سوال
کتاب مقدس درباره خود دوستی (عشق به خود) چه می گوید؟
جواب
تعریف کتاب مقدس از عشق با تعریف مردم دنیا از آن فرق دارد. عشق کتاب مقدسی فداکارانه و غیر شرطی است ولی عشق دنیوی خودخواهانه است. در متن های زیر می بینیم که عشق بدون خدا وجود ندارد و عشق واقعی فقط توسط کسانی تجربه می شود که ابتدا عشق خدا را تجربه کرده باشند:
رومیان فصل 13 آیه های 9-10، «اگر همسايه و همنوع خود را به همان اندازه دوست بداريد كه خود را دوست می‌داريد، هرگز راضی نخواهيد شد كه به او صدمه بزنيد، يا فريبش دهيد، يا او را به قتل برسانيد و يا مالش را بدزديد؛ و هرگز به زن و به اموال او چشم طمع نخواهيد دوخت؛ خلاصه، هيچيک از كارهايی را كه خدا در ده فرمان منع كرده است، انجام نخواهيد داد. بنابراين، ده فرمان در اين فرمان خلاصه می‌شود كه «همسايهٔ خود را دوست بدار، به همان اندازه كه خود را دوست می‌داری.» بلی، محبت به هيچكس بدی نمی‌كند. پس اگر به انسانها محبت نماييد، مانند آنست كه همهٔ دستورات و احكام الهی را بجا آورده‌ايد. خلاصه، تنها حكم و قانونی كه لازم داريد، محبت است.»
یوحنا فصل 13 آیه های 34-35، «پس حال، دستوری تازه به شما می‌دهم: يكديگر را دوست بداريد همانگونه كه من شما را دوست می‌دارم. محبت شما به يكديگر، به جهان ثابت خواهد كرد كه شما شاگردان من می‌باشيد.»
اول یوحنا فصل 4 آیه های 16-19، «ما می‌دانيم كه خدا چقدر ما را دوست می‌دارد، زيرا گرمی محبت او را چشيده‌ايم. ما محبت او را باور می‌كنيم. خدا محبت است! و هر كه با محبت زندگی می‌كند، با خدا زندگی می‌كند و خدا در وجود اوست. وقتی با مسيح زندگی می‌كنيم، محبتمان بيشتر و كاملتر می‌شود. پس در روز داوری شرمنده و سرافكنده نخواهيم شد، بلكه با اطمينان و شادی در حضور او خواهيم ايستاد، زيرا او ما را دوست دارد و ما نيز او را دوست داريم. لازم نيست از كسی كه ما را به طور كامل دوست دارد، بترسيم. محبت كامل خدا هرگونه ترس را در ما ريشه‌كن می‌سازد. اگر هنوز می‌ترسيم، علتش اينست كه هنوز كاملاً يقين نداريم كه خدا حقيقتاً ما را دوست می‌دارد. محبت ما نسبت به خدا، از محبتی ناشی می‌شود كه او اول نسبت به ما داشت.»
فرمان «همسایه ات را مانند خودت دوست داشته باش»، دستور خود دوستی نیست. عشق به خود (خود دوستی)، طبیعی و نرمال است – در واقع حالت پیش فرض ماست. دنیا دچار کمبود خود دوستی نیست. دستور «همسایه ات را مانند خودت دوست داشته باش» اساسا از ما می خواهد با مردم همانطوری رفتار کنیم که می خواهیم با ما رفتار شود. کتاب مقدس هرگز به ما دستور نداده عاشق خودمان باشیم؛ فرض بر این است که ما اساسا و ذاتا خودمان را دوست داریم. در واقع مشکل اینجاست که مردم تا زمانی که تولد دوباره پیدا نکرده اند، خودشان را بسیار زیاد دوست دارند.
در داستان سامری نیکوکار، تنها یک نفر خودش را به عنوان همسایه واقعی مرد نیازمند نشان داد و آن هم سامری نیکوکار بود (لوقا فصل 10 آیه های 30-37). دو فرد دیگر، کاهن و لاوی، به آن مرد کمکی نکردند. کمک نکردن آنها به فرد مجروح نتیجه خود دوستی کم آنها نبود، بلکه نشان دهنده خود دوستی زیاد آنها و در اولویت قرار دادن منافع خود بود. مرد سامری محبت واقعی را از خود به نمایش گذاشت – او زمان، نیرو و پول خود را بدون هیچ چشم داشتی در اختیار مرد نیازمند کمک قرار داد. تمرکز او بر روی دنیای بیرون بود نه درون (خودش). عیسی مسیح از این داستان استفاده کرد تا معنی «همسایه ات را مانند خودت دوست داشته باش» را توضیح دهد (لوقا فصل 10 آیه های 25-29).
ما باید دست از خودبینی برداریم و به دیگران اهمیت بدهیم. برای رسیدن به بلوغ مسیحی باید این کار را انجام دهیم، «خودخواه نباشيد و برای خودنمايی زندگی نكنيد. فروتن باشيد و ديگران را از خود بهتر بدانيد. فقط به فكر خودتان نباشيد، بلكه به كار و مسايل ديگران هم توجه نماييد» (فیلیپیان فصل 2 آیه های 3-4). بر اساس این متن، عشق به دیگران نیازمند فروتنی، ارزش قائل شدن برای آنها، و تلاش آگاهانه برای در اولویت قرار دادن منافع دیگران است. هر چیزی کمتر از این، خودخواهی و بی فایده است و در معیارهای مسیح قرار ندارد.
هیچ یک از این مطالب به این معنی نیست که باید خودمان را بی ارزش در نظر بگریم. کتاب مقدس می گوید ما به شکل خدا آفریده شده ایم، و همین حقیقت ارزش بی نهایت زیادی به ما می دهد (نگاه کنید به لوقا فصل 12 آیه 7). دیدگاه متعادل و کتاب مقدسی این است که ما مخلوقات منحصر به فرد خداوند هستیم، او ما را علیرغم گناهانمان دوست دارد، و توسط مسیح نجات داد. با عشق به او می توانیم دیگران را دوست داشته باشیم.
ما دیگران را براساس عشقی دوست داریم که خداوند در مسیح نسبت به ما دارد. ما، در پاسخ به عشق او، محبت را با اطرافیان خود (همسایگان) سهیم می شویم. کسانی که نگران هستند مبادا به اندازه کافی خود را ندارند، بر روی مسئله غلطی تمرکز کرده اند. نگرانی و توجه آنها، از نظر کتاب مقدس، باید عشق آنها نسبت به خدا و همسایگان خود باشد. خویشتن خویش چیزی است که باید آن را کنار بگذاریم تا بتوانیم همانطوری که باید، دیگران را دوست داشته باشیم.
English
کتاب مقدس درباره خود دوستی (عشق به خود) چه می گوید؟
