سوال
سنگ جلوی پای کسی بودن (باعث لغزش کسی شدن)، یعنی چه؟
جواب
در میان دستورات مربوط به نحوه برخورد با دیگران، این دستور را می بینیم، « شخص كر را نفرين نكنيد و پيش پای كور سنگ نياندازيد. از من بترسيد، زيرا من خداوند شما هستم» (لاویان فصل 19 آیه 14). قرار دادن سنگ، مانع جلوی پای یک نابینا قطعا بی رحمی است. عهد جدید از این مثال استفاده کاربردی کرده و آن را به یک سمبل روحانی تبدیل کرده است.
بعد از اینکه پطرس با عیسی مسیح و مصلوب شدن او مخالفت کرد (سرزنش کرد)، عیسی مسیح به او گفت، « دور شو از من ای شيطان! تو دام خطرناكی برای من می‌باشی! فكر تو فكر بشری است نه الهی» (متی فصل 16 آیه 23). پطرس، تحت تاثیر شیطان، سعی کرد تا حواس عیسی مسیح را از کاری که باید انجام می داد، پرت کند. سعی کرد تا سنگی جلوی پای عیسی مسیح در مسیر مصلوب شدن بیندازد. پولس دوباره این مطلب را بازگو می کند: «اما پيام ما اينست كه مسيح برای نجات انسان مصلوب شد و مرد؛ و اين پيام برای يهوديان توهين‌آميز است و برای يونانيان پوچ و بی‌معنی» (اول قرنتیان فصل 1 آیه 23). مصلوب شدن عیسی مسیح، سنگی جلوی پای یهودیان بود – چیزی که عقاید آنها درباره مسیح را به بیراهه کشاند.
اما در اکثر مواقع، «سنگ جلوی پا» به چیزی یا کسی اشاره می کند که مانع ارتباط یک شخص با خدا می شود. عیسی مسیح در متی فصل 18 آیه های 5 تا 7 می گوید، «و هر كه به خاطر من خدمتی به اين بچه‌ها بكند، در واقع به من خدمت كرده است. ولی اگر كسی باعث شود يكی از اين بچه‌های كوچک كه به من ايمان دارند، ايمان خود را از دست بدهد، بهتر است آن شخص سنگ آسيابی به گردن خود ببندد و خود را به قعر دريا بيندازد. وای به حال اين دنيا كه باعث می‌شود مردم ايمانشان را از دست بدهند. البته وسوسه هميشه وجود دارد، ولی وای به حال كسی كه مردم را وسوسه كند .» درست مانند دستی که گناه می کند را باید قطع کرد و دور انداخت (متی فصل 18 آیه 8)، در پادشاهی خدا، فردی که باعث شود تا یک کودک ایمانش را از دست بدهد، بهتر است که خودش را غرق کند. همچنین در رومیان فصل 14 آیه 13، پولس متذکر می شود که تنها خداوند حق قضاوت دارد، ما نباید کسی را قضاوت کنیم اما باید مراقب باشیم که دیگران را به گناه نیندازیم.
سنگ ها در مسیرهای مشکوک ظاهر می شوند. زندگی بالغ مسیحی اجازه برخی آزادی ها را می دهد که نافرمانی از ایمان به نظر می رسند. اهالی قرنتس نگران خوردن گوشتی بودند که برای بت ها قربانی شده بود؛ مسائل امروزی مانند این مورد، شامل استفاده معتدل از مشروبات الکلی و رقص هستند. «اما مواظب باشيد كه مبادا آزادی شما در خوردن چنين گوشتی، موجب لغزش و انحراف مسيحيانی گردد كه از شما ضعيفتر هستند» (اول قرنتیان فصل 8 آیه 9).آزادی ما ارزش به گناه انداختن دیگران را ندارد. اگر چیزی که خداوند مجاز دانسته است، باعث به گناه کشیده شدن دیگری می شود باید از آن دوری کرد. به ما مسیحیان آزادی زیادی داده شده است، اما بیشترین آزادی این است که خوشبختی و رفاه دیگران را به رفاه خود ترجیح دهیم.
سنگ جلوی پای دیگران نیندازیم یعنی دیگری را به گناه نکشانیم (باعث لغزیدن آنها نشویم). چگونگی انجام این کار به شرایط و قلب کسانی که اطراف ما هستند، بستگی دارند. تضمینی که ما به دلیل عشق و مشیت خداوند چه در این دنیا و چه به صورت ابدی داریم، باعث می شود تا نگران کسانی که ضعیف ترند باشیم- کسانی که به قوت قلب ویژه ای برای شناخت واقعی خداوند نیاز دارند. در برخی مواقع، زندگی با این آزادی ها به این معنی است که خداوند ما خدای بخشش و مهربانی است. در دیگر مواقع، به معنی محدود کردن خودمان است تا باعث لغزش ضعیف ترها نشویم و آنها را به سمت آزادی ای که هنوز برای آن آماده نیستند، هل ندهیم، و در نهایت به قوی شدن آنها کمک کنیم. آزادی مسیحی به این معنی است که دیگران را مجبور به انجام کاری نکنیم که از نظر کتاب مقدس گناه می باشد.
English
سنگ جلوی پای کسی بودن (باعث لغزش کسی شدن)، یعنی چه؟
