سوال
آیا کسی می تواند از طریق مکاشفهٔ عام نجات یابد؟
جواب
مکاشفهٔ عام را می توان این گونه تعریف کرد:"مکاشفهٔ خدا به همهٔ مردم، در همه زمانها، و در همهٔ مکانها، که آشکار می کند خدا وجود دارد و اینکه او هوشمند، قدرتمند، برتر و مافوق هر چیزی است." قسمتهایی از کلام خدا مثل مزمور 1:19-4 و رومیان 20:1 به روشنی بیان می کنند که از روی خلقت خدا که در پیرامون ما قرار دارد، می توان به یک سری امور دربارهٔ او پی برد. خلقت شکوه و قدرت خدا را آشکار می کند، اما نقشهٔ نجات از طریق مسیح را آشکار نمی کند. نجات تنها در نام عیسی است (اعمال رسولان 12:4)، بنابراین، یک شخص به سادگی و از طریق مکاشفهٔ عام نمی تواند نجات یابد. معمولاً، این سوال که "آیا کسی می تواند از طریق مکاشفهٔ عام نجات یابد؟" در ارتباط با این سوال پرسیده می شود که "چه اتفاقی برای آنان که هرگز انجیل را نشنیده اند، می افتد؟"
متأسفانه، هنوز هم جاهایی در دنیا وجود دارد که مطلقاً هیچ دسترسی به کتاب مقدس، به انجیل عیسی مسیح، و یا هر منبعی برای پی بردن به حقیقت مسیحی ندارند. سوالی که پیش می آید این است که پس از مرگ چه اتفاقی برای این افراد می افتد؟ آیا عادلانه است که خدا شخصی را که هرگز از انجیل و عیسی مسیح نشنیده محکوم کند؟ برخی این تفکر را مطرح می کنند که خدا کسانی را که هرگز دربارهٔ انجیل نشنیده اند بر اساس واکنش ایشان به مکاشفهٔ عام داوری می کند. تصور این است که، اگر شخصی حقیقتاً از طریق مکاشفهٔ عام دربارهٔ خدا بداند و به آن ایمان داشته باشد، خدا او را بر اساس آن ایمان داوری می کند و به وی اجازه می دهد وارد بهشت شود.
مشکل این است که کلام خدا اعلام می کند اگر کسی به مسیح ایمان ندارد، "هم‌اینک محکوم شده است" (یوحنا 18:3). رومیان 10:3-12، از مزمور 3:14 نقل قول کرده و ذات از نو متولد نشده را به‌طور کلی گناهکار می داند: پارسایی نیست، حتی یکی. هیچکس فهیم نیست، هیچکس جویای خدا نیست. همه گمراه گشته‌اند، و با هم باطل گردیده‌اند. نیکوکاری نیست، حتی یکی." بر طبق کلام خدا، شناخت خدا از طریق مکاشفهٔ عام میسر است اما، بشر به میل خود از آن جلوگیری می کند. رومیان 21:1-23 می گوید "زیرا هرچند خدا را شناختند، امّا او را چون خدا حرمت نداشتند و سپاس نگفتند، بلکه در اندیشهٔ خود به بطالت گرفتار آمدند و دلهای بی‌فهمِ ایشان را تاریکی فرا گرفت. اگرچه ادعای حکمت می‌کردند، امّا احمق گردیدند و جلال خدای غیرفانی را با تمثالهایی شبیه انسان فانی و پرندگان و حیوانات و خزندگان معاوضه کردند." وضعیت آنانی که بدون خدا هستند سرکشی، تاریکی و بت پرستی است.
با وجود مکاشفهٔ عام، انسان طغیان می کند. انسان گناهکار خودسرانه چیزی را که از طریق طبیعت می تواند منجر به شناخت خدا شود، رد کرده و دنبال راهی برای اجتناب از حقیقت است (ر.ک. یوحنا 19:3). از آنجایی که انسان طبیعتاً خدا را نمی جوید، خدا باید او را بجوید- و این دقیقاً آن چیزی است که در شخص عیسی مسیح، انجام داد. عیسی آمد "تا گمشده را بجوید و نجات بخشد" (لوقا 10:19).
یک نمونه خوب از نیاز ما به انجیل در اعمال رسولان 10 یافت می شود. کُرنِلیوس دربارهٔ خدا می دانست و "او و اهل خانه‌اش همگی پرهیزگار و خداترس بودند. کُرنِلیوس سخاوتمندانه به مستمندان صدقه می‌داد و پیوسته به درگاه خدا دعا می‌کرد" (اعمال رسولان 2:10). آیا خدا کُرنِلیوس را به خاطر پرهیزکاری‌اش و بر پایهٔ شناخت محدودی که از خدا داشت، نجات بخشید؟ خیر. کُرنِلیوس می بایست دربارهٔ عیسی بشنود. خدا به کُرنِلیوس دستور داد تا با پطرس رسول دیدار کرده و او را به خانه اش دعوت کند. کُرنِلیوس اطاعت کرد، و پطرس آمده و انجیل را به کُرنِلیوس و خانواده اش بشارت داد. کُرنِلیوس و اهل خانه اش به عیسی ایمان آوردند و بنابراین نجات یافتند (اعمال رسولان 44:10-48). هیچکس، حتی مرد "خوبی" مثل کُرنِلیوس، به سادگی با ایمان داشتن به اینکه خدا وجود دارد و یا با احترام گذاشتن به طرق خاص نجات نمی یابد. تنها راه نجات، انجیل عیسی مسیح است (یوحنا 6:14؛ اعمال رسولان 12:4).
مکاشفهٔ عام را می توان به عنوان دعوتی جهانی برای اذعان به وجود خدا برای مردم درنظر گرفت. اما مکاشفهٔ عام، به خودی خود برای هدایت شخص به نجات در مسیح کافی نیست. به همین دلیل است که برایمان مهم است که انجیل را به سراسر دنیا موعظه کنیم (متی 19:28-20؛ اعمال 8:1). رومیان 14:10 اعلام می کند، "امّا چگونه کسی را بخوانند که به او ایمان نیاورده‌اند؟ و چگونه به کسی ایمان آورند که از او نشنیده‌اند؟ و چگونه بشنوند، اگر کسی به آنان موعظه نکند؟" تنها راه نجات ایمان به خبر خوش نجات از طریق عیسی مسیح است (یوحنا 16:3).
English
آیا کسی می تواند از طریق مکاشفهٔ عام نجات یابد؟
