سوال
آیا وقتی در بهشت هستیم، خاطرات زندگی زمینی خود را به یاد خواهیم آورد؟
جواب
اشعیا فصل 65 آیه 17 می گوید، «زيرا من زمين جديدی می‌سازم. هر چه در گذشته بوده کاملاً فراموش شده، ديگر به ياد آورده نخواهد شد». برخی تفسیرها از این آیه این است که ما هیچ چیزی از زندگی زمینی در بهشت به یاد نخواهیم آورد. اما آیه قبلی می گوید که «سختيهای گذشته به کلی فراموش شده، از بين خواهد رفت» (اشعیا فصل 65 آیه 16)، براساس این آیه احتمالا سختی های گذشته از ذهن ما پاک می شوند نه همه خاطرات زمینی. درنهایت، ذهن ما پاک سازی شده، رها می شود، التیام می یابد و احیا می شود اما پاک نمی شود. دلیلی وجود ندارد که چرا نتوانیم خاطرات زندگی زمینی را در ذهن نگه داریم. خاطراتی که پاک خواهند شد مربوط به گناه، دردها و غم هستند. مکاشفه فصل 21 آیه 4 می گوید، «خدا تمام اشكها را از چشمان آنها پاک خواهد ساخت. ديگر نه مرگی خواهد بود و نه غمی، نه ناله‌ای و نه دردی، زيرا تمام اينها متعلق به دنيای پيشين بود كه از بين رفت».
این مطلب که اتفاقات گذشته به ذهن ما خطور نخواهند کرد، به این معنی نیست که همه خاطرات ما پاک خواهند شد. پیش گویی ها از کیفیت شگفت انگیز دنیای جدید ما خبر می دهند. زمین جدید چنان شگفت آور و منحصر به فرد خواهد بود که ما کاملا گناه و رنج زمینی را فراموش خواهیم کرد. کودکی که در شب از سایه های درون اتاقش می ترسد، روز بعد در زمین بازی، آن ترس شبانه را کاملا از یاد می برد. خاطره ها پاک نمی شوند بلکه زیر نور خورشید دیگر به یاد آورده نمی شوند.
همچنین مهم است که بدانیم فرقی بین جایگاه ابدی و بهشت فعلی وجود دارد. وقتی ایمانداری می میرد به بهشت می رود اما این مقصد ابدی او نخواهد بود. کتاب مقدس به ما می گوید که زمین و آسمان جدید، خانه ابدی ما خواهد بود. هر دو متنی که پیش تر به آنها اشاره شد (اشعیا فصل 65 آیه 17، و مکاشفه 21 آیه 1) به وضعیت ابدی ما اشاره می کنند نه بهشت فعلی. قول پاک شدن همه اشک ها و از بین رفتن همه غم ها بعد از دوران برآشفتگی بزرگ، داوری نهایی و خلقت جدید هستی عملی خواهد شد.
یوحنا در مکاشفات خود غم را در بهشت می بیند: « وقتی مهر پنجم را باز كرد، قربانگاهی ظاهر شد. زير قربانگاه، روحهای كسانی را ديدم كه برای موعظهٔ كلام خدا و شهادت راستين خود شهيد شده بودند. ايشان با صدايی بلند به خداوند می‌گفتند: ای خداوند پاک و حق، تا به كی بر ساكنان زمين داوری نمی‌كنی و انتقام خون ما را از آنان نمی‌گيری؟ » (مکاشفه فصل 6 آیه های 9 تا 10). بدون شک یوحنا در مکاشفات خود در بهشت بوده است (مکاشفه فصل 4 آیه های 1 تا 2)، و کسانی را دید که بی عدالتی هایی را که در حقشان شده را به یاد دارند. فریادهای انتقام جویانه آنها نشان می دهد که ما در بهشت فعلی خاطرات زمینی (خوب یا بد) خود را به یاد داریم. بهشت عنوان شده در مکاشفه فصل 6، بهشت موقتی است، اما به جایگاه ابدی ما در مکاشفه فصل 21 ختم می شود.
داستان ایلعازر و مرد ثروتمند (لوقا فصل 16 آیه های 19 تا 31) دلیل دیگری برای این است که مردگان خاطرات زمینی خود را به یاد دارند. مرد ثروتمند از ابراهیم می خواهد ایلعازر را به زمین بفرستد تا به برادران او درباره عاقبت بدکاران هشدار دهد (آیه های 27 تا 28). بدون شک، آن مرد ثروتمند خویشاوندان خود را به یاد دارد. او همچنین زندگی خودخواهانه و گناه آلود خویش را نیز به یاد دارد (آیه 25). خاطرات او در جهنم قسمتی از بدبختی و رنج او می شوند. در این داستان مشخص نشده که آیا ایلعازر خاطرات زمینی خود را به یاد می آورد یا نه، اما ابراهیم نسبت به رویدادهای روی زمین آگاهی کامل دارد (آیه 25). پرهیزکاران، زمانی همه غم های خود را فراموش خواهند کرد که به منزلگاه ابدی خود برسند.
English
آیا وقتی در بهشت هستیم، خاطرات زندگی زمینی خود را به یاد خواهیم آورد؟
