سوال
اگر عیسی مسیح بهای گناهان ما را پرداخته است، پس چرا باید هنوز هم برای پیامدهای گناه رنج بکشیم؟
جواب
انجیل این مژده را به ما داده که عیسی مسیح بهای گناهان ما را پرداخت کرده است (افسسیان فصل 1 آیه 7)، اما ما هنوز از پیامدهای گناهانمان رنج می کشیم. برای مثال، قاچاقچی مواد مخدر ممکن است که در زندان مسیحی شود اما به این معنی نیست که روز بعد از زندان آزاد شود – او عواقب گناهان گذشته خود را خواهد دید. اگر یک مسیحی زنا کند ممکن است خانواده، شغل و غیره را از دست بدهد، حتی بعد از این که به گناه خود اعتراف کرده و بخشیده می شود، پیامدهای گناه او باقی می مانند. مسیحی شدن پیامدهای دنیوی گناهان ما را پاک نخواهد کرد؛ اما نجات ما توسط عیسی مسیح تضمین می کند که با عواقب ابدی گناهان روبرو نخواهیم شد.
پیامد گناه مرگ است (رومیان فصل 6 آیه 23). وقتی گناه می کنیم سزاوار جدایی ابدی از خداوند و قداست او هستیم. عیسی مسیح بهای گناهان ما را با خون خود بر روی صلیب پرداخت کرد. «زيرا خدا بار گناهان ما را بر دوش مسيح بی‌گناه گذاشت، تا ما به عنوان پيروان او، آن طور كه مورد پسند خداست، نيک و عادل شويم» (دوم قرنتیان فصل 5 آیه 21). به خاطر فداکاری عیسی مسیح، کسانی که به او ایمان می آورند دیگر از طرف خدا محکوم نیستند (رومیان فصل 8 آیه 1).
باید بدانیم، وقتی یک مسیحی پیامدهای گناه را تجربه می کند به این معنی نیست که هنوز هم توسط خدا محکوم شناخته می شود (رومیان فصل 8 آیه 1) ، یا زیر خشم خدا (اول تسالونیکیان فصل 5 آیه 9) ، و زیر مکافات الهی قرار دارد (دوم تسالونیکیان فصل 1 آیه 8). ایمانداران زیر لطف خداوند قرار دارند (رومیان فصل 6 آیه 15). عیسی مسیح خشم خدا را بر خود گرفت (اشعیا فصل 53 آیه 10).
کدامیک از پیامدهای گناه هنوز هم دامنگیر مسیحیان است:
پیامدهای جهانی گناه. همه انسان های روی کره زمین برخی از پیامدهای گناه را به طور مستمر تجربه می کنند، برای اینکه ما فرزندان آدم هستیم. در مزرعه همه ما، علف های هرز رشد می کنند، همه ما با بلایای طبیعی مواجه هستیم، همه ما مریض می شویم و پیری را تجربه خواهیم کرد، و در نهایت همه ما به طور فیزیکی خواهیم مرد (رومیان فصل 5 آیه 12). از آنجایی که گناهکاران در دنیای گناه آلود زندگی می کنند، نمی توانند از عواقب گناه اصلی (گناه آدم و حوا) دور بمانند.
پیامدهای طبیعی. ما در دنیای علت و معلول زندگی می کنیم، جایی که قانون کاشتن و برداشتن کاملا حکمفرما است. برخی از پیامدهای گناه اجتناب ناپذیر هستند و ربطی به مسیحی بودن یا نبودن ندارند. کتاب مقدس به ما هشدار می دهد که بی بندوباری های جنسی، گناه در حق بدن خودمان است (اول قرنتیان فصل 6 آیه 18). «آيا كسی می‌تواند آتش را در بر بگيرد و نسوزد؟» (امثال فصل 6 آیه 27). اگر دزدی کنید، باید انتظار دستگیر شدن و پیامدهای دیگر گناه دزدی را داشته باشید. اگر هنگام دستگیری مقاومت کنید، عواقب بیشتری را تجربه خواهید کرد. هرآنچه بکارید، همان را برداشت خواهید کرد.
پیامدهای آموزشی. خداوند اجازه می دهد تا برخی از عواقب گناه در زندگی ما باقی بمانند تا ذات مخرب گناه را به ما نشان داده و یادآوری کند که باید به لطف او تکیه کنیم. گناه آنچنان مشکل مهمی در نظر خداوند است که فرزند خود را برای از بین بردن آن به زمین فرستاد تا برای آن جان خود را فدا کند، بنابراین ما نباید گناه را دست کم بگیریم. در رابطه با پیامدهای گناه، فروتنانه به پادشاهی و عدالت خدا دل می سپاریم (متی فصل 6 آیه 33). تنبیه حنانیا و سفیره برای گناه شان یک آموزش و درس برای کلیسا بود. «در نتيجه، ترس عظيمی كليسا و تمام كسانی را كه اين واقعه را می‌شنيدند فرا گرفت» (اعمال رسولان فصل 5 آیه 11). همچنین نگاه کنید به اول قرنتیان فصل 5 آیه 5 و اول تیموتائوس فصل 1 آیه 20.
پیامدهای انظباطی. برخی از عواقب گناه نتیجه رفتار خداوند با ما همانند یک پدر است. بین تاوان گناه و تنبیه برای گناه فرق وجود دارد. ما به عنوان فرزندان خدا، تنبیه می شویم تا به مسیر درست بازگریدم. «پسرم، هرگاه خداوند تو را تنبيه كند، دلگير نشو، و هرگاه اشتباهات تو را خاطرنشان سازد، دلسرد نشو. زيرا اگر تو را تأديب می‌كند، به اين علت است كه دوستت دارد، و اگر تو را تنبيه می‌نمايد، به اين دليل است كه فرزند او هستی» (عبرانیان فصل 12 آیه های 5 تا 6، امثال فصل 3 آیه های 11 تا 12). توجه کنید که همه فرزندان خداوند تنبیه می شوند (عبرانیان فصل 12 آیه 8). همه ما گاهی نافرمان هستیم. هدف خدا از اینکه گاهی اجازه می دهد تا عواقب تنبیهی و تادیبی گناه را تجربه کنیم، بسیار بی نظیر و بی نقص است: « پدران ما به صلاحديد خود در دوران كوتاه كودكی‌مان، ما را تأديب می‌كردند. اما تأديب خدا برای خير و صلاح ماست، تا مانند او پاک و مقدس گرديم » (عبرانیان فصل 12 آیه 10).
کلیسای قرنتس مثالی از مسیحیانی است که عواقب تادیبی گناه خود را تجربه کردند: آنها به دلیل رفتار ناشایستی که در مراسم شام خداوند داشتند، باعث ناخشنودی او شدند: «از اينروست كه بسياری از شما ضعيف و بيمارند و حتی بعضی مرده‌اند» (اول قرنتیان فصل 11 آیه 30). تنبیهی به همین شکل را در دوم سموئیل فصل 12 می بینیم. داوود حتی پس از آنکه اعتراف کرد و بخشیده شد اما باز هم خداوند اجازه داد تا او و خانواده اش پیامدهای خاصی را تجربه کنند (آیه های 11 تا 14).
خداوند اجازه می دهد تا ما عواقب برخی از گناه را به طور موقتی تجربه کنیم تا عشق خود را به ما نشان دهد. اگر خداوند فرزندان گمراه و سرگردان خود را هرگز تادیب نکند، نمی توان او را پدر خوبی دانست. اگر ما هرگز تنبیه نمی شدیم و به دلیل عواقب کارهای اشتباه رنج نمی کشیدیم، هرگز نمی توانستیم درست و نادرست را از هم تشخیص دهیم. ما بیشتر گرایش داریم که از اشتباهات خود یادبگیریم تا اینکه از موفقیت ها درس بگیریم.
خدا را شکر که به ما اجازه داد تا عواقب موقتی گناه را تجربه کنیم (برای منفعت خودمان). اما ما را از پیامد ابدی گناه نجات داد. عیسی مسیح بهای گناهان ما را پرداخت کرد تا مرگ ابدی در دریاچه آتش نصیب ما نشود (مکاشفه فصل 20 آیه 14). به مسیحیان قول داده شده که عواقب گناه یک روز به طور کامل از زندگی آنها پاک خواهد شد و «هيچ بدی و گزندی در كوه مقدس خدا وجود نخواهد داشت» (اشعیا فصل 11 آیه 9).
English
اگر عیسی مسیح بهای گناهان ما را پرداخته است، پس چرا باید هنوز هم برای پیامدهای گناه رنج بکشیم؟
