سوال
کتاب مقدس درباره تجربه «خروج از بدن» یا فرافکنی اثیری چه می گوید؟
جواب
اطلاعات در مورد تجربه «خروج از بدن» وسیع و خیالی است. بر اساس ویکی پدیا، یک نفر از هر ده نفر ادعا می کنند که تجربه خروج از بدن داشته است. تجربه های خروج از بدن انواع گوناگون دارند که می تواند خروج غیر ارادی از بدن و یا نزدیک به مرگ باشد که در زمان تصادف یا شوک روحی اتفاق می افتد. در فرافکنی اثیری، یک شخص با اراده و اختیار خودش سعی می کند تا جسم خودش را ترک کند و به دنیای روحانی برای پیدا کردن حقیقت و راستی صعود کند.
تعداد کمی از مسیحیان معروف که شناخته ترین آنها پولس است چنین تجربه ای که امروزه به آن خروج از بدن گفته می شود را داشته اند. پولس در دوم قرنتیان فصل 12 آیه های 1 تا 4 می گوید: «گرچه خيلی زننده است كه اينطور از خود تعريف نمايم، اما بگذاريد چنين كنم. بگذاريد از رؤياهايی كه ديده‌ام و مكاشفه‌هايی كه خداوند به من عطا فرموده است، تعريف كنم. چهارده سال پيش به آسمان برده شدم. از من نپرسيد كه جسمم به آنجا رفت يا روحم؛ خود نيز نمی‌دانم؛ فقط خدا می‌داند. به هر حال خود را در بهشت ديدم. در آنجا چيزهايی حيرت‌انگيز و غيرقابل وصف شنيدم كه اجازه ندارم دربارهٔ آنها به كسی چيزی بگويم». پولس در آیه های قبل از این متن، فهرستی از کارها یا افتخارات خود را بیان می کند که اگر نجات انسان از طریق کارهایش باشد او نیز می تواند به وسیله کارهایش به بهشت برود. گرچه به نظر می رسد پولس به شخص دیگری اشاره می کند اما محققان همگی توافق نظر دارند که او درباره خودش در شکل سوم شخص صحبت می کند. او درباره تجربه خروج از بدن خودش صحبت می کند اما می گوید چیزی از طریق آن بدست نخواهد آمد. این بدین معنی نیست که تجربه خروج از بدن او واقعی نبود، بلکه او برای منفعت بردن یا رساندن روی آن تجربه حساب باز نمی کند.
یک مسیحی پدیده خروج از بدن غیر ارادی و یا حالت نزدیک به مرگ را باید مانند خواب و رویا در نظر بگیرد – پدیده غیر قابل توصیفی که داستان خوبی ایجاد می کند اما حقیقت را به ما نمی دهد. تنها جایی که می توان حقیقت مطلق را پیدا کرد کتاب مقدس است. بقیه منابع فقط داستان ها و یا تفسیرهای تخیلی انسان بر اساس کشفیات محدود انسانی است.
خروج از بدن اختیاری و یا فرافکنی اثیری از نظر روحانی خطرناک است. فردی که فرافکنی اثیری انجام می دهد سعی دارد با تجربه خروج از بدن به دنیای روحانی اسرار آمیز و مرموز متصل شود. دو نوع فرافکنی اثیری وجود دارد. اولین نوع شکلی است که فرد تلاش می کند تا به دستیابی به بخش خاموش ذهن که در زندگی روزمره کار نمی کند حقیقت روحانی جدیدی پیدا کند . این کار به بودیسم و پست مدرنیسم و عقیده ای که می گوید بصیرت با نگاه کردن به درون خودمان بدست می آید مرتبط است. نوع دیگر شکل عرفانی و مرموز آن است، که فرد در آن سعی می کند تا به طور کامل از بدن خارج شود و با روح خود به دنیای عرفانی جدا از دنیای فیزیکی سفر کند.
کتاب مقدس به روشنی در مورد کارهای مرموز یا جادوگری هشدار می دهد که می تواند در مورد تجربه خروج از بدن و فرافکنی اثیری نیز کاربرد داشته باشد (غلاطیان فصل 5 آیه های 19 تا 20). دستورات خدا همیشه به نفع ماست و او دستور داده که از کارهای غیبی و مرموز دوری کنیم. وقتی سعی می کنیم به دنیای غیر فیزیکی (روحانی) دسترسی پیدا کنیم، شرایط خوبی را برای شیطان و دستیاران او فراهم کرده ایم تا ما را فریب دهند و گیج کنند. نوع اول نیز کاملا بیهوده است. ارمیا فصل 17 آیه 9 در این رابطه می گوید « هيچ چيز مانند دل انسان فريبكار و شرور نيست؛ كيست كه از آنچه در آن می‌گذرد آگاه باشد؟ ». جستجوی حکمت نامحدود در ذهن محدود بشر کار بی فایده ای است.
برخی از تجربیات غیر ارادی خروج از بدن به شکل کتاب یا فیلم منتشر شده اند. یکی از آنها کتاب نود دقیقه در بهشت اثر کشیش دان پایپر است. پایپر درباره تجربه خودش پس از تصادف شدید رانندگی صحبت می کند و معتقد است که مرده و برای مدت نود دقیقه به بهشت رفته است. آیا پایپر واقعا بهشت را دیده و یا در آن جا زمانی را گذرانده قابل بحث است و کسی جز خدا نمی داند. با این وجود، از نظر الهیاتی یک مشکل جدی در نوع نتیجه گیری پایپر وجود دارد. او به خوانندگان کتابش می گوید پس از اینکه از بهشت بازدید کرده با قدرت و مجوز بیشتری نسبت به قبل می تواند به داغداران در مراسم خاکسپاری آرامش دهد. نیت پایپر خوب است: او می خواهد به مردم امید بدهد. اما این ادعا کاملا غلط است که بگوید تجربه ذهنی او اختیار و صلاحیت بیشتری برای دادن امید به مردم در رابطه به بهشت می دهد. کتاب مقدس، جدای از تجربه شخصی ما، خودش قدرت و صلاحیت است.
در نتیجه، تجربه خروج از بدن به ما حقیقت و آگاهی نمی دهد. اگر یک مسیحی به صورت غیر ارادی خروج از بدن را تجربه کند، بهترین کار این است که آن را مانند یک خواب در نظر بگیرد – شاید این تجربه جالب باشد اما منبع موثق کسب حقیقت نیست. مسیحیان نباید به دنبال تجربه خروج از بدن و یا فرافکنی اثیری باشند. ما باید حقیقت را فقط در کلام خدا جستجو کنیم. همانطوری که عیسی مسیح در دعای خود گفت، «كلام راستی خود را به آنان بياموز تا پاک و مقدس شوند» (یوحنا فصل 17 آیه 17).
English
کتاب مقدس درباره تجربه «خروج از بدن» یا فرافکنی اثیری چه می گوید؟
