سوال
استدلال اخلاقی بر وجود خدا چیست؟
جواب
بحث استدلال اخلاقی با این حقیقت آغاز می شود که همه مردم برخی از قوانین اخلاقی را می شناسند ( مانند اینکه برخی از کارها درست و برخی دیگر نادرست می باشند). هر زمانی که درباره درست و غلط بحث می کنیم، به قانونی بالاتر متوسل می شویم که فکر می کنیم همه از آن مطلع می باشند، به آن عمل می کنند و دلخواهانه نمی توان آن را تغییر داد. درست و نادرست به یک قانون و استاندارد برتر اشاره می کنند، و قانون نیاز به قانون گذار دارد. قوانین اخلاقی فراتر از بشریت است، بنابراین این قانون جهانی به یک قانون گذار جهانی نیاز دارد. این قانون گذار را خداوند استدلال می کنند.
در حمایت از بحث استدلال اخلاقی مشاهده می کنیم که حتی دور افتاده ترین قبایل از تمدن بشری نیز مانند همه انسان ها به قوانین اخلاقی پایبند می باشند. البته تفاوت هایی در مورد موضوعات مدنی وجود دارند، اما صفاتی مانند شجاعت، وفاداری، حرص و بزدلی همگانی هستند . علاوه بر این، اگر انسان مسئول تعیین اصول اخلاقی بود، این هم مانند ابداعات دیگر او متفاوت از هم می بود. علاوه بر این، اصول اخلاقی گزارش عملکرد بشر نبوده است – مردم به ندرت به اصول اخلاقی خودشان عمل می کنند و پایبند هستند. بنابراین از کجا بدانیم که چه باید بکنیم؟ رومیان فصل 2 آیه های 14 تا 15 می گوید قوانین اخلاقی (وجدان) از سمت قانون گذاری فراتر از انسان می آید. اگر این موضوع درست باشد، پس می توانیم انتظار آن را هم داشته باشیم. قانون گذار خداوند است.
آتئیسم (خداناباوری) پایه و اساسی برای اخلاقیات ندارد، امید و معنی زندگی هم در آن مفهومی ندارد. گرچه این موضوع به خودی خود، خداناباوری را رد نمی کند، اما اگر روند منطقی سیستم اعتقادی نتواند چیزی را که ذاتا می دانیم درست است توضیح دهد، پس باید کنار گذاشته شود. بدون خداوند پایه و اساسی برای اخلاقیات، معنا و دلیلی برای زندگی وجود نخواهد داشت. همه اینها وجود دارند، برای اینکه خدا وجود دارد. بنابراین استدلال اخلاقی برای اثبات وجود خدا هم وجود دارد.
English
استدلال اخلاقی بر وجود خدا چیست؟
