سوال
خاستگاه و سرچشمه دین کجاست؟
جواب
بشر از آغاز همواره دنیای پیرامون خود را نگاه می کرده و به دنبال شناخت جهان و معنی زندگی بوده است. انسان، بر خلاف حیوانات، ذاتا تمایل دارد بداند که ما چگونه به اینجا آمدیم، چرا به اینجا آمدیم، و بعد از مرگ چه اتفاقی می افتد. آدم و حوا، خدا را شخصا می شناختند (پیدایش فصل 3) و درباره او صحبت می کردند (پیدایش فصل 4 آیه 1). فرزندان آنها برای خداوند قربانی می کردند (پیدایش فصل 4 آیه های 3-4). و در زمان نوادگان آنها، «مردم شروع به عبادت خداوند نمودند» (پیدایش فصل 4 آیه 26).
حس درونی انسان برای عبادت سرچشمه حیات از آغاز تاریخ بشر و در همه دوره های تاریخی وجود داشته است. کتاب مقدس توضیح می دهد که چرا – ما به شکل خدا آفریده شده ایم (پیدایش فصل 1 آیه 27)، و خداوند ابدیت را درون قلب های ما قرار داده است (جامعه فصل 3 آیه 11). ما آفریده شدیم تا با خالق خود رابطه داشته باشیم. دلیل به وجود آمدن آیین و مراسم دینی تمایل انسان به پرسش خالق بوده است.
جولیان هاکسلی، زیست شناس، وجود دین را رد می کند و آن را رد پایی از نادانی و خرافات بشر می داند: «خدایان پدیده های جنبی حاصل از فرایند تکامل هستند.» به عبارت دیگر، انسان اولیه ایده خداوند را در دوران باستان و خرافات ابداع کرد و خداباوری هیچ ربطی به جامعه امروز ندارد. تئوری هایی که بر اساس یک فرضیه تکاملی هستند، تصور می کنند که اعتقاد بشر به خداوند اولین بار به شکل آنیمیسم، پرستش ارواح، توتمیسم، و جادو نشان داده شد. با این وجود، همه محققان این باور را ندارند. کشیش ویلهلم اشمیت مدارکی مبنی بر یکتاپرستی به عنوان اولین دین انسان ارائه می دهد و استدلال های بسیار محکمی هم در حمایت از نظر خود دارد. بشریت با باور به یک خدا آغاز شد، و سپس خداشناسی او به پرستش خدایان متعدد تنزل پیدا کرد.
کتاب مقدس می گوید خداوند پس از طوفان نوح یک عهد غیرشرطی بین خودش با نوح و فرزندانش بست (پیداش فصل 9 آیه های 8-17). انسان از خدا نافرمانی کرد، پراکنده نشد و زمین را پر نکرد، شهری برای خودش ساخت، برج یادبودی بنا کرد. خداوند زبان های آنها را تغییر داد و آنها را مجبور کرد تا پراکنده شوند (پیدایش فصل 11 آیه های 1-9). بعد از آن، ادیان چندخدایی در سرتاسر جهان به وجود آمدند. سپس خداوند خودش را به ابراهیم آشکار کرد و عهد ابراهیمی بسته شد (حدود 2000 سال ق.م.).
خداوند پس از اینکه قوم اسرائیل را از اسارت مصریان نجات داد، عهد موسایی و سپس عهد داوودی را با آنها بست. در همه این اتفاقات این خداوند است که به طرف قوم خودش می رود و آنها را به سمت ارتباط با خودش هدایت می کند. این پدیده در تاریخ ادیان دنیا منحصر به فرد است.
در رابطه با مسیحیت، خود خداوند مسئول معرفی عهد جدید شد – یک قول غیر شرطی با اسرائیل بی ایمان بست تا گناهان او را بر اساس پاکی خودش ببخشد، لطفی که از طریق قربانی کردن مسیح به کسانی شد که لیاقتش را نداشتند. عهد جدید راه را برای نجات غیریهودیان نیز باز کرد. در همه این موارد این خداوند است که ارتباط برقرار می کند. دین کتاب مقدسی بر اساس این حقیقت است که خداوند قدم اول را برداشت و بشر برای رفتن به سمت او تلاشی نکرده است. دین کتاب مقدسی یک سری قوانین و مقرراتی نیست که ما باید برای او انجام دهیم بلکه واکنش ما به کاری است که او برای ما انجام داد.
یکی از دلایل وجود ادیان مختلف، دروغی است که توسط دشمن روح انسان (شیطان) گفته شد، کسی که به دنبال جلال و پرستش برای خودش است (دوم قرنتیان فصل 4 آیه 4، اول تیموتائوس فصل 4 آیه 1). دلیل دیگر، تمایل ذاتی خود بشر برای توضیح ناشناخته ها و ایجاد نظم از آشوب است. بسیاری از ادیان بت پرست اولیه این تعالیم را ترویج می دادند که برای جلوگیری از بلا و مصیبت باید خدایان دمدمی و زود رنج آنها را راضی نگه دارند. قرن های متوالی، دین توسط حاکمان و پادشاهان دزدیده شد تا مردم را زیر سلطه یک سیستم حکومتی-کلیسایی درآورند.
دینی راستینی که خداوند هزاران سال قبل برای قوم اسرائیل تاسیس کرد، به بازگشت مسیحی اشاره می کرد، کسی که راه آشتی همه انسان ها با خداوند را فراهم کرد. پس از اینکه مسیح آمد، شاگردان مسیح پیام انجیل را به گوش دنیا رساندند و مسیحیت گسترش پیدا کرد و روح القدس زندگی ها را تغییر داد. کلام خدا به شکل نوشتاری نیز حفظ شد و امروز کتاب مقدس در سرتاسر دنیا در دسترس همگان قرار دارد.
English
خاستگاه و سرچشمه دین کجاست؟
