سوال
ما از زندگی پطرس چه درسی می گیریم؟
جواب
شمعون پطرس یا کیفا (صخره) (یوحنا فصل 1 آیه 42) یک از اولین پیروان مسیح بود. او شاگرد رک گو و پرشور، یکی از نزدیک ترین دوستان عیسی مسیح، رسول و ستون کلیسا(غلاطیان فصل 2 آیه 9)، مشتاق، بااراده، شتاب زده و گاهی گستاخ بود. پطرس نقاط قوت فراوان و همچنین شکست هایی در زندگی اش داشت. با این وجود عیسی مسیح پطرس را انتخاب کرد تا او را به شکلی که می خواهد و باید شکل دهد.
شمعون پطرس اهل بیت صیدا بود (یوحنا فصل 1 آیه 44) و در کفرناحوم زندگی میکرد (مرقس فصل 1 آیه 29)، این دو شهر در سواحل دریاچه جلیل قرار داشتند. او ازدواج کرده بود (اول قرنتیان فصل 9 آیه 5، مرقس فصل 1 آیه 30) و با یعقوب و یوحنا در یک تجارت پررونق ماهیگیری شریک بود (لوقا فصل 5 آیه 10). شمعون پطرس از طریق برادرش آندریاس با مسیح ملاقات کرد. آندریاس پس از بشارت یحیی تعمیده دهنده درباره عیسی مسیح به او ایمان آورد (یوحنا فصل 1 آیه های 35-36). آندریاس بلافاصله به دنبال برادر خود رفت تا او را نزد عیسی مسیح بیاورد. عیسی مسیح با دیدن شمعون به او نام جدیدی داد. کیفا (به زبان آرامی) و پطرس (به زبان یونانی) که به معنای صخره می باشد (یوحنا فصل 1 آیه های 40-42). عیسی مسیح معجزه تور پر از ماهی را انجام داد، سپس از شمعون پطرس خواست به دنبال او برود (لوقا فصل 5 آیه های 1-11). پطرس بلافاصله همه چیز را رها کرد و به دنبال او رفت (آیه 11).
پطرس سه سال پس از آن را به عنوان شاگرد کنار مسیح زندگی کرد. او ذاتا یک رهبر بود و به سخنگوی دوازده شاگرد مسیح تبدیل شد (متی فصل 15 آیه 15، فصل 18 آیه 21، فصل 19 آیه 27؛ مرقس فصل 11 آیه 21؛ لوقا فصل 8 آیه 45، فصل 12 آیه 41؛ یوحنا فصل 6 آیه 6، فصل 13 آیه های 6-9 و 36). پطرس اولین کسی بود که عیسی مسیح پسر خدای زنده است، حقیقتی که به گفته عیسی مسیح توسط خداوند در قلب پطرس قرار داده شده بود (متی فصل 16 آیه های 16-17).
پطرس با یعقوب و یوحنا در گروه شاگردان مسیح قرار داشتند. در رویدادهای زنده شدن دختر یایروس (مرقس فصل 5 آیه 37) و تجلی عیسی مسیح (متی فصل 17 آیه 1) تنها این سه نفر در آنجا حضور داشتند. وظیفه فراهم کردن شام پسح آخر به عهده پطرس و یوحنا بود (لوقا فصل 22 آیه 8).
پطرس در مواقع گوناگون خودش را عجول و بی پروا نشان می داد. به عنوان مثل، این پطرس بود که قایق را ترک کرد و به دنبال عیسی مسیح روی آب حرکت کرد، و به محض اینکه چشمان خود را از عیسی مسیح برداشت در آب فرو رفت (متی فصل 14 آیه های 28-30). وقتی که عیسی مسیح درباره مرگ خود صحبت کرد این پطرس بود که با او مخالفت نمود ولی بلافاصله عیسی مسیح او را تصحیح کرد (متی فصل 16 آیه های 22-23). او بود که پیشنهاد کرد سه سایبان برای موسی، الیاس و عیسی مسیح بسازند (متی فصل 17 آیه 4) و با دیدن شکوه و جلال خدا از ترس روی زمین افتاد (آیه های 5-6). این پطرس بود که با شمشیر گوش خدمتکار کاهن اعظم را برید (یوحنا فصل 18 آیه 10) و به او بلافاصله گفته شد شمشیر خود را غلاف کند (آیه 11). این پطرس بود که مغرورانه گفت هرگز عیسی مسیح را ترک نخواهد کرد حتی اگر همه او را ترک کنند (متی فصل 26 آیه 33) – ولی حتی آشنایی با عیسی مسیح را سه بار انکار کرد (آیه های 70-74).
با همه این پستی و بلندی های ، عیسی مسیح همچنان سرور و راهنمای وفادار پطرس باقی ماند. عیسی مسیح در متی فصل 16 آیه های 18-19، دوباره صخره بودن پطرس را تکرار می کند و می گوید کلیسای خود را بر روی آن بنا خواهد کرد. عیس مسیح پس از رستاخیز به طور مشخص از پطرس نام می برد و می خواهد که او خبر رستاخیز را بشنود (مرقس فصل 16 آیه 7). عیسی مسیح معجزه تور پر از ماهی را دوباره تکرار کرد، و به طور خاص به بخشیده شدن و احیای پطرس اشاره کرد و دوباره او را به عنوان رسول خود تایید کرد (یوحنا فصل 21 آیه های 6، 15-17).
پطرس در روز پنطیکاست سخنران اصلی در کلیسای اورشلیم بود (اعمال رسولان فصل 2 آیه 14) و سه هزار نفر در آن روز تعمید گرفتند (آیه 41). او بعدها یک لنگ مادرزاد را شفا داد (اعمال رسولان فصل 3) و با شجاعت در مقابل شورای یهود بشارت داد (اعمال رسولان فصل 4). حتی دستگیری، کتک و تهدید هم نتوانست جلوی پطرس را برای بشارت درباره پیام مسیح زنده بگیرد (اعمال رسولان فصل 5).
قول عیسی مسیح مبنی بر اینکه پطرس پایه کلیسا خواهد بود در سه مرحله محقق شد: پطرس در روز پنطیکاست بشارت داد (اعمال رسولان فصل 2). او زمانیکه اهالی سامره روح القدس را دریافت کردند در آنجا بود (اعمال رسولان فصل 8). در آخر، کرنیلیوس رومی خواب دید که باید پطرس را به خانه اش دعوت کند، او نیز ایمان آورد و روح القدس را دریافت کرد (اعمال رسولان فصل 10). پطرس به این روش درهای کلیسا را به روی سه دنیای متفاوت یهودی، سامری و غیریهودی باز کرد.
حتی پطرس رسول هم درد و رنج مسیر رشد ایمانی را تجربه کرد. او در ابتدا از رساندن پیام انجیل به کرنلیوس غیر یهودی امتناع کرد. اما وقتی دید رومیان هم روح القدس را مانند او دریافت می کنند به این نتیجه رسید که «حالا میفهمم كه فقط يهوديان محبوب خدا نيستند! » (اعمال رسولان فصل 10 آیه 34). پطرس پس از آن از غیریهودیان ایماندار به شدت دفاع می کرد و سرسختانه روی این موضوع تاکید داشت که آنها نیازی به تطبیق خودشان با قوانین یهودی ندارند (اعمال رسولان فصل 15 آیه های 7-11).
فصل دیگری از رشد روحانی زندگی پطرس به بازدید او از انطاکیه مرتبط می شود، جایی که از معاشرت با ایمانداران غیریهودی لذت برد. اما وقتی پیشوایان یهودی به آنجا رسیدند، برای خوشحال کردن آنها خودش را از مسیحیان غیریهودی جدا کرد. پولس او را برای این مصلحت اندیشی سرزنش می کند (غلاطیان فصل 2 آیه های 11-14).
او بعدها زمانی را با یوحنای مرقس سپری کرد (اول پطرس فصل 5 آیه 13)، کسی که انجیل مرقس را بر اساس خاطرات پطرس از عیسی مسیح به نگارش درآورد. پطرس دو کتاب اول و دوم پطرس را با الهام از روح القدس در سالهای 60 تا 68 میلادی نوشت. عیسی مسیح گفت که پطرس مرگ شهادت گونه ای خواهد داشت (یوحنا فصل 21 آیه های 18-19)، این پیشگویی احتمالا در زمان فرمانروایی نرون محقق شد. بر اساس روایات، پطرس در روم به شکل برعکس مصلوب شد –این داستان می تواند درست باشد اما شواهد و مدارک تاریخی و کتاب مقدسی برای این نوع مرگ پطرس وجود ندارد.
ما چه چیزی می توانیم از زندگی پطرس یاد بگیریم:
عیسی مسیح بر ترس غلبه می کند. پطرس برای قدم گذاشتن روی دریای خروشان یا ورود به خانه یک غیر یهودی برای اولین بار، با توکل به عیسی مسیح ترسی در دل نداشت. «لازم نيست از كسی كه ما را به طور كامل دوست دارد، بترسيم. محبت كامل خدا هرگونه ترس را در ما ريشهكن میسازد. اگر هنوز میترسيم، علتش اينست كه هنوز كاملاً يقين نداريم كه خدا حقيقتاً ما را دوست میدارد» (اول یوحنا فصل 4 آیه 18).
عیسی مسیح بی ایمانی را می بخشد. پطرس پس از اینکه با غرور از وفاداری خود صحبت کرد، سه مرتبه هرگونه آشنایی با عیسی مسیح را منکر شد. اما عیسی مسیح باز هم از او برای خدمت به خدا استفاده کرد. پطرس قبلا شکست خورده بود اما شکست در ایمان به عیسی مسیح پایان راه نیست. « حتی وقتی ضعيف میشويم و ايمان و وفاداریمان نسبت به مسيح سست میگردد، او نسبت به ما وفادار میماند و به كمک ما میشتابد، زيرا نمیتواند ما را كه جزئی از وجود او هستيم، از خود جدا كند، چون اين برخلاف طبيعت اوست » (دوم تیموتائوس فصل 2 آیه 13).
عیسی مسیح صبورانه تعلیم می دهد. پطرس همواره نیاز به تصحیح شدن داشت وعیسی مسیح با عشق و صبوری به او تعلیم می داد. معلم اعظم به دنبال شاگردانی می گردد که مایل به یادگیری هستند. «تو را هدايت خواهم نمود و راهی را كه بايد بروی به تو تعليم خواهم داد؛ تو را نصيحت خواهم كرد و چشم از تو برنخواهم داشت! » (مزامیر فصل 32 آیه 8).
عیسی مسیح ما را به شکلی می بیند که می خواهد باشیم. عیسی مسیح اولین باری که شمعون را دید او را پطرس نامید. ماهی گیر بی پروا در نظر عیسی مسیح صخره باایمان و محکم بود. «خدا كه اين عمل نيكو را در شما آغاز نمود، شما را ياری خواهد داد تا در فيض او رشد كنيد تا به هنگام بازگشت عيسی مسيح، كار او در شما تكميل شده باشد» (فیلیپیان فصل 1 آیه 6).
عیسی مسیح از قهرمانان احتمالی استفاده می کند. پطرس یک ماهی گیر اهل جلیل بود اما عیسی مسیح او را فراخواند تا مردم را برای خدا صید کند (لوقا فصل 5 آیه 10). خداوند از پطرس برای کارهای بزرگ استفاده کرد، برای اینکه او حاضر به ترک همه چیز و پیروی از عیسی مسیح بود. مردم از موعظه های پطرس متحیر می شدند چون او یک آدم بی سواد و عادی بود. اما سپس دریافتند که دگرگونی پطرس به دلیل همراهی او با عیسی مسیح است (اعمال رسولان فصل 4 آیه 13). همراهی با عیسی مسیح ما را از هر نظر متفاوت می کند.
English
ما از زندگی پطرس چه درسی می گیریم؟