سوال
والدین مسیحی با داشتن پسر گمشده (دختر گمشده) چه باید بکنند؟
جواب
چندین اصل در داستان پسر گمشده نهفته است (لوقا فصل 15 آیه های 11-32) که والدین می توانند از آنها در برابر فرزندانی که بر خلاف روش تربیتی آنها عمل کرده اند استفاده کنند. والدین باید بیاد داشته باشند که وقتی فرزندانشان به سن قانونی رسیدند، دیگر زیر کنترل و قدرت آنها نیستند.
در داستان پسر گمشده، پسر جوانتر ارث خود را می گیرد و به سرزمینی دور می رود و آن ارث را به باد می دهد. در صورتیکه یک فرزند تولد تازه نداشته باشد، این چیزیست که بطور طبیعی اتفاق می افتد. اما در صورتیکه به عیسی مسیح ایمان آورده باشد، آنوقت پسر گمشده خوانده می شود. معنی این عبارت که «کسی منابع خود را هدر بدهد»، توضیح خوبی برای فرزندیست که خانه را ترک کرده و میراث روحانی خود را که والدین او برایش سرمایه گذاری کرده اند به باد دهد. زمانیکه این فرزند از خدا نا فرمانی می کند در واقع تمامی آن سال هایی که برای تربیت او صرف شد، به او محبت شد و آموزش داده شد به دست فراموشی سپرده شده است. چون در مرحله نخست از خداوند نافرمانی میشود، سپس در نافرمانی از پدر و مادر و حاکمیت آنها نیز خود را نشان میدهد.
توجه کنید که پدر در این مَثَل فرزندش را از ترک کردن خانه باز نمی دارد. در ضمن بدنبال او هم نمی رود که او را محافظت کند. درعوض این پدر در خانه می ماند و دعا می کند، و وقتیکه آن فرزند «به خود می آید» و بر می گردد، پدر منتظر است و نگاه می کند و می بیند که او بر می گردد پس می دود تا به آن فرزند خوش آمد بگوید با اینکه هنوز خیلی از او دور است.
وقتی پسران و دختران ما دنبال کار خود می روند – به خیال اینکه در سن قانونی هستند– و تصمیماتی میگیرند که می دانیم نتایج سختی به بار می آورد، والدین باید به بچه ها اجازه بدهند که خانه را ترک کنند. آنها نباید دنبالشان بروند و یا در نتایج اعمالشان دخالت کنند. درعوض والدین باید در خانه بمانند، صادقانه دعا کنند و منتظر علائم توبه و تغییر جهت آنها باشند. تا وقتیکه چنین شود والدین نباید عقیده و نظر خود را ابراز کنند، نافرمانی را تایید نکرده و از آن حمایت نکنند (اول پطرس فصل 4 آیه 15).
وقتی بچه ها به سن قانونی می رسند، آنها تنها زیر اقتدار خدا و بعد اقتدار حکومت هستند (رومیان فصل 13 آیه های 1-7). به عنوان والدین، ما می توانیم فرزندان گمشده مان را با محبت و دعا حمایت کنیم و آماده باشیم تا وقتیکه بطرف خدا برگشتند وارد صحنه شویم. خدا اغلب از مشکلاتی که خودمان آنها را بوجود می آوریم استفاده می کند تا به ما حکمت بدهد، و این بستگی به عکس العمل درست هر شخص دارد. به عنوان والدین، ما نمی توانیم فرزندانمان را نجات بدهیم – فقط خدا می تواند اینکار را بکند. تا آنوقت، ما باید مراقب باشیم، دعا کنیم، و موضوع را بدست خدا بسپاریم. این مرحله ممکن است دردناک باشد، اما وقتی بطور کتاب مقدسی با آن برخورد شود، آرامش فکر و قلب می آورد. ما نمی توانیم فرزندانمان را قضاوت کنیم، فقط خدا می تواند. این حقیقت باعث آرامش ما می شود: «آيا داور تمام جهان از روی عدل و انصاف داوری نخواهد كرد؟» (پیدایش فصل 18 آیه 25).
English
والدین مسیحی با داشتن پسر گمشده (دختر گمشده) چه باید بکنند؟
