سوال
دید پِرِتِریست درباره زمانهای آخر چیست؟
جواب
بر اساس نظر پرتریسم، همه پیشگویی ها در کتاب مقدس به انجام رسیده است. تفسیر پرتریستی از کتاب مقدس، کتاب مکاشفه را تصویری از تضادها و اختلافات در قرن اول میلادی می داند، و آن را توضیح و تشریح وقایع زمان های آخر نمی داند. واژه «پرتریسم» از ریشه یونانی «پراتر» به معنای «گذشته» می آید. بنابراین، پرتریسم عقیده دارد که پیشگویی های کتاب مقدس از زمان های آخر پیش از این به سرانجام رسیده است. پرترسیم دقیقا در نقطه مقابل فورتوریسم قرار دارد که می گوید پیش گویی های زمان های آخر هنوز بوقوع نپیوسته اند.
دو نوع دید پرتریسمی وجود دارد: پرتریسم مطلق و پرتریسم نسبی. این مقاله به پرتریسم مطلق می پردازد.
هانطور که گفته شد، پرتریسم به اینکه پیشگویی های کتاب مکاشفه در آینده اتفاق خواهد افتاد اعتقادی ندارد و آن را رد می کند. جنبش پرتریست در واقع معتقد است که پیشگویی های عهد جدید درباره زمان های آخر در سال 70 میلادی زمانیکه رومیان به اورشلیم حمله کرده و آن را نابود کردند به بوقوع پیوست. پرتریسم اینگونه تعلیم و ترویج می دهد که هر واقعه ای مربوط به زمان های آخر مانند بازگشت دوباره مسیح، دوران عذاب سخت، قیام مردگان و داوری نهایی پیش از این انجام شده است (در رابطه با داوری نهایی این اعتقاد را دارند که هنوز در مراحل انجام شدن قرار دارد). بازگشت عیسی مسیح به زمین یک بازگشت روحانی بوده است و نه جسمانی.
پرتریست اینگونه تعلیم می دهد که قانون شریعت در سال 70 میلادی تکمیل شد و پیمان خدا با اسرائیل پایان یافت. «آسمانها و زمین جدید» (پیدایش فصل 21 آیه 1) ، از نظر پرتریست ها یعنی اینکه دنیا زیر نظر عهد جدید قرار گرفته است. درست همانند این حقیقت که یک مسیحی «خلقت جدید» می یابد ( دوم قرنتیان فصل 5 آیه 17)، دنیا نیز زیر نظر عهد جدید به «زمین جدید» تبدیل شده است. این جنبه از نظر پرتریست ها براحتی باعث گرایش به عقیده الهیات جایگزین (این عقیده که عهد جدید عیسی مسیح به طور کامل جایگزین عهد قدیم شده است) می شود.
پرتریست ها برای تقویت کردن دیدگاه خود، به سخنان عیسی مسیح خطاب به شگردانش در کوه زیتون اشاره می کنند. بعد از اینکه عیسی مسیح یک سری از اتفاقات زمان های آخر را توضیح می دهد، میگوید، «مطمئن باشيد اين نسل خواهد ماند و همۀ اينها را به چشم خود خواهد ديد» (متی فصل 24 آیه 34). پرتریست ها با اشاره به این متن می گویند هرآنچه عیسی مسیح در متی فصل 24 گفت در دوره زمانی همان نسل بوقوع پیوسته است، بنابراین ویرانی اورشلیم در سال 70 میلادی «روز داوری» بوده است.
عقیده پرتریستی اشکالات فراوانی دارد. به عنوان مثال، عهد خداوند با اسراییل ابدی می باشد (ارمیا فصل 31 آیه های 33-36) ، و اسراییل دوباره احیا خواهد شد (اشعیا فصل 11 آیه 12). پولس رسول به کسانی مانند «هیمینائوس» و «فیطوس» نسبت به ترویج تعالیم غلط هشدار می دهد، «در اين بحث‌ها، سخنانی رد و بدل می‌شود كه مانند خوره به جان آدم می‌افتد. «هيمينائوس» و «فليطوس» از جمله كسانی هستند كه مشتاق چنين بحث‌هايی می‌باشند. اين دو از راه راست منحرف شده‌اند و تعليم می‌دهند كه روز قيامت فرا رسيده است، و به اين ترتيب ايمان عده‌ای را تضعيف كرده‌اند» (دوم تیموتائوس فصل 2 آیه های 17-18). و اشاره عیسی مسیح به «این نسل» باید به معنی نسلی تعبیر شود که در زمان آغاز وقایع گفته شده در متی فصل 24 زنده و شاهد آن خواهند بود.
فرجام شناسی موضوع پیچیده ای است، و تصویر سازی های کتاب مقدس برای توضیح وقایع زمان های آخر باعث تفسیرهای گوناگونی از اتفاقات آخر زمان شده است. اختلاف نظرهایی در مسیحیت در رابطه با این مورد وجود دارد. با این وجود، پرتریسم مطلق دارای عیب و ایرادهای بسیار جدی می باشد مخصوصا اینکه بازگشت فیزیکی دوباره مسیح را رد می کند و ماهیت وحشتناک دوران عذاب سخت را با محدود کردن آن به واقعه خرابی اورشلیم، بسیار کوچک می شمارد.
English
ِدید پِرِتِریست درباره زمانهای آخر چیست؟
