سوال
آیا کتاب مقدس اخلاقیات موقعیتی را آموزش می دهد؟
جواب
اخلاقیات موقعیتی دیدگاهی است که می گوید اصول اخلاقی یک کار نسبت به شرایط ارزیابی می شود. این دیدگاه می گوید که اگر درست و غلط وجود داشته باشند، کاملا باید در چارچوب نتایج بدست آمده در آن موقعیت خاص ارزیابی شود. اخلاقیات موقعیتی با اخلاقیات نسبی فرق دارند، برای اینکه اخلاقیات نسبی اعتقادی به وجود درست و غلط ندارد. کد اخلاقی در دیدگاه اخلاقیات موقعیتی این است که غلط و درست بر اساس موقعیت انجام آن کار خاص مشخص می شود.
می دانیم که کلمه به کلمه کتاب مقدس درست، تغییرناپذیر و کاربردی است. آیا کتاب مقدس آموزش، تذکر و یا گرایش حمایتی نسبت به اخلاقیات موقعیتی دارد؟ خیر. اجازه دهید سه اصل را در اینجا مورد توجه قرار دهیم: 1) خداوند خالق و نگهدارنده است. 2) همه قسمت های کتاب مقدس صحیح است حتی آن قسمت هایی که ما دوست نداریم و یا درک نمی کنیم. 3) درست و غلط توسط خداوند مشخص و تعریف می شوند.
1. خداوند خالق و نگهدارنده تمام هستی است. اخلاقیات موقعیتی می گوید محیط اطراف و شرایط هستند که اصول اخلاقی را مشخص می کنند. کتاب مقدس می گوید اخلاقیات توسط خداوند مشخص می شوند، و اینکه او خالق و نگهدارنده همه چیز است. این یک بحث معنایی و لغوی نیست بلکه یک بحث واقعی و امر مسلم است. حتی اگر خداوند دستوری را به گروهی از مردم بدهد و گروه دیگر را از انجام آن منع کند ، تشخیص درست یا غلط بودن ، اخلاقی یا غیر اخلاقی بودن ، بر اساس شرایط موجود نیست بلکه بر طبق دستور خداوند است. خداوند قدرت و حاکمیت بر درست و غلط را دارد. رومیان فصل 3 آیه 4 می گوید، « اگر همهٔ مردم دنيا هم دروغ بگويند، خدا هرگز دروغ نمی‌گويد. در كتاب آسمانی در اين باره آمده كه هر چه خدا می‌فرمايد، هميشه راست و درست است، و در هر داوری پيروزی با اوست ».
2. تمامی کلام خدا حقیقت است. اینکه بگوییم کلام خدا حتی گرایش حمایتی نسبت به دیدگاه اخلاقیات موقعیتی دارد مانند این است که بگوییم کلام او دارای خطا می باشد. این امکان پذیر نیست چون همانطور که گفتیم او خالق و نگهدارنده است.
3. درست و غلط توسط خدا تعیین می شود. محبت ذات خداوند است. او عشق و محبت را توسط کارش معنی نمی کند بلکه مشخص می کند که چه چیز عشق و محبت است. کتاب مقدس می گوید که او محبت است (اول یوحنا فصل 4 آیه 16). عشق فداکاری و توجه به دیگران است و هرگز در جستجوی لذت و شکوه خود نیست (اول قرنتیان فصل 13). بنابراین با توجه به ذات و شخصیت خداوند، کتاب مقدس که توسط خدا گفته شده و کاملا بی نقص و درست است، نمی تواند دارای یک سیستم اخلاقی باشد که ذات خدا را نقض می کند. اخلاقیات موقعیتی برای خشنود کردن اکثریت و یا یک فرد به دلیل خودپسندی و خودخواهی است که خوب و بد را بر اساس موقعیتی خاص تعیین می کند. عشق در نقطه مقابل این دیدگاه قرار دارد، از این جهت که در جستجوی تشویق و ساختن دیگران است.
دو مشکل اساسی موجود با اخلاقیات موقعیتی، حقیقت مطلق و مفهوم عشق واقعی است. کتاب مقدس حقیقت مطلق را از این جهت آموزش می دهد که می گوید درست و غلط توسط خدا مشخص شده اند. درعشق ( عشق درست و واقعی که خداوند آن را تعریف کرده) جایی برای خودپرستی و انگیزه های ناپاک وجود ندارد. حتی اگر کسی بگوید که در آن موقعیت خاص، خوپسندی و غرور لازم بوده است بازهم یک تعریف انسانی است نه الهی. دلایل بشر بدون در نظر گرفتن عشق واقعی برای مشخص کردن این که چه چیز بهتر است کاملا از اساس و پایه خودخواهی است.
پس چه اتفاقی می افتد وقتیکه همه چیز درست به نظر می رسد اما خدا می گوید که درست نیست؟ ما باید کاملا به قدرت خدا اعتماد کنیم و مطمئن باشیم « كه خدا همه چيزها را برای خيريت كسانی به کار می‌برد كه او را دوست دارند و فرا خوانده شده‌اند تا خواست او را انجام دهند» (رومیان فصل 8 آیه 28). اگر به عیسی مسیح ایمان داشته باشیم، خداوند روح القدس را به ما می دهد (یوحنا فصل 16) ، و از طریق او می توانیم خوب و بد را تشخیص دهیم و درک کنیم. از طریق او به گناهکار بودن خود پی می بریم، تشویق شده و به سمت پرهیزکاری هدایت می شویم. پاداش تمایل صادقانه برای دانستن حقیقت، که همرا با جستجوی خدا باشد، یک پاسخ از طرف خدا است. «خوشا به حال گرسنگان و تشنگان عدالت، زيرا سير خواهند شد» (متی فصل 5 آیه 6).
English
آیا کتاب مقدس اخلاقیات موقعیتی را آموزش می دهد؟
