سوال
تفاوت بین تجلی حضور خدا با ویژگی حاضر مطلق بودن او در چیست؟
جواب
ویژگی حضور مطلق خداوند یعنی اینکه او در آن واحد در همه جا حضور دارد. او حتی زمانی که ما حضور او را درک نمی کنیم، حاضر است. او همین حالا اینجاست، حتی اگر ما وجود او راحس نکنیم. تجلی حضور خداوند یعنی اینکه حضور او برای ما آشکار و معلوم شود.
هر یک از سه شخص تثلیث ویژگی حاضر مطلق را دارند: پدر (اشعیا فصل 66 آیه 1)، پسر (یوحنا فصل 1 آیه 48) و روح القدس (مزامیر فصل 139 آیه های 7 تا 8). حضور مطلق خداوند ممکن است باعث شود تا ما تجربه خاصی از آن را داشته باشیم و این امکان نیز وجود دارد که این تجربه را نداشته باشیم. اما نتیجه تجلی حضور خداوند، تعامل آشکارا و قطعی او با ما می باشد.
کتاب مقدس می گوید هر یک از سه شخص تثلیث در زندگی هر یک از ایماندران حضور آشکار (تجلی حضور) خود را به نمایش گذاشته است. خدای پدر در یک بوته آتش با موسی صحبت کرد. خداوند پیوسته حتی در بیابان همراه موسی بود (خروج فصل 3 آیه 1)، او تصمیم گرفت خود را آشکار سازد. خدای پسر خود را با تجسم (به جسم انسان درآمدن) آشکار کرد، یوحنا فصل 1 آیه 14 در این مورد می گوید: «كلمهٔ خدا انسان شد و بر روی اين زمين و در بين ما زندگی كرد». روح القدس خود را به ایمانداران در روز پنتیکاست نمایان کرد: ناگهان صدايی شبيه صدای وزش باد از آسمان آمد و خانه‌ای را كه در آن جمع بودند، پر كرد. سپس چيزی شبيه زبانه‌های آتش ظاهر شده، پخش شد و بر سر همه قرار گرفت. آنگاه همه از روح‌القدس پر شدند و برای اولين بار شروع به سخن گفتن به زبانهايی كردند كه با آنها آشنايی نداشتند، زيرا روح خدا اين قدرت را به ايشان داد» (اعمال رسولان فصل 2 آیه های 2 تا 4). نتیجه حضور خداوند در زندگی شاگردان، زندگی دگرگون شده آنها بود (نگاه کنید به اعمال رسولان فصل 17 آیه 6).
ما از نظر الهیاتی توانایی درک حضور مطلق خدا را داریم، اما این حقیقت با حواس انسانی به آسانی قابل تشخیص نیست. حضور مطلق خدا یک حقیقت است، اما بنظر می رسد این حقیقت را نمی توان به اکثر انسانهای روی زمین ربط دارد، چراکه آنها حضور او را حس نمی کنند و همین احساس به حقیقت برای آنها تبدیل می شود.
ما می دانیم که تجلی حضور خدا یک پدیده تجربی است. تجلی حضور روح القدس ممکن است آشکارا، شنیدنی یا حس کردنی نباشد. با این حال، حضور او را می توان تجربه کرد. اگر او بخواهد، خودش را به ما آشکار خواهد کرد و در این زمان شناخت الهیاتی ما از حضور او به شناخت تجربی تبدیل می شود. آشنایی الهیاتی با ویژگی حضور مطلق او تبدیل به آشنایی و دوستی محبت آمیز می شود.
داوود در مزامیر فصل 71 رنج و پریشان احوالی خود را با خدای مهربان و عاشق در میان می گذارد. داوود حضور خدا را درک کرد، به همین دلیل دعا می کند. در بخش پایانی دعا می گوید: « ای كه سختيها و زحمات بسيار به من نشان دادی، می‌دانم كه به من نيروی تازه خواهی بخشيد و مرا از اين وضع فلاكت‌بار بيرون خواهی آورد. مرا بيش از پيش سرافراز خواهی نمود و بار ديگر مرا دلداری خواهی داد» (آیه های 20 تا 21). حضور خدا برای مدتی در زندگی داوود پنهان بود، و آن زمانی بود که تلخی ها و مشکلات در زندگی او جریان داشتند، اما داوود بار دیگر به حضور خداوند اعتماد کرد و یقین داشت که روزگار آرام و با عزت فرا خواهد رسید.
خداوند، شدرک، میشک و عبدنغو را بخشید. برای مدتی اینگونه تصور می شد که نبوکدنصر تنها فرمانروای مقتدر است و او نیز به شدت از این سه مرد عصبانی بود. پادشاه، بی اطلاع از حضور مطلق خداوند، سه مرد را در میان شعله های آتش انداخت. و این زمانی است که او خودش را آشکار می کند: «ناگهان نبوكدنصر حيرت‌زده از جا برخاست و از مشاوران خود پرسيد: "مگر ما سه نفر را در آتش نينداختيم؟". گفتند: "بلی، ای پادشاه، چنين است". نبوكدنصر گفت: "ولی من چهار نفر را در آتش می‌بينم! دست و پای آنها باز است و در ميان شعله‌های آتش قدم می‌زنند و هيچ آسيبی به آنها نمی‌رسد! چهارمی شبيه خدايان است!"» (دانیال فصل 3 آیه های 24 تا 25). حقیقت حضور مطلق خداوند حتی برای پادشاه بی ایمان نیز آشکار شد.
ما در واقع هرگز حضور خداوند را از دست نمی دهیم، بلکه ممکن است حضور او را حس نکنیم. هرگز زمانی وجود ندارد که خداوند با ما نباشد، اما گاهی حضور او آشکار نمی شود. گاهی حضور او برای چشم یا روح انسان آشکار نیست. به همین دلیل است که از ما خواسته شده با ایمان زندگی کنیم نه با چشم (دوم قرنتیان فصل 5 آیه 7). حضور مطلق خداوند یک حقیقت محض است و ربطی به آگاهی ما از آن ندارد، اما آشکار شدن حضور او می تواند اتفاق نیفتد. همه چیز درباره تجلی (آشکار شدن) حضور خدا به آگاهی ما نسبت به او بستگی دارد.
روح القدس همیشه در وجود ایمانداران حضور دارد. کتاب مقدس درباره حضور همیشگی روح القدس می گوید: «آيا هنوز نمی‌دانيد كه بدن شما، مسكن روح‌القدس می‌باشد كه او را خدا به شما عطا كرده است؟ آيا نمی‌دانيد كه روح‌القدس در وجود شما زندگی می‌كند؟ پس بدن شما، از آن خودتان نيست!» (اول قرنتیان فصل 6 آیه 19). روح القدس از ما گرفته نمی شود. او راهنما، تسلی بخش و یاری رسان ما تا زمان بازگشت دوباره مسیح است (یوحنا فصل 14 آیه 16). وقتی عیسی مسیح باز گردد، برای همیشه آشکارا با ما خواهد بود.
حضور روح القدس در وجود ما به این معنی نیست که او خودش را به ما آشکار می کند (به معنی تجلی حضور او نیست). هریک از ایمانداران در زندگی خود گاهی وجود روح القدس را در درونشان حس نمی کنند. اما زمانهایی وجود دارد که همین روح القدس ساکن در وجود ما به شکل خاصی به ایماندار نمایان می شود. این تجلی می تواند یک ترانه باشد، می تواند دیدن اتفاقی یک دوست باشد، می تواند آماده شدن برای دعا باشد، تمایل به خواندن کتاب مقدس باشد و یا حس غیرقابل توصیف آرامش باشد. روح القدس به هر شکلی که بخواهد خودش را نمایان می کند، محدودیتی در تجلی خودش ندارد. نکته اینجاست که او خودش را به ما می شناساند. روح القدس تسلی بخش ما است. «پس همچون برده‌ها، رفتارمان آميخته با ترس و لرز نباشد، بلكه مانند فرزندان خدا رفتار نماييم، فرزندانی كه به عضويت خانوادهٔ خدا پذيرفته شده‌اند و خدا را پدر خود می‌خوانند. زيرا روح خدا در عمق وجود ما، به ما می‌گويد كه ما فرزندان خدا هستيم» (رومیان فصل 8 آیه های 15 تا 16).
آیا ما باید به حضور مطلق خدا اعتما کنیم، حتی اگر حضور او را حس نکنیم؟ بله! حتما باید اعتماد کنید. خداوند نمی تواند دروغ بگوید، او هرگز ما را فراموش و ترک نخواهد کرد (عبرانیان فصل 13 آیه 5). آیا ما باید در جستجوی تجلی حضور خدا باشیم؟ بله قطعا. به این معنی نیست که به احساسات متکی باشیم یا به دنیال علامتی بگردیم، بلکه باید انتظار داشته باشیم تا تسلی دهنده با ما راحت باشد و ما نیز باید با اشتیاق به نیاز خودمان به آرامش او اعتراف کنیم.
English
"تفاوت بین تجلی حضور خدا با ویژگی حاضر مطلق بودن او در چیست؟
