سوال
دروازه باریک عنوان شده در عهد جدید تا چه اندازه باریک است؟
جواب
دروازه باریک یا جاده باریک به عیسی مسیح اشاره می کند (متی فصل 7 آیه های 13 تا 14، لوقا فصل 13 آیه های 23 تا 24). عیسی مسیح جاده باریک و پهن را با هم مقایسه می کند و می گوید جاده پهن به نابودی ختم می شود و انسان های بسیار زیادی در این جاده قرار دارند. اما جاده باریک به زندگی ختم می شود و تعداد بسیار کمی در این جاده هستند. معنی دقیق این گفته چیست؟ این تعداد زیاد و کم چه اندازه ای است؟
در گام اول باید بدانیم که عیسی مسیح دوازه ورود به زندگی ابدی است. راه دیگری وجود ندارد. او راه، راستی و زندگی است (یوحنا فصل 14 آیه 6). فقط از طریق عیسی مسیح می توان به دروازه زندگی ابدی رسید. به همین جهت، این جاده بسیار باریک است، چراکه تنها جاده موجود به سمت زندگی ابدی می باشد و تنها تعداد کمی از مردم از این جاده عبور خواهند کرد. تعداد زیادی از انسان ها تلاش می کنند تا راه دیگری برای رسیدن به خدا پیدا کنند. سعی می کنند با استفاده از قوانین ساخت انسان، ادیان دروغین و یا با تکیه بر تلاش شخصی خود به آنجا برسند. اینها همان کسانی هستند که در جاده پهن حرکت می کنند و به سمت نابودی خواهند رفت. گوسفندان خدا صدای شبان خود را می شوند و به دنبال او در جاده باریک به سمت زندگی ابدی حرکت می کنند (یوحنا فصل 10 آیه های 7 تا 11).
تعدادی بسیار کمی از انسان ها، در مقایسه با مسافران جاده پهن، در جاده باریک قرار دارند. اما در هر حال، جمعیت زیادی نیز در جاده باریک در حال حرکت هستند. یوحنا این جمعیت را در رویای خود دید: «پس از آن، ديدم كه گروه بزرگی از تمام قومها، قبيله‌ها، نژادها و زبانها، در پيشگاه تخت و در برابر «برّه» ايستاده‌اند. تعداد ايشان چنان زياد بود كه امكان شمارش وجود نداشت. ايشان لباسی سفيد بر تن داشتند و در دستشان شاخه‌های نخل ديده می‌شد. آنان همگی با صدای بلند می‌گفتند: نجات ما از جانب خدای ما كه بر تخت نشسته، و از جانب برّه است» (مکاشفه فصل 7 آیه های 9 تا 10).
ورود به دروازه باریک کار آسانی نیست. عیسی مسیح این موضوع را روشن کرد و به پیروان خود گفت که باید برای عبور از این دروازه تلاش کنند. تلاش کردن در این متن از ریشه یونانی «آگونیزومه» می آید و به معنای کشمکش و تقلا کردن است. یعنی کسانی که می خواهند از این دروازه تنگ عبور کنند باید تلاش فراوان کنند، مانند دونده ای که برای رسیدن به خط پایان تلاش می کند. این دونده همه عضلات خود را بکار می گیرد و نهایت تلاش خود را برای برنده شدن می کند. اما باید بدانیم که هیچ اندازه ای از تلاش و کارهای خوب به نجات ما کمک نمی کنند، بلکه نجات تنها لطف خداوند و بوسیله ایمان به ما هدیه می شود (افسسیان فصل 2 آیه های 8 تا 9). کسی با تلاش خود به بهشت نمی رود. ورود به دروازه باریک همچنان مشکل است، چود در نقط مقابل غرور انسان قرار دارد. عشق ذاتی ما به گناه، مخالفت شیطان با این جاده باریک و خواهشهای نفسانی سد راه شما هستند. همه اینها تلاش می کنند تا ما به دروازه زندگی ابدی نرسیم.
تلاش برای ورود به دوازه باریک دستوری برای توبه کردن است، نه اینکه فقط بایستیم، نگاه کنیم و به سختی و باریک بودن آن اعتراض کنیم. نباید بپرسیم که چرا دیگران وارد این دروازه نمی شود، نباید بهانه ای برای تاخیر در ورود به این دروازه داشته باشیم. ما نباید نگران تعداد کسانی باشیم که وارد این دروازه می شوند. باید خودمان سعی کنیم تا در این مسیر بمانیم و به سوی دروازه ابدیت برویم، سپس می توانیم دیگران را نیز برای ورود به آن تشویق کنیم.
English
دروازه باریک عنوان شده در عهد جدید تا چه اندازه باریک است؟
