سوال
چرا خدا ما را دوست دارد؟
جواب
این پرسش یکی از رایج ترین سوالات موجود می باشد و هیچ انسانی هرگز نمی تواند به طور کامل و کافی به این پرسش پاسخ دهد. حقیقت بسیار مهم این است که خداوند ما را به این دلیل که شایسته عشق او هستیم دوست ندارد. انسان رانده شده در وضعیت سرکشی و نافرمانی قرار دارد. ارمیا فصل 17 آیه 9 وضعیت درونی انسان را اینگونه توصیف می کند: «هيچ چيز مانند دل انسان فريبكار و شرور نيست؛ كيست كه از آنچه در آن می‌گذرد آگاه باشد؟» درون ما آنچنان با گناه آلوده شده که حتی میزان آلودگی و فساد آن را نمی دانیم. رومیان فصل 3 آیه های 10 تا 12 به روشنی وضعیت یک انسانی که هنوز به عیسی مسیح ایمان نیاورده را اینگونه توصیف می کند: «هيچكس نيكوكار نيست، در تمام عالم، يک بی‌گناه هم يافت نمی‌شود. هيچكس فهم ندارد، كسی واقعاً طالب خدا نيست. همه از او روی برگردانيده‌اند؛ همه به راه خطا رفته‌اند؛ حتی يک نفر هم نيست كه نيكوكار بوده باشد». چگونه ممکن است که خداوند پاک، کامل و مقدس چنین بنده ای را دوست داشته باشد؟ برای درک این موضوع باید ذات و شخصیت او را بشناسیم و درک کنیم.
اول یوحنا فصل 4 آیه 8 و 16 به ما می گوید «خداوند محبت است». هرگز هیچ سخنی مهم تر وعمیق تر از این عبارت وجود نداشته است. نمی توان گفت که خداوند دوست دارد بلکه خداوند خود محبت و عشق است. ذات و ماهیت او محبت است. عشق و محبت در هویت و وجود او و در همه ویژگی ها حتی خشم او نیز جاریست. از آنجایی که ذات خداوند محبت است پس باید آن را نشان و ارائه دهد درست مانند دیگر ویژگی ها که باعث جلال او می شوند. جلال دادن خداوند بالاترین و والاترین کارهاست پس طبیعتا او نیز باید خودش را جلال دهد برای اینکه او بالاترین و بهترین است و شایسته والاترین جلال و شکوه می باشد.
از آنجایی که عشق ضرورت ذات خداوند است او محبت خود را به سوی مردمی جاری می کند که بر ضد او شورش کرده اند و شایسته این عشق نیستد اما ذات خداوند عشق است و گریزی از آن نیست. عشق خداوند احساساتی و رومانتیک نیست بلکه یک عشق فداکارانه است. او این عشق فداکارانه را با فرستادن پسر خود و قربانی شدن او برای گناهان (اول یوحنا فصل 4 آیه 10) ، جذب ما به سوی خود (یوحنا فصل 6 آیه 44) ، بخشیدن ما باوجود اینکه از او نافرمانی کردیم (افسسیان فصل 1 آیه های 3 تا 10) و ساکن شدن روح القدس درون ما (یوحنا فصل 14 آیه های 16 تا 17) نشان داد، و ما را قادر ساخته تا مانند او عشق بورزیم (یوحنا فصل 13 آیه های 34 تا 35). او این کار را با وجود اینکه شایسته آن نبودیم برای ما انجام داد. «اما ببينيد خدا چقدر ما را دوست داشت كه با وجود اينكه گناهكار بوديم، مسيح را فرستاد تا در راه ما فدا شود» (رومیان فصل 5 آیه 8).
عشق خداوند در رابطه با همه ما صدق می کند. او هر یک ما را جداگانه می شناسد و دوست دارد. عشق والای او آغاز و پایان ندارد. این محبت و عشق خداوند است که مسیحیت را از دیگر ادیان متفاوت کرده است. چرا خدا ما را دوست دارد؟ به این دلیل که «او محبت است».
English
چرا خدا ما را دوست دارد؟
