سوال
کتاب مقدس درباره شریعت گرایی چه می گوید؟ یک مسیحی چگونه باید از افتادن در دام شریعت گرایی دوری کند؟
جواب
واژه "شریعت گرایی" در کتاب مقدس نیامده است، بلکه اصطلاحی است که مسیحیان برای شرح یک موضع مکتبی استفاده می کنند که تاکید بر نظامی از قواعد و قوانین برای کسب نجات و رشد روحانی می کند. شریعت گرایان به تبعیت سختگیرانه از قواعد و قوانین باور دارند و آن را الزامی می دانند. از لحاظ عقیدتی، این موضع اساساً بر ضد لطف خداوند است. کسانیکه طرفدار موضع شریعت گرایی هستند، غالباً مقصود واقعی شریعت را نمی فهمند، خصوصاً مقصود شریعت عهد قدیم موسی را که "آموزگار" ما شد تا ما را به مسیح برساند (غلاطیان فصل 3 آیه 24).
حتی ایمانداران حقیقی ممکن است شریعت گرا باشند. ما آموخته ایم که نسبت به یکدیگر لطف نشان دهیم: "هر ايمانداری را كه مايل است به جمع شما بپيوندد، به گرمی بپذيريد، حتی اگر ايمانش ضعيف باشد. اگر عقايد او دربارۀ كارهای درست و نادرست، با عقايد شما متفاوت است، از او ايراد نگيريد " (رومیان فصل 14 آیه 1). متاسفانه، افرادی وجود دارند که توجه زیادی نسبت به تعالیم غیر اساسی دارند تا آنجا که دیگران را به معاشرت با خود راه نمی دهند، و حتی اجازه نمی دهند که دیگران دیدگاه خودشان را بیان کنند. این نیز شریعت گرایی است. اشتباه بسیاری از ایمانداران شریعت گرای امروزی این است که خود را ملزم به تبعیت بی قید و شرط، از تفاسیر کتاب مقدسی خودشان و حتی سنتهای خودشان می کنند. مثلاً افرادی وجود دارند که احساس می کنند که برای روحانی بودن، صرفاً باید از تنباکو، و مشروبات الکلی، رقص، فیلم، و غیره پرهیز کنند. حقیقت این است که پرهیز از این چیزها هیچ تضمینی برای روحانی بودن نیست.
پولس رسول در کولسیان فصل 2 آیه های 20 تا 23 نسبت به شریعت گرایی هشدار می دهد: " اكنون شما با مسيح مرده‌ايد و از عقايد دنيا آزاد شده‌ايد، عقايدی كه بر اساس آنها، برای كسب نجات بايد اعمال نيک انجام داد و دستورهای خاصی را بجا آورد. پس حال كه از اين عقايد آزاد شده‌ايد، چرا باز پايبند اصول و قوانينی می‌شويد كه می‌گويد اين را نخوريد، آن را نچشيد، و دست به فلان خوراک نزنيد؟ اينها قوانين زودگذر انسانی هستند، زيرا خوراک وقتی خورده شد، ديگر تمام شده است! اين قوانين ممكن است بظاهر خوب باشند، زيرا اجرای آنها نياز به زهد و عبادت و رياضت زياد دارد؛ اما برای تسلط بر افكار و هوسهای ناپسند انسان، هيچگونه تأثيری ندارند، جز اينكه شخص را خودپسند و مغرور سازند. " شریعت گرایان، شاید پارسا و روحانی باشند، اما شریعت گرایی نهایتاً نمی تواند مقاصد خدا را به انجام رساند، چرا که عملکردی ظاهری است، به جای اینکه تغییری باطنی باشد.
برای اینکه در دام شریعت گرایی نیافتیم، باید محکم به سخنان یوحنای رسول بچسبیم، "خدا احكام خود را توسط موسی به مردم داد، اما راستی و محبت را بوسيله‌‌ء عيسی مسيح عطا فرمود" (یوحنا فصل 1 آیه 17) و به یاد داشته باشیم که خصوصاً نسبت به برادران و خواهرانمان در مسیح، با لطف و مهربانی رفتار کنیم. "آنان بندگان خدا هستند، نه بندگان شما؛ آنان فقط به خدا پاسخگو هستند، نه به شما. بنابراين، بگذاريد خدا درستی يا نادرستی عقيده‌شان را به ايشان نشان دهد؛ و البته خدا قادر است كمكشان كند كه راه صحيح را در پيش گيرند " (رومیان فصل 14 آیه 4). "بنابراين، شما به هيچ وجه حق نداريد از برادر خود ايراد بگيريد و يا با نظر تحقير به او نگاه كنيد. به ياد داشته باشيد كه هر يک از ما بايد به تنهايی در مقابل تخت داوری خدا بايستيم تا او ما را داوری كند"(رومیان فصل 14 آیه 10).
باید احتیاط کنیم. در عین حال که باید نسبت به یکدیگر بخشنده باشیم و نسبت به اختلافات بر سر موضوعات قابل بحث مدارا کنیم، اما نمی توانیم بدعت را بپذیریم. ما ترغیب شده ایم تا از "ایمان" که خدا یکبار به مقدسین خود داد با جدیت تمام دفاع کنیم (یهودا 3). اگر این رهنمودها را به ذهن خود بسپاریم و آنها را با عشق و مهربانی بکار ببندیم، هم از شریعت گرایی و هم از بدعت و کج روی در امان خواهیم بود. "عزيزان من، اگر كسی ادعا كند كه ازجانب خدا پيغامی دارد، زود باور نكنيد. نخست، او را بيازماييد تا دريابيد كه آيا پيغام او از جانب خداست يا نه؛ زيرا معلمين و واعظين دروغين، اين روزها همه جا پيدا می‌شوند"(اول یوحنا فصل 4 آیه 1).
English
کتاب مقدس درباره شریعت گرایی چه می گوید؟ یک مسیحی چگونه باید از افتادن در دام شریعت گرایی دوری کند؟
