراسم مذهبی خطرناک شباهت بسیار زیادی دارد. این خطر وجود دارد که برای آزاد کردن ذهن و قدرت بخشیدن به روح خود، در دام تجربه های مرموز بیفتیم. مسیحیان باید از کتاب مقدس برای شناخت خداوند، حکمت و تقدس بر اساس معنی واقعی متن استفاده کنند تا افکارشان با حقیقت دگرگون شود. خدا می گوید که قوم او به دلیل نشناختن او نابود شدند (هوشع فصل 4 آیه 6)، نه به دلیل فقدان روش هایی مرموز برای شناخت او.
کسانی که با روش های ماورای طبیعی به کلام خدا نزدیک می شوند، تمایل دارند که معنی اصلی و واقعی را از آن بگیرند و یک معنی هدفمند، شخصی و تجربی به آن بدهند؛ اما هدف از نوشتن کتاب مقدس هرگز این نبوده است. در این نقطه است که لکتیو و گنوسی به هم شباهت پیدا می کنند. مسیحیت گنوسیسمی عقیده ای است که در آن یک شخص باید معرفت و یا شناخت درونی پیدا کند. تنها افراد کمی می توانند به این معرفت یا شناخت رازآمیز دست پیدا کنند. در واقع ذهنیت داشتن معرفت و دانش درونی باعث می شود تا آن فرد احساس کند که بسیار خاص و ویژه است ودیگران از شناخت و رابطه ای که او با خدا دارد محروم هستند. آن شخص فکر می کند که اکثریت مردم نمی توانند به این معرفت و شناخت درونی برسند و فقط افراد اندکی از فرهیختگان این خاصیت را دارند. آنها در جستجوی یک تجربه اسرار آمیز با خداوند از طریق دعا و تفکر است. دعای متفکرانه شباهت زیادی به مدیتیشن در ادیان شرقی و فرقه های امروزی دارد و هیچ نوع مبنای کتاب مقدسی ندارد، گرچه از کتاب مقدس برای نقطه شروع استفاده می کنند.
خطراتی دیگری نیز در باز کردن ذهن و گوش دادن به صداها وجود دارد. افراد هنگام دعای متفکرانه آنقدر مشتاق شنیدن صداها می باشند که قدرت تشخیص صدای خدا از افکار خود و نفوذ شیطان را از دست می دهند. شیطان و ارواح پلید او برای رخنه به افکار غافل بسیار مشتاق هستند؛ به همین دلیل، باز گذاشتن و آزاد کردن قلب و ذهن به این روش می تواند بسیار ویرانگر باشد. ما نباید فراموش کنیم که شیطان مانند شیر گرسنه به دنبال بلعیدن ما می باشد (اول پطرس فصل 5 آیه 8) و می تواند به شکل فرشته روشنایی ظاهر شود (دوم قرنتیان فصل 11 آیه 14) ، و وسوسه های خود را در افکار باز و مستعد ما زمزمه کند.
در آخر، لیکتیو دیوینا با این حقیقت که کتاب مقدس کاملا برای ما کافی است مخالفت می کند. کتاب مقدس می گوید هرآنچه یک مسیحی در زندگی لازم دارد در آن می باشد (دوم تیموتائوس فصل 3 آیه 16)، اما پیروان لکتیو این را قبول ندارند. کسانی که معتقد به این روش ها هستند، در جستجوی یک وحی و رونمایی خاصی از طرف خداوند می باشند و از او درخواست می کنند که آنچه در کلام خودش گفته را انکار کند. مزامیر فصل 19 آیه های 7 تا 14 متنی است که کافی بودن کلام خدا را کاملا تایید می کند: « احكام خداوند كامل است و جان را تازه می‌سازد، كلام خداوند قابل اعتماد است و به ساده‌دلان حكمت می‌بخشد. قوانين خداوند قابل احترام و نيكوست و تا ابد برقرار می‌ماند. احكام خداوند تماماً حق و عدل است، از طلای ناب مرغوبتر و از عسل خالص شيرينتر». اگر خداوند این گفته ها را جدی بیان کرده پس دیگر نیازی به وحی و رونمایی جدید نیست، و اگر از او درخواست وحی و رونمایی جدیدی بکنیم مانند این است که از او بخواهیم گفته قبلی خود را انکار کند.
کتاب مقدس (عهد قدیم و عهد جدید) کلام خدا است تا ما بخوانیم، بر روی آن تفکر کنیم، دعا کنیم و برای شناخت معنی واقعی و قدرتی که از طرف خدا دارد آن را به ذهن بسپاریم، نه اینکه برای تجربه های اسرارآمیز، احساس قدرت شخصی و یا شبیه سازی آرامش درونی از آن استفاده کنیم. اول باید آن را بشناسیم؛ سپس نتیجه این شناخت، آرامش و رابطه مقدس با خدا خواهد بود. اگر دیدگاه یک فرد به کتاب مقدس به این شکل باشد، پس دقیقا به روش مسیحیان واقعی برای دعا و پرستش عمل کرده است.
English
لکتیو دیوینا چیست؟
