سوال
آیا رنج کشیدن برای عیسی مسیح همیشه قسمتی از زندگی یک مسیحی خواهد بود؟
جواب
کتاب مقدس بسیار زیاد درباره رنج کشیدن در راه عیسی مسیح سخن می گوید. پیروان عیسی مسیح در زمان هایی که عهد جدید نوشته شد از طرف خانواده ها و جوامع شان طرد شدند. بدترین آزار و اذیت ها توسط رهبران دینی نسبت به مسیحیان روا داشته می شد (اعمال رسولان فصل 4 آیه های 1 تا 3). عیسی مسیح به پیروانش گفت، «خوشا به حال آنان كه به سبب نيک‌كردار بودن آزار می‌بينند، زيرا ايشان از بركات ملكوت آسمان بهره‌مند خواهند شد» (متی فصل 5 آیه 10). او به شاگردان یادآوری کرد، «چون مردم دنيا از شما نفرت خواهند داشت. اما بدانيد كه پيش از اينكه از شما نفرت كنند، از من نفرت داشته‌اند» (یوحنا فصل 15 آیه 18).
دوم تیموتائوس فصل 3 آیه 12 می گوید، «در واقع، همهٔ آنانی كه می‌خواهند مطابق ارادهٔ خدا زندگی كنند، از دشمنان مسيح رنج و آزار خواهند ديد». در آن زمان، بسیاری از مسیحیان در صورت اعلام عمومی ایمان به مسیح با زندان، ضرب و شتم، شکنجه و یا مرگ روبرو بودند (عبرانیان فصل 11 آیه های 32 تا 38، دوم قرنتیان فصل 12 آیه 10، فیلیپیان فصل 3 آیه 8، اعمال رسولان فصل 5 آیه 40). حتی امروزه بعضی از ما در کشورهای آزاد هم در ذهن خود ترس داریم اما نسبتا احساس امنیت می کنیم. ما متوجه هستیم که هزاران نفر روزانه به خاطر مسیحی بودن رنج می کشند و سپاسگزاریم که ما در آن وضعیت نیستیم. اما آیا فقط یک نوع آزارو اذیت وجود دارد؟
عیسی مسیح به وضوح می گوید که پیروی از او یعنی چه: « سپس به همه فرمود: «هر كه می‌خواهد مرا پيروی كند، بايد از خواسته‌ها و آسايش خود چشم بپوشد و هر روز، زحمات و سختیها را همچون صليب بر دوش بكشد و به دنبال من بيايد. هر كه در راه من جانش را از دست بدهد، حيات جاودان را خواهد يافت، اما هر كه بكوشد جانش را حفظ كند، حيات جاودان را از دست خواهد داد. پس چه فايده‌ای دارد كه شخص تمام دنيا را به چنگ بياورد، اما حيات جاويد را از دست بدهد؟ » (لوقا فصل 9 آیه های 23 تا 25). درک امروزی ما از عبارت «صلیب خود را بردارید و به دنبال من بیایید» درست نیست. در زمان عیسی مسیح، صلیب نشانه مرگ بود. وقتی کسی صلیب را به دوش می کشید یعنی به مرگ محکوم شده بود. منظور عیسی مسیح از گفتن این عبارت این بود که اگر از او پیروی می کنیم باید جان خود را نیز فدا کنیم. همه ما شهید نخواهیم شد. همه ما برای ایمان به مسیح زندانی و آزار و اذیت نخواهیم شد. پس منظور عیسی مسیح چه نوع مرگی بود؟
پولس در غلاطیان فصل 2 آیه 20 توضیح می دهد که، «وقتی مسيح بر روی صليب مصلوب شد، در حقيقت من نيز با او مصلوب شدم. پس ديگر من نيستم كه زندگی می‌كنم، بلكه مسيح است كه در من زندگی می‌كند! و اين زندگی واقعی كه اينک در اين بدن دارم، نتيجهٔ ايمان من به فرزند خداست كه مرا محبت نمود و خود را برای من فدا ساخت». پیروی از مسیح یعنی اینکه زندگی به روش خود را فراموش کنیم. خواسته های ما، حق وحقوق ما، دلبستگی های ما و اهداف ما همراه مسیح مصلوب شدند. ما در آن زندگی قدیمی و وابستگی هایش مرده ایم (فیلیپیان فصل 3 آیه ها 7 تا 8). مرگ شامل رنج کشیدن می شود. جسم مرگ را نمی خواهد. مرگ جسمانی دردناک است و بر خلاف میل طبیعی ما می باشد که در جستجوی لذت بردن است. اما نمی توانیم هم از مسیح و هم از جسم پیروی کنیم (لوقا فصل 16 آیه 13، متی فصل 6 آیه 24، رومیان فصل 8 آیه 8). عیسی مسیح گفت، «كسی كه تمام هوش و حواسش متوجه خدمت به من نباشد، لايق اين خدمت نيست!» (لوقا فصل 9 آیه 62).
پولس بیشترین رنج و سختی در راه عیسی مسیح را متحمل شد. او به مسیحیان فیلیپیه گفت: «زيرا خدا به شما اين افتخار را داده است كه نه فقط به او ايمان آوريد، بلكه در راه او متحمل زحمات و مشقات نيز بشويد» (فیلیپیان فصل 1 آیه 29). کلمه «افتخار داده شده» به این معنی است که لطف خود را با دادن هدیه رایگان به شما نشان داده است. رنج در راه عیسی مسیح از نظر پولس یک مصیبت نیست بلکه یک مزیت و افتخار است.
رنج کشیدن اشکال گوناگون دارد. ما با انتخاب عیسی مسیح به عنوان تنها نجات دهنده و پیروی از او، خود را در نقطه مقابل دنیا قرار می دهیم. غلاطیان فصل 1 آیه 10 می گوید، «هدف من اين نيست كه با تملق و چاپلوسی، اعتماد شما را به خود جلب كنم. كوشش من خشنود ساختن خداست؛ اگر تا به حال در پی جلب خشنودی مردم می‌بودم، هرگز نمی‌توانستم خدمتگزار واقعی مسيح باشم». وقتی خود را ملزم به پیروی از کتاب مقدس می کنیم، در واقع در معرض طرد شدن، مسخره شدن، تنهایی و خیانت قرار می گیریم. معمولا بی رحمانه ترین اذیت ها از طرف افرادی نسبت به شما روا داشته می شود که ادعای روحانی بودن می کنند و خدا را بر اساس نظرات خودشان توصیف می کنند. اگر تصمیم بگیریم که در طرف درستکاری و حقیقت کتاب مقدس بمانیم، مطمئن باشیم که درک نخواهیم شد، مسخره خواهیم شد و یا حتی با واکنش های بدتری روبرو خواهیم شد. باید به خاطر داشته باشیم که هیچ رنجی باعث نشد تا شاگردان مسیح از تبلیغ پیام انجیل منصرف شوند. در واقع، پولس گفت که از دست دادن همه چیز در این راه ارزشش را دارد، «اكنون من همه چيز را رها كرده‌ام، چون دريافته‌ام كه فقط از اين راه می‌توانم مسيح را واقعاً بشناسم و به آن قدرتی كه او را پس از مرگ زنده كرد، دست يابم؛ من می‌خواهم درک كنم كه رنج كشيدن و مردن با او يعنی چه» (فیلیپیان فصل 3 آیه 10).اعمال رسولان فصل 5 آیه های 40 تا 41 عکس العمل شاگردان را زمانی که برای بشارت پیام انجیل مورد ضرب و شتم قرار گرفتند توصیف می کند ، «اعضای شورا نصيحت او را قبول كردند، و رسولان را آورده، شلاق زدند و گفتند كه دربارهٔ عيسی با كسی سخن نگويند. سپس ايشان را آزاد كردند. رسولان از آنجا بيرون آمدند و شاد بودند كه خدا ايشان را شايسته دانست كه به خاطر نام او رنج بكشند و بی‌احترامی ببينند».
رنج کشیدن به نوعی همیشه قسمتی از زندگی یک مسیحی واقعی خواهد بود. عیسی مسیح گفت که مسیر زندگی جاودان مشکل است (متی فصل 7 آیه 14). سختی های ما هم سهم کوچکی در نشان دادن رنج عیسی مسیح دارند.
عیسی مسیح گفت اگر ما او را در برابر انسان انکار کنیم، او نیز ما را در برابر خدا انکار می کند (متی فصل 10 آیه 33، لوقا فصل 12 آیه 9). با روش های زیادی می توان مسیح را انکار کرد. اگر اعمال، گفتار، کردار و یا حتی سرگرمی های ما بر اساس خواست او نباشند، در واقع او را انکار کرده ایم. اگر ادعا کنیم او را می شناسیم اما روش زندگی ما خلاف این ادعا باشد، در واقع او را انکار کرده ایم (اول یوحنا فصل 3 آیه های 6 تا 10). بسیاری از مردم به این روش ها مسیح را انکار می کنند، برای اینکه نمی خواهند در راه او رنج بکشند.
بدترین شکل رنج وسختی اغلب درونی است، زمانی که قلب ما باید با خواسته هایش بجنگد و از خواسته های عیسی مسیح پیروی کند (رومیان فصل 7 آیه های 15 تا 25). رنج کشیدن در راه عیسی مسیح به هر شکلی باید به عنوان یک افتخار و مزیت در نظر گرفته شود، مانند شاگردان که برای نام عیسی مسیح شایسته رنج کشیدن خوانده شدند.
English
آیا رنج کشیدن برای عیسی مسیح همیشه قسمتی از زندگی یک مسیحی خواهد بود؟
