سوال
چرا دیدگاه «نجات از راه انجام کارهای خوب» بسیار رایج و پرطرفدار است؟
جواب
جواب ساده این است که نجات به وسیله انجام کارهای خوب از نظر انسان دیدگاه درستی است. به دست گرفتن کنترل سرنوشت ابدی همیشه یکی از خواسته های انسان بوده است. نجات به وسیله انجام کارهای خوب برای غرور بشری پدیده جذابی است و میل کنترل گرا بودن او را ارضاء می کند. نجات از راه انجام کارهای خوب برای انسان جذاب تر از نجات تنها از راه ایمان آوردن است . حس عدالت در درون انسان وجود دارد. حتی خداناباوران دو آتشه نیز نوعی از حس درونی عدالت، درست و نادرست را دارند، حتی اگر پایبند اصول اخلاقی برای چنین نتیجه گیری هایی نباشند. حس ذاتی و درونی درست و غلط ما می گوید اگر می خواهیم نجات پیدا کنیم، باید کارهای خوب ما بیشتر از کارهای بد ما باشد. بنابراین، اختراع دین جدیدی که بر اساس رسیدن به رستگاری به وسیله انجام کارهای خوب باشد فرایندی طبیعی است.
نظریه «نجات به وسیله انجام کارهای خوب» برای ذات گناه آلود بشر جذابیت دارد، بنابراین تقریبا پایه و اساس همه ادیان به جز مسیحیت کتاب مقدسی را تشکیل می دهد. امثال فصل 14 آیه 12 به ما می گوید: «راههايی هستند كه به نظر انسان راست می‌آيند اما عاقبت به مرگ منتهی می‌شوند». علت رواج این نظریه این است که به نظر انسان تفکر درستی است. این نظریه یکی از مهترین تفاوتهای مسیحیت کتاب مقدسی با دیگران ادیان است، مسیحیت کتاب مقدسی تنها دینی است که می گوید نجات تنها یک هدیه از طرف خداوند است و به وسیله انجام کارهای خوب به دست نمی آید. «بنابراين، در اثر بخشش رايگان و مهربانی خدا و توسط ايمانتان به مسيح است كه نجات يافته‌ايد؛ و اين كار شما نيست، بلكه هديهٔ خداست. نجات نتيجهٔ اعمال خوب ما نيست، از این رو هيچكس نمی‌تواند به خود ببالد» (افسسیان فصل 2 آیه های 8 تا 9).
یکی دیگر از دلایل وجود این نظریه این است که انسان بی ایمان (کسی که با قبول عیسی مسیح به انسان جدید تبدیل نشده است) درک کاملی از میزان گناهکار بودن خودش و پاکی خداوند ندارد. «هيچ چيز مانند دل انسان فريبكار و شرور نيست» (ارمیا فصل 17 آیه 9)، و خداوند بی نهایت پاک و مقدس است (اشعیا فصل 6 آیه 3). فریبکاری و شرارت قلب ما همان چیزی است که چشمان ما به روی دیدن حالت واقعی خودمان نزد خدا و درک پاکی غیرقابل فهم خداوند می بندد. واقعیت این است که «همهٔ ما گناهكاريم؛ حتی كارهای خوب ما نيز تمام به گناه آلوده است. گناهانمان ما را مانند برگهای پاييزی خشک كرده، و خطايای ما همچون باد ما را با خود می‌برد و پراكنده می‌كند» (اشعیا فصل 64 آیه 6 ، همچنین نگاه کنید به فصل 6 آیه های 1 تا 5). این طرز فکر که کارهای خوب انسان می تواند کارهای بد او را بپوشاند، تصوری کاملا غیر کتاب مقدسی است. به غیر از این، کتاب مقدس به ما می گوید معیار و میزان خداوند، چیزی کمتر از کمال صد در صدی را نمی پذیرد. اگر ما فقط یکی از قوانین خداوند را زیر پا بگذاریم به اندازه نقض همه قوانین او گناهکار هستیم (یعقوب فصل 2 آیه 10). بنابراین اگر نجات واقعا بر اساس کارهای خوب ما بود، هرگز به آن نمی رسیدیم.
یکی دیگر از دلایلی که چنین دیدگاهی به گروه های به اصطلاح مسیحی رخنه کرده است، درک اشتباه متن هایی مانند یعقوب فصل 2 آیه 24 است که می گوید: «پس می‌بينيد كه انسان علاوه بر ايمان، بوسيلهٔ اعمال خود نيز رستگار می‌گرد». با در نظر گرفتن کل این متن (یعقوب فصل 2 آیه های 14 تا 26) به این نتیجه می رسیم که یعقوب می گوید انجام کارهای خوب نتیجه و میوه ایمان نجات دهنده است، نه اینکه کارهای خوب ما را نزد خداوند پاک می گرداند. کسی که ادعا می کند مسیحی است اما به صورت ارادی از مسیح نافرمانی می کند، دارای ایمانی مُرده و اشتباه می باشد و نجات نیافته است. یعقوب بین این دو نوع ایمان فرق می گذارد – ایمان حقیقی که نجات می دهد و ایمان دروغینی که مُرده است.
آیه های زیادی می گویند انسان با انجام کارهای خوب نجات الهی را دریافت نمی کند. تیطوس فصل 3 آیه های 4 تا 5 یک نمونه از این آیه های می باشد: «اما زمانی رسيد كه مهربانی و لطف نجات دهندهٔ ما خدا آشكار شد، و ما را نجات داد. او نه به خاطر خوبی و پاكی ما، بلكه فقط در اثر رحمت و دلسوزی كه نسبت به ما داشت، ما را از گناهانمان شست و طاهر ساخت و بوسيلهٔ روح‌القدس، به ما تولدی تازه و حياتی نو بخشيد». کارهای خوب مشارکتی در نجات انسان ندارند، اما ویژگی کسانی است که نجات پیدا کرده اند.
گرچه ممکن است عقیده نجات به وسیله انجام کارهای خوب، نظریه رایج و شایعی باشد اما کتاب مقدسی نیست. کتاب مقدس شامل موارد بسیار زیادی می باشد که می گوید نجات فقط لطف خداوند، به وسیله ایمان و تنها از راه عیسی مسیح امکان پذیر است (افسسیان فصل 2 آیه ها 8 تا 9).
English
چرا دیدگاه «نجات از راه انجام کارهای خوب» بسیار رایج و پرطرفدار است؟
