سوال
چرا دوست داشتن دیگران کار بسیار سختی است؟
جواب
گاهی دوست داشتن دیگران می تواند کار بسیار مشکلی باشد. در مورد کسانی که دوست داشتن آنها همیشه برای شما دشوار بوده است باید سیاست «بزرگواری بیشتری لازم است» را در مورد آنها به کار ببریم. اما حتی گاهی عشق به کسانی که به طور کلی دوستشان داریم نیز می تواند مشکل باشد. دلیل اصلی ای که در عشق به دیگران به مشکل برمی خوریم، گناه است (هم گناه خودمان و هم گناه شخصی که سعی می کنیم دوستش داشته باشیم). انسان موجودی سقوط کرده است. جدای از بحث خدا و قدرت او، انسان موجود خودخواهی است و بیشتر خودش را دوست دارد تا دیگران. اما عشق خودخواه نیست، و بهترین ها را برای دیگران می خواهد (اول قرنتیان فصل 13 آیه های 4 تا 5، فیلیپیان فصل 2 آیه 3). نبرد با خودخواهی، خواسته های گناه آلود، سر و کله زدن با خودخواهی، و وسوسه های گناه آلود خودمان و دیگران است که دوست داشتن را مشکل می کند.
دلیل دیگری که عشق به دیگران را برای ما مشکل می کند، برداشت غلط از عشق واقعی است. ما عشق را اساسا یک واکنش احساسی در نظر می گیریم. مشکل اینجاست که همیشه نمی توانیم احساسات خود را کنترل کنیم. ما می توانیم کارهایی که در واکنش به احساسات انجام می دهیم را کنترل کنیم، اما احساسات در اکثر مواقع خودشان شکل می گیرند. عشقی که خداوند از ما می خواهد در رابطه با دیگران داشته باشیم، همان عشقی است که خود او نسبت به ما دارد. فداکاری و از خودگذشتگی ماهیت عشق الهی است. خداوند نسبت به ما عشق فداکارانه دارد، طوری که خودش را برای ما به روی صلیب فرستاد. او ما را چون دوست داشتنی بودیم نجات نداد، بلکه عشق باعث فداکاری او برای ما شد. آیا ما دیگران را تا این اندازه دوست داریم که برایشان فداکاری کنیم، حتی اگر دوست داشتنی نباشند؟ دوست داشتن دیگران موضوع خواست و اراده است نه احساسات.
خداوند برای ما مُرد، در حالی که ما در بدترین حالت خود یعنی غرق در گناه و کاملا دوست نداشتنی بودیم (رومیان فصل 5 آیه 8، یوحنا فصل 15 آیه 13). وقتی برای نشان دادن عشق خود به کسی فداکاری می کنیم، ذره ای از عمق عشق خدا نسبت به خودمان را درک می کنیم، و خدا را هم جلال می دهیم. عیسی مسیح به شاگردانش گفت، «پس حال، دستوری تازه به شما می‌دهم: يكديگر را دوست بداريد همانگونه كه من شما را دوست می‌دارم. محبت شما به يكديگر، به جهان ثابت خواهد كرد كه شما شاگردان من می‌باشيد» (یوحنا فصل 13 آیه های 34 تا 35). توجه کنید که او نگفت، «عشق به هم را حس کنید». او گفت، «یکدیگر را دوست داشته باشید». او دستور به انجام یک کار داد نه احساس.
بخشی از مشکلی که در رابطه با دوست داشتن دیگران داریم این است که در بیشتر مواقع سعی می کنیم خودمان این کار را انجام دهیم، یعنی برانگیختن احساس عشقی که وجود ندارد. این کار به دورویی و بازی کردن منتهی می شود، چراکه قلب ما نسبت به دیگری کاملا سرد و خالی است. ما باید درک کنیم که بدون خدا نمی توانیم دوست داشته باشیم. وقتی در عیسی مسیح می مانیم (یوحنا فصل 15) و روح القدس در وجود ما ساکن می شود، قادر به تولید ثمره ای به نام عشق خواهیم بود (غلاطیان فصل 5 آیه های 22 تا 23). به ما گفته شده که خداوند محبت است و محبت ما نسبت به یکدیگر توسط خدا به وجود می آید، و در واقع یک واکنش نسبت به عشق الهی درون ماست (اول یوحنا فصل 4 آیه های 7 تا 12). تکیه به خدا و تسلیم او شدن می تواند کار سختی باشد، اما همین سختی را هم او به وجود می آورد تا شکوهش بیشتر دیده شود. وقتی مردم دوست نداشتنی را دوست داریم یا تصمیم می گیریم که آنها را دوست داشته باشیم حتی اگر نمی خواهیم (در واکنشی که به عشق الهی نشان می دهیم)، در واقع اتکای خود به خداوند را نشان داده و اجازه می دهیم تا قدرت او در ما و از طریق ما نشان داده شود؛ یعنی دوست داشتن دیگری، حتی اگر کسی دوست داشتنی نباشد.
دوست داشتن دیگران مشکل است، برای اینکه هر دو طرف انسان هستیم. اما تحمل این سختی باعث می شود تا بیشتر قدردان عشق خدا نسبت به خودمان باشیم. وقتی دیگران را با اینکه دوست داشتنی نیستند دوست داریم، روح خداوند می درخشد، جلال پیدا می کند، دیگران تقدیس می شوند و دنیا بازتاب عیسی مسیح را درون ما می بیند.
English
چرا دوست داشتن دیگران کار بسیار سختی است؟
