سوال
تفاوت بین جهنم دره (شئول)، هادس (دنیای مرگان)، جهنم، دریاچه آتش، بهشت و آغوش ابراهیم چیست؟
جواب
اصطلاحات زیادی در کتاب مقدس برای اشاره به دوزخ و بهشت بکار رفته که عبارتند از: جهنم دره (شئول)، هادس (دنیای مرگان)، جهنم، دریاچه آتش، بهشت، پردیس و آغوش ابراهیم. بحث و جدال هایی درباره این اسامی وجود دارند که کمی گیج کننده هستند.
پردیس (فردوس) و بهشت هر دو به یک معنی بکار رفته اند (دوم قرنتیان فصل 12 آیه های 3 تا 4، مکاشفه فصل 2 آیه 7). وقتی که عیسی مسیح بر روی صلیب در حال مرگ بود، یکی از دزدانی که همراه او مصلوب شد از عیسی مسیح درخواست کرد تا به او لطف کند و عیسی به او گفت، «خاطرجمع باش كه تو همين امروز با من در بهشت (فردوس) خواهی بود!» (لوقا فصل 23 آیه 43). عیسی مسیح می دانست که مرگش حتمی است و به زودی در بهشت با پدر خواهد بود. بنابراین او از واژه فردوس به عنوان مترادفی برای بهشت استفاده کرد؛ این کلمه برای توصیف هر مکان ایده آل و باشکوهی استفاده می شود.
اصطلاح «آغوش ابراهیم» فقط یکبار در کتاب مقدس در داستان ایلعازر و مرد ثروتمند استفاده شده است (لوقا فصل 16 آیه های 19 تا 31). اصطلاح آغوش ابراهیم در تلمود معادل با بهشت است. تصویر ایلعازر در کنار ابراهیم (در برخی از ترجمه ها آغوش ابراهیم بیان شده است) مانند داستان یوحنا در شام آخر است که سرش را بر روی سینه عیسی مسیح قرار داد. نکته این است که بدکاران، خوشبختی و سعادت پرهیزکاران را می بینند، در حالی که خودشان در عذاب هستند و شکاف عمیقی بین آنها و پرهیزکاران وجود دارد (لوقا فصل 16 آیه 26). بدیهی است که آغوش ابراهیم جایی برای آرامش، عشق، شادمانی و یا به عبارت دیگر بهشت است.
در نسخه عبری کتاب مقدس، کلمه استفاده شده برای توصیف دنیای مردگان «شئول» است. معنی آن «دنیای مردگان» و یا «دنیای ارواح مردگان» است. کلمه یونانی معادل شئول در عهد جدید هادس است که این هم به معنای «دنیای مردگان» می باشد. واژه یونانی «جهانا» که در عهد جدید بکار رفته از کلمه عبری «جهانا یا همان جهنم» سرچشمه گرفته است. متون دیگر عهد جدید از شئول/هادس برای اشاره به یک جای موقتی استفاده می کنند که ارواح مردگان تا رستاخیز نهایی در آنجا نگهداری می شوند. ارواح پرهیزکاران پس از مرگ مستقیما به حضور خداوند می روند که قسمتی از شئول می باشد و به نام های «بهشت»، «فردوس» و یا آغوش ابراهیم معروف است (لوقا فصل 23 آیه 43، دوم قرنتیان فصل 5 آیه 8، فیلیپیان فصل 1 آیه 23).
عبارت دریاچه آتش فقط در مکاشفه فصل 19 آیه 20، فصل 20 آیه 10 و آیه های 14 تا 15 بکار رفته است و به معنای جهنم ابدی می باشد، یعنی جایی که همه بدکاران و کسانی که توبه نکرد (چه انسان ها و چه فرشتگان) برای همیشه عذاب خواهند کشید (متی فصل 25 آیه 41). جایی که در آن گوگرد سوزان وجود دارد و کسانی که در آن هستند برای همیشه دچار عذاب دردناک غیرقابل توصیف خواهند بود (لوقا فصل 16 آیه 24، مرقس فصل 9 آیه های 45 تا 46). کسانی که عیسی مسیح را رد کردند و به طور موقتی پس از مرگ در هادس/شئول نگهداری می شوند، در نهایت برای همیشه به دریاچه آتش فرستاده خواهند شد.
اما کسانی که نامشان در «کتاب بره» نوشته شده، نباید از این سرنوشت وحشتناک ترسی داشته باشند. با ایمان به عیسی مسیح و خون او که برای گناهان ما ریخته شد، منزلگاه همیشگی ما پس از مرگ، در حضور خداوند خواهد بود.
English
تفاوت بین جهنم دره (شئول)، هادس (دنیای مرگان)، جهنم، دریاچه آتش، بهشت و آغوش ابراهیم چیست؟
