سوال
آیا ارزیابی/ فهرست بندی/ معیارگذاری عطایای روحانی ارزشی دارد؟
جواب
این اکیداً به فرزندان خدا توصیه شده که اشتیاق به شناخت عطایای روحانی ای که توسط روح القدس برای خدمت و جلال دادن خدا به ایشان اعطا شده داشته باشند (دوم تیموتائوس 6:1). در عین حال، کتاب مقدس، اشاره نمی کند که عطا یا عطایای کسی را می توان با یک آزمون مشخص کرد. خیلی از ارزیابی های عطایای روحانی، ابتدا به ساکن، به یک شکل عمل می کنند. شخصی که ارزیابی می شود صرفاً به لیستی از سوالات یا عبارات پاسخ می دهد. بعد از اینکه تمام سوالات پاسخ داده شد، نمره بدست آمده از جوابها، محاسبه می شود و این نمره عطایای روحانی را تعیین می کند. بر خلاف این، کتاب مقدس تعلیم می دهد که روح القدس عطایای روحانی را بحسب اراده اش، و بحسب اینکه چگونه خواسته که شخص ایماندار دیگران را خدمت کند، اعطا می کند.
یکی از مشکلاتی که با رویکرد آزمون عطایای روحانی وجود دارد، این است که در بین مسیحیان امروزه، عقاید بسیار متعددی راجع به کلیّت موضوع عطایای روحانی وجود دارد، نظیر تعداد آنها، معنا و مفهوم دقیق آنها، اینکه آیا بعضی عطایا غیر فعال هستند یا خیر، و اینکه آیا عطایایی که مسیح به کلیسایش داده (افسسیان 11:4) در لیست عطایای روحانی شامل می شود یا خیر. بندرت این مسائل در ارزیابی ها مورد توجه قرار می گیرند. ملاحظه دیگر این است که معمولاً مردم تمایل دارند تا خودشان را متفاوت از آنچه دیگران آنها را می بینند ببینند، که این می تواند به معنی خروجی غلطی در ارزیابی عطایای روحانی یک شخص باشد.
مشکل سوم برای استفاده از این رویکرد در ارزیابی عطایای روحانی این است که این عطایا از طرف خدا و بوسیله روح القدس می آیند، و روح این عطایا را به کسی که خود روح انتخاب کرده می دهد (اول قرنتیان 7:12-11). در یوحنا 13:16، عیسی به ایمانداران وعده داده که روح القدس شما را به تمام حقیقت رهبری خواهد کرد. و این گواهی است که، از آنجا که این روح القدس است که تصمیم می گیرد چه عطایی را به چه کسی بدهد، او همچنان بیشتر از ما مشتاق است تا عطایای خود را بشناسیم. در حقیقت، کنجکاوی ما از اینکه چقدر "با عطایا" هستیم، خیلی وقتها از افکار بیهوده راجع به اهمیت خودمان نشأت می گیرد. بالعکس، اشتیاق روح القدس که ما عطایای خود را بدانیم، همواره برای خیریت خودمان است، تا بتواند در بدن بطوری عمل کند که جلال و حرمت را به پدر بدهد.
اگر واقعاً بدنبال هدایت خدا از طریق دعا، شاگردسازی، مطالعه کلام خدا، و تعلیم خادمین خدا هستیم، عطایای ما نمایان خواهد شد. خدا اشتیاق دل ما را به ما می دهد (مزمور 4:37). این لزوماً به آن معنا نیست که خدا هرچه را که بخواهیم به ما می دهد، بلکه او می تواند خودِ آن اشتیاقها را به ما بدهد و خواهد داد. او می تواند در قلبهای ما اشتیاق تعلیم، اشتیاق به دادن و بخشیدن، اشتیاق دعا کردن، اشتیاق خدمت و غیره را قرار دهد. وقتی که ما در این اشتیاقها عمل می کنیم، و عطایایمان را حقیقتاً برای جلال او بکار ببریم، نتایج مثبتی به بار خواهد آمد: بدن مسیح بنا شده و خدا جلال خواهد یافت.
English
"آیا ارزیابی/ فهرست بندی/ معیارگذاری عطایای روحانی ارزشی دارد؟
