سوال
چرا خداوند درِ نجات را تنگ درست کرد؟
جواب
عیسی مسیح در متی فصل 7 آیه های 13 تا 14 می گوید: «تنها با عبور از درِ تنگ می‌توانید به ملکوت خدا دست یابید. راهی که به سوی هلاکت می‌رود بسیار عریض است و دروازه‌اش بسیار وسیع، و کسانی که آن را انتخاب می‌کنند، بسیارند. اما دری که به روی حیات جاودان گشوده می‌شود، بسیار تنگ است و راهش نیز باریک، و تنها عدهٔ کمی به آن راه می‌یابند.» این متن باعث می شود تا برخی خوبی خدا را زیر سوال ببرند. اگر او واقعا نجات را برای همه می خواهد، چرا رسیدن به آن را آسانتر نکرده است؟ چرا به همه اجازه ورود به بهشت را نمی دهد؟
ما وقتی به عبارت «درِ تنگ» برخورد می کنیم یک انتخاب تبعیض آمیز در ذهن ما تداعی می شود. مانند این است که خداوند ما را بر اساس میزان شایستگی ارزشیابی کرده است و تنها به برگزیدگان معدودی اجازه ورود به حضورش را می دهد. با این وجود، عیسی مسیح در چندین آیه جلوتر به مخاطبان خود گفت، «درخواست کنید تا به شما داده شود؛ بجویید تا پیدا کنید؛ بکوبید تا در به روی شما باز شود. زیرا هر که درخواست کند، به دست خواهد آورد، و هر که بجوید، پیدا خواهد کرد، و هر که بکوبد، در به رویش باز خواهد شد» (متی فصل 7 آیه های 7 تا 8). عیسی مسیح این موضوع را روشن کرد: راه زندگی ابدی برای هرکسی که آن را بخواهد باز است.
اما دروازه ی ورود به بهشت تنگ است و شرط داخل شدن به آن، ایمان به عیسی مسیح می باشد. نجات را تنها می توان در شخص عیسی مسیح پیدا کرد، او تنها راه است (یوحنا فصل 14 آیه 6). دروازه «گشاد» محدود و انحصاری نیست و به پیروان دیگر ادیان جهان و تلاش های انسانی اجازه ورد می دهد.
عیسی مسیح می گوید درِ تنگ شما را به جاده ی سختی وارد می کند که باید از میان سختی ها و تصمیمات سخت عبور کرد. پیروی از عیسی مسیح مستلزم این است که همراه با او مصلوب شویم (غلاطیان فصل 2 آیه 20، فصل 5 آیه 24؛ رومیان فصل 6 آیه 2)، همراه با ایمان زندگی کنیم (رومیان فصل 1 آیه 17؛ دوم قرنتیان فصل 5 آیه 7؛ عبرانیان فصل 10 آیه 38)، آزمایش های زندگی را با صبری مسیح گونه تحمل کنیم (یعقوب فصل 1 آیه های 2 تا 3 و 12؛ اول پطرس فصل 1 آیه 6) و شیوه ی زندگی خود را از دنیا جدا کنیم (یعقوب فصل 1 آیه 27؛ رومیان فصل 12 آیه های 1 تا 2). اکثر ما در انتخاب بین جاده ی باریک و پر از دست انداز با جاده ی پهن و بزرگراه آسفالت شده، جاده ی آسانتر را انتخاب می کنیم. انسان ذاتا به سمت راحتی و لذت جذب می شود. اکثر مردم در مواجه با این حقیقت که برای پیروی از عیسی مسیح باید از خودشان بگذرند، از او روی بر می گردانند (یوحنا فصل 6 آیه 66). عیسی مسیح هرگز سعی نکرد تا حقیقت را پنهان کند و حقیقت این است که تعداد زیادی از مردم حاضر به پرداخت هزینه ی پیروی از او نیستند.
خداوند نجات را به کسی هدیه می دهد که آن را بپذیرد (یوحنا فصل 1 آیه 12، فصل 3 آیه های 16 تا 18؛ رومیان فصل 10 آیه 9؛ اول یوحنا فصل 2 آیه 2) اما شرایط آن را او تعیین می کند. ما باید به راهی برویم که او فراهم کرده است. ما نباید راه های خودمان را درست کنیم یا با تلاش های خود به سمت یک خدای مقدس برویم. همه ما در برابر پاکی و تقدس خداوند مانند یک پارچه ی کثیف هستیم (اشعیا فصل 64 آیه 6؛ رومیان فصل 3 آیه 10). او نمی تواند به همین راحتی گناهان ما را نادیده گرفته و تبرئه کند. او بخشنده است اما در عین حال عادل نیز هست. عدالت، مجازات گناه را می طلبد. خداوند خودش بهای بسیار بالای بخشش گناهان ما را پرداخت (اشعیا فصل 53 آیه 5؛ اول یوحنا فصل 3 آیه های 1، 16؛ مزامیر فصل 51 آیه 7). ما بدون خون عیسی مسیح برای پوشیدن گناهانمان در برابر خداوندی که او را رد کردیم محکوم هستیم (رومیان فصل 1 آیه 20).
راه رسیدن به خدا توسط گناه کاملا مسدود شده بود (رومیان فصل 5 آیه 12). هیچکسی شایسته ی فرصت دوباره نیست. همه ما مستحق جاده ی پهن منتهی به نابودی هستیم. اما خداوند آنچنان ما را دوست دارد که راه رسیدن به زندگی ابدی را برایمان فراهم کرده است (رومیان فصل 5 آیه های 6 تا 8). با این وجود، خدا می داند که در دنیای لبریز از گناه و خودخواهی، افراد زیادی نیستند که در جستجوی رسیدن به خدا بر اساس شرایط او باشند (یوحنا فصل 6 آیه های 44، 65؛ رومیان فصل 3 آیه 11؛ ارمیا فصل 29 آیه 13). شیطان بزرگراه رسیدن به جهنم را با وسوسه های جسمانی، جذابیت های دنیوی، و سازش های اخلاقی آسفالت کرده است. اکثر مردم به خواسته ها و علاقه های خود اجازه می دهند مسیر زندگی شان را مشخص کنند. آنها لذت های موقتی و زمینی را به از خودگذشتگی در پیروی از مسیح ترجیح می دهند (مرقس فصل 8 آیه 34؛ لوقا فصل 9 آیه 23؛ متی فصل 10 آیه 37). درِ تنگ (جاده ی باریک) مورد بی اعتنایی قرار گرفته است. اکثر مردم ترجیح می دهند ادیان خودشان را خلق کنند و خدای خودشان را طراحی کنند. عیسی مسیح به همین جهت همراه با حزن و اندوه گفت، «این در بسیار تنگ است و راهش نیز باریک، و تنها عدهٔ کمی به آن راه می‌یابند»، بنابراین تبعیضی وجود ندارد.
English
چرا خداوند درِ نجات را تنگ درست کرد؟
