سوال
چگونه دعا کنیم؟ روش درست دعا کردن چیست؟
جواب
آیا بهترین شیوه این است که بایستیم، یا بنشینیم، یا زانو بزنیم؟ آیا باید دستانمان باز باشد، یا بسته، یا به سوی خدا بالا برده شود؟ آیا باید با چشمان بسته دعا کنیم؟ آیا بهتر است در ساختمان کلیسا دعا کنیم، یا بیرون در طبیعت؟ آیا باید در هنگام صبح که از خواب پا می شویم دعا کنیم یا هنگام شب، پیش از خوابیدن؟ آیا باید کلمات خاصی را در دعاهایمان بگوییم؟ چگونه دعاهایمان را آغاز می کنیم؟ مناسبترین راه برای پایان دادن به دعا چیست؟ این سوالات و سوالات دیگر، سوالات متداولی هستند که درباره دعا پرسیده می شوند. طرز صحیح دعا کردن چیست؟ آیا هیچ کدام از مسائل بالا اصلاً اهمیتی دارند؟
بیشتر اوقات، به دعا به عنوان یک «فرمول جادویی» نگاه می شود. برخی ایمان دارند که اگر ما دقیقاً چیزهای درستی را نگوییم، یا در حالت و وضعیت درست دعا نکنیم، خدا دعایمان را نمی شنود و جواب نخواهد داد. این کاملاً غیر کتاب مقدسی است. خدا بر این مبنا به دعاهایمان جواب نمی دهد که چه وقتی دعا می کنیم، کجا دعا می کنیم، در چه حالتی دعا می کنیم، یا دعاهایمان را با چه کلماتی و چه شیوه ای بر زبان می آوریم. در اول یوحنا فصل 5 آیه های 14 تا 15 به ما گفته شده است که با اطمینان در دعا به نزد خدا بیاییم، بدانیم که او ما را می شنود و هر آنچه را که درخواست می کنیم، اگر در اراده او باشد، برآورده خواهد کرد. به همین صورت، یوحنا فصل 14 آیه های 13 تا 14بیان می کند، «شما می‌توانيد به نام من، هر چيزی از خدا درخواست كنيد، و من آن را به شما خواهم داد. چون من كه فرزند خدا هستم هر چه برای شما انجام دهم، باعث بزرگی و جلال خدا خواهد شد. بلی، به نام من هر چه لازم داريد بخواهيد تا به شما عطا كنم». بر طبق این آیات و آیات بسیار دیگر، خدا درخواستهای دعای ما را بر مبنای اینکه مطابق با اراده او و در نام عیسی درخواست شده باشند، پاسخ می دهد.
بنابراین، شیوه درست دعا کردن چیست؟ فیلیپیان فصل 4 آیه های 6 تا 7 به ما می گوید که بدون نگرانی درباره هر چیزی دعا کنیم، و با قلبی شکرگزار دعا کنیم. خدا به تمام چنین دعاهایی پاسخ می دهد و آرامش خود را در قلبهایمان هدیه می دهد. روش صحیح دعا کردن این است که قلبمان را به حضور خدا بریزیم، با خدا صاف و صادق باشیم، زیرا که ما را بهتر از خودمان می شناسد. باید درخواستهایمان را به حضور خدا بیاوریم، و به خاطر داشته باشیم که خدا می داند که چه چیزی برایمان بهترین است و با تقاضایی که مطابق اراده اش برای ما نباشد، موافقت نخواهد کرد. ما باید محبت، سپاسگزاری، و پرستشمان به خدا را در دعا ابراز کنیم و نگران این نباشیم که دقیقاً چه کلماتی را بگوییم. خدا بیشتر به محتوای قلبمان علاقه مند است تا به طرز بیان کلماتمان.
نزدیکترین «الگوی» دعا که کتاب مقدس ارائه می دهد، دعای ربانی است که در متی فصل 6 آیه های 9 تا 13 آمده است. لطفاً درک کنید که دعا ربانی، دعایی نیست که باید حفظ کنیم و از حفظ برای خدا بخوانیم، بلکه نمونه ای است که چه چیزهایی را باید وارد دعا کنیم: پرستش، توکل به خدا، درخواستها، اعتراف، و تسلیم. ما باید در خصوص چیزهایی که دعای ربانی درباره اش صحبت می کند، در قالب کلمات خودمان دعا کنیم و آن را در سفر خود با خدا، شخصی سازی کنیم. طرز صحیح دعا کردن این است که قلبمان را برای خدا بگشاییم. نشستن، ایستادن، یا زانو زدن؛ با دستانی باز یا بسته؛ با چشمانی باز یا بسته؛ در کلیسا، در خانه، یا بیرون؛ در صبح یا در شب دعا کردن، همگی اینها مسائل جانبی هستند و مشروط به ارججیت شخصی، اعتقاد شخصی، و شرایط خاص است. خدا می خواهد که دعا، یک ارتباط شخصی و واقعی بین او و ما باشد.
English
چگونه دعا کنیم؟ روش درست دعا کردن چیست؟
