سوال
چگونه خوب و بد را از هم تشخیص دهم؟
جواب
همه انسان ها به شکل خدا آفریده شده اند (پیدایش فصل 1 آیه 27، یعقوب فصل 3 آیه 9)، بخشی از این واقعیت یعنی وجدان ما به طور ذاتی توانایی تشخیص خوب از بد را دارد و درست و نادرست را به ما می گوید. هر فرهنگ متمدنی در جهان، معیارهایی برای مردم بر اساس این قوه تشخیص درونی تعیین کرده است. قتل، دزدی و فریب در همه جای دنیا کارهای بدی تلقی می شوند. گاهی تباهی و فساد ذاتی انسان به این آگاهی درونی بی توجهی می کند، و گروهی از مردم تصمیم می گیرند که به جای ممنوع کردن کار بد، به آن ارزش بدهند، مانند کودک کُشی که توسط ملت های بت پرست اطراف اسرائیل انجام می شد (لاویان فصل 18 آیه 21، دوم پادشاهان فصل 23 آیه 10).
ذات گناه آلود ما باعث می شود تا کار بد و نادرست را توجیح کنیم (رومیان فصل 5 آیه 12، ارمیا فصل 2 آیه 35). توجیح همیشگی کارهای نادرست باعث سخت شدن قلب ما می شود. رومیان فصل 1 آیه 28 پاسخ خداوند به کسانی است که در بدی باقی می مانند: « پس همانطور كه ايشان خدا را ترک كرده‌اند و حتی حاضر نيستند به وجود او اعتراف كنند، خدا نيز ايشان را به حال خود رها كرده است تا هر آنچه به ذهن ناپاكشان خطور می‌كند، به عمل آورند». نقطه ای وجود دارد که خداوند از آن به بعد، گناهکار را رها می کند. این افراد شهامت بیشتری در ارتکاب گناه پیدا می کنند و دچار عذاب وجدان نمی شوند. آنها فکر می کنند که از وجدان سبقت گرفته اند و از خداوند باهوش ترند. اما روز قضاوت، زمانی که مقابل عیسی مسیح می ایستند، فرا خواهد رسید (عبرانیان فصل 9 آیه 27، ملاکی فصل 3 آیه 5).
همانطوری که تعریف تاریکی فقدان روشنایی است، گناه هم به معنی عدم حضور خوبی می باشد (یعقوب فصل 4 آیه 17). از آنجایی که خداوند خود خوبی است (مزامیر فصل 86 آیه 5، فصل 119 آیه 68)، بنابراین هر چیزی بر ضد ذات او بد است (رومیان فصل 3 آیه 23). ما با شناخت خدا یاد می گیریم که چگونه خوب را از بد تشخیص دهیم. کلام او پایه شناخت اوست (مزامیر فصل 1 آیه های 1 تا 2، فصل 119 آیه 160؛ یوحنا فصل 17 آیه 17). هرچه به خدا نزدیک تر شویم، گناه در نظر ما بدتر جلوه می کند (اشعیا فصل 6 آیه های 1 و 5). یک لباس ممکن است در برابر یک دیوار سیاه، سفید به نظر برسد اما وقتی روی برف تازه قرار داده می شود چرکی و کثیفی آن مشخص می شود. تلاش ما برای پاکی و خوبی در برابر خداوند هم مانند این مثال است. وقتی به حضور او وارد می شویم، به این نتیجه می رسیم که کارها و افکار ما تا چه اندازه خودخواهانه بوده اند. ما طمع، شهوت و نیرنگ بازی های خود مان را می بینیم و به میزان پلیدی آنها پی می بریم. این بدی ها را فقط زمانی می توانیم ببینیم که در روشنایی خداوند قرار بگیریم.
همچنین با شناخت کلام خدا، توانایی تشخیص خوبی از بدی را پیدا می کنیم. در نهایت کتاب مقدس خوبی یا بدی را مشخص می کند. نویسنده عبرانیان به کسانی اشاره می کند که هنوز به بلوغ ایمانی نرسیده اند و در دوران شیرخوارگی قرار دارند و تنها می توانند اصول بسیار ابتدایی و ساده کتاب مقدس را درک کنند (عبرانیان فصل 5 آیه 13). در مقابل این نوزادان، افرادی قرار دارند که به بلوغ ایمانی رسیده اند و نیک و بد را از هم تشخیص می دهند (عبرانیان فصل 5 آیه 14). توجه داشته باشید که قدرت روحانی یک مسیحی زمانی بیشتر می شود که به طور مستمر از کتاب مقدس استفاده کند. توانایی تشخیص خوب از بد، تشخیص عقیده مسیحی و عقیده انسانی، با مطالعه و به کار بردن کتاب مقدس حاصل می شود.
کلام خدا دربردارنده مثال های بسیار زیادی از کسانی می باشد که کار درست و نادرست کرده اند. ما باید از این مثال ها درس بگیریم و بفهمیم که خداوند کیست و چه چیزی از ما می خواهد (اول قرنتیان فصل 10 آیه 11). میکاه فصل 6 آیه 8 خلاصه خواست خداوند از انسان را بیان می کند: «خداوند به ما فرموده است كه از ما چه می‌خواهد. آنچه او از ما می‌خواهد اين است كه رحم و انصاف داشته باشيم و با كمال فروتنی احكامش را بجا آوريم ». ملاکی فصل 3 آیه 18 این موضوع را روشن تر می کند و می گوید: «آنگاه خواهيد ديد كه خدا با اشخاص خوب و بد، با خدمتگزاران خود و آنانی كه او را خدمت نمی‌كنند، چگونه رفتار می کند». خداوند خوبی و خدمتگزاران خود را برابر با هم می خواند. مهم نیست که یک فرد تا چه اندازه کارهای انسان دوستانه می کند، مهم نیت اوست، اگر کارهای او دلایل خودخواهانه داشته باشند بی ارزش هستند. اگر هدف از کارهایی که انجام می دهیم خدا و احترام به او باشد (اول قرنتیان فصل 10 آیه 31)، توانایی تشخیص خوب و بد را پیدا می کنیم و متوجه می شویم که کدامیک از انتخاب های ما در زندگی برای او خوشایند است (ارمیا فصل 29 آیه 13، اول پطرس فصل 3 آیه 12، مزامیر فصل 106 آیه 3).
English
چگونه خوب و بد را از هم تشخیص دهم؟
