سوال
دن ما پس از رستاخیز چه تفاوتی با بدن فعلی ما دارد؟
جواب
پولس در اولین نامه خود به کلیسای قرنتس درباره تفاوت بسیار زیاد بین بدن ها زمینی و بدن های رستاخیز شده صحبت می کند (نگاه کنید به اول قرنتیان فصل 15 آیه ها 35-57). پولس درباره تفاوت بین بدن ها زمینی و آسمانی (رستاخیز شده) می گوید: «به همين صورت، اين بدن خاكی و زمينی ما كه محكوم به مرگ و نابودی است، با بدنی كه بعد از زنده شدن خواهيم داشت تفاوت دارد، زيرا آن بدن هرگز نخواهد مرد. اين بدن باعث زحمت و رنج ماست، چون در معرض بيماری و مرگ قرار دارد، اما آن بدن پر از جلال و شكوه خواهد بود. بلی، اين بدن اكنون ضعيف و فانی است، اما بدنی كه پس از مرگ خواهيم داشت، پرقدرت خواهد بود. به هنگام مرگ، بدن نفسانی دفن می‌شود، اما در روز قيامت، بدن روحانی برخواهد خاست. زيرا همانگونه كه بدن طبيعی و نفسانی وجود دارد، بدن فوق طبيعی و روحانی نيز وجود دارد» (اول قرنتیان فصل 15 آیه های 42-44). به طور خلاصه، پس از رستاخیز به ما بدن ها روحانی، فناناپذیر و پر از شکوه و جلال داده می شود.
ما بدن های طبیعی و مناسب با شرایط زمین را از آدم به ارث بردیم. اما این بدن ها به دلیل سقوط انسان به بدن هایی فانی تبدیل شدند. انسان به دلیل گناه به موجودی فانی تبدیل شد. گذران عمر، فساد و مرگ همه ما را تحت تاثیر خود قرار می دهد. از خاک آمده ایم و به خاک بازمیگردیم (پیدایش فصل 3 آیه 19، جامعه فصل 3 آیه 20). از طرف دیگر، بدن های ما پس از رستاخیز، فناناپذیر و همیشگی خواهند بود. بیماری، پوسیدگی، زوال یا مرگ روی بدن های ما تاثیری نخواهند داشت. «هنگامی كه اين امر اتفاق بيفتد، يعنی بدن خاكی و فانی ما به بدن آسمانی و جاودانی تبديل شود، آنگاه اين پيشگويی كتاب آسمانی عملی خواهد گرديد كه می‌فرمايد: «زندگی بر مرگ پيروز شد » (اول قرنتیان فصل 15 آیه 54).
بدن های ما به دلیل سقوط انسان، ذلیل و خوار به خاک سپرده می شوند. ما در واقع کامل و به شکل خدا آفریده شده ایم (پیدایش فصل 1 آیه 27)، ولی گناه باعث ننگ و بدنامی ما شد. اما به ایمانداران قول داده شده که این بدن های ننگین روزی جلال یافته بر می خیزند. بدن های جلال یافته ما پس از رستاخیز از هر نوع محدودیتی که گناه به بار آورده بود رها می شوند و به بدن هایی کاملا مناسب برای خشنودی و ستایش همیشگی خدا تبدیل می شوند.
بدن های فعلی ما ضعیف و ناتوان هستند. «معابد» زمینی (بدن های ما) به طور انکار ناپذیری در برابر انواع بیماری ها آسیب پذیر و حساس می باشد. ما همچنین توسط گناه و وسوسه ضعیف شده ایم. اما روزی فرا خواهد رسید که بدن های ما جلال یافته و قدرتمند از خاک بر می خیزند، و ما دیگر در معرض نواقص و شکنندگی زندگی زمینی قرار نخواهیم داشت.
بدن های جلال یافته (بدن هایی که پس از رستاخیز به ما داده می شوند)، روحانی خواهند بود. بدن های طبیعی ما برای زندگی روی زمین ساخته شده اند و این تنها جایی است که می توانیم با این بدن ها زندگی کنیم. «بدن خاكی كه از گوشت و خون ساخته شده است، نمی‌تواند وارد ملكوت خدا شود» (اول قرنتیان فصل 15 آیه 50). پس از رستاخیز به ما بدن های روحانی داده می شود که کاملا مناسب زندگی در بهشت هستند. البته نه به این معنی که ما روح خواهیم بود – روح بدن ندارد – بلکه به این معنی است که بدن ها پس از رستاخیز دیگر نیازهای فیزیکی و جسمانی ای که در این دنیا برای ادامه حیات داشتند را نخواهند داشت.
وقتی به بدن عیسی مسیح پس از رستاخیز فکر می کنیم، به یک نظر اجمالی به بدن های خودمان پس از رستاخیز دست پیدا می کنیم. او زخم هایی داشت که قابل دیدن بودند، و شاگردان می توانستند بدن فیزیکی او را لمس کنند، با این وجود، او می توانست فقط اراده کند و به هرجا که می خواست سفر کند. او می توانست از دیوار و در عبور کند و در عین حال می خورد، می آشامید، می نشست و صحبت می کرد. فیلیپیان فصل 3 آیه 21 به ما می گوید، «او به هنگام بازگشت خود، اين بدنهای فانی ما را دگرگون خواهد ساخت و به شكل بدن پرجلال خود در خواهد آورد.» در واقع، محدودیت های جسمانی ناشی از گناه که مانع توانایی ما در خدمت کامل به او بر روی زمین می شدند برای همیشه نابود می شوند، و ما از اسارت آن بدن ها آزاد می شویم تا بتوانیم برای همیشه به او خدمت کنیم و او را جلال دهیم.
English
بدن پس از رستاخیز
