کتاب صفنیا
نویسنده: صفنیا فصل 1 آیه 1 نویسندۀ این کتاب را صفنیای نبی معرفی می‌کند. معنای اسم صفنیا عبارت است از «خدا از او دفاع می‌کند».تاریخ نگارش: کتاب صفنیا احتمالاً بین ۷۳۵ و ۷۲۵ ق.م. نوشته شد.
هدف نگارش: پیغام داوری و تشویق صفنیا حاوی سه آموزۀ اصلی است: ۱) خدا بر تمام امتها حاکم است. ۲) شخص شرور مجازات می شود و پارسا در روز داوری تبرئه خواهد شد. ۳) خدا کسانی را که توبه کرده و به او اعتماد می‌کنند، برکت می‌دهد.
آیه های کلیدی:
صفنیا فصل 1 آیه 18، «در آن روزِ غضبِ خدا، طلا و نقرهٔ شما نخواهد توانست جان شما را از مرگ برهاند، زيرا تمام زمين از آتش غيرت او گداخته خواهد شد. او به سرعت زمين را از وجود ساكنان آن پاک خواهد ساخت».
صفنیا فصل 2 آیه 3، «ای تمام متواضعانی كه احكام او را بجا می‌آوريد، به سوی خداوند بازگشت نماييد؛ به راستی عمل كنيد و در حضور خداوند فروتن شويد تا شايد شما را از غضب خود در آن روز هلاكت مصون بدارد».
صفنیا فصل 3 آیه 17، «زيرا خداوند، خدای تو كه در ميان توست نجات دهنده‌ای توانا می‌باشد. او از تو راضی خواهد بود، و تو را دوست خواهد داشت و وجود تو مايه شادی و سرور او خواهد بود».
خلاصه: صفنیا حکم داوری خدا را بر تمامی زمین، بر یهودا و امتهای اطراف آن، اورشلیم و تمامی قومها صادر می‌کند. سپس، برکت خداوند بر ملتها و به خصوص باقی‌ماندگان وفادار قومش در یهودا را اعلام می‌کند.
صفنیا جرات و جسارت این را داشت که بی‌پرده و رک صحبت کند زیرا می‌دانست که کلام خدا را اعلام می کند. کتاب او با «کلام خداوند» آغاز شده و با «این است فرمودۀ خداوند» پایان می‌پذیرد. او می‌دانست که نه خدایان بسیاری که مردم پرستش می‌کردند و نه حتی قدرت لشگر آشور نمی‌تواند آنان را نجات دهند. خدا مهربان و دلسوز است، اما زمانی که انسانها تمام هشدارهای او را نادیده می‌گیرند باید در انتظار داوری او باشند. بارها در کتاب مقدس اشاره به روز داوری خدا شده است. انبیا آن را «روز خداوند» نامیدند. ایشان به وقایع مختلفی مانند سقوط اورشلیم به‌عنوان ظهور و جلوه‌‌های روز خدا اشاره کردند که هر یک از آنها به روز نهایی خداوند اشاره داشته است.
پیش بینی ها: برکات نهایی صهیون که در فصل 3 آیه های 14-20 اعلام شده عمدتاً محقق نشده‌اند و ما را به این نتیجه سوق می‌دهد که اینها پیشگویی هایی درباره مسیح هستند و برای تحقق آن باید منتظر بازگشت دوباره مسیح باشیم. خداوند مجازات ما را از طریق مسیح از ما برداشته، تنها از طریق مسیحی که آمد تا برای گناهان قومش بمیرد (صفنیا فصل 3 آیه 15؛ یوحنا فصل 3 آیه 16). اما اسرائیل هنوز نجات‌دهندۀ حقیقی خود را نشناخته است. و این قرار است در آینده رخ دهد (رومیان فصل 11 آیه های ۲۵-۲۷).
وعدۀ آرامش و امنیت برای اسرائیل، یعنی زمانی که پادشاه ایشان در میانشان است، زمانی محقق خواهد شد که مسیح برای داوری جهان می‌آید و آن را برای خود بازخرید می‌کند. او همانطور که پس از رستاخیز از مردگان به آسمان صعود کرد، باز خواهد گشت و اورشلیم تازه‌‌ای بر زمین بنا خواهد نمود (مکاشفه فصل ۲۱). در آن زمان، تمام وعده‌های خدا به اسرائیل به حقیقت خواهد پیوست.
کاربرد عملی: با چند تغییر کوچک در اسامی و شرایط می‌توانیم ببینیم که این نبیِ قرن هفتم ق.م. می‌توانست امروز به کرسی خطابه برود و همان پیغام را ارائه دهند یعنی داوری شروران و امید برای ایمانداران. صفنیا به ما یادآوری می‌کند که گناهان مذهبی و اخلاقی قوم، خدا را رنجانیده است. وقتی قوم خدا دانسته گناه می‌کنند، از مجازات راه گریزی نخواهند داشت. مجازات ممکن است دردناک باشد، اما هدف و مقصود آن می‌تواند نجات‌بخش باشد تا آنکه بر تنبیه متمرکز باشد. ضرورت مجازات شرارت زمانی به ما آرامش می‌بخشد که بنظر می‌رسد بدی افسار گسیخته و پیروز شده است. ما آزادیم تا از خدا نافرمانی کنیم اما از پیامدهای نافرمانی نمی توانیم بگریزیم. کسانی که به خدا وفادارند ممکن است نسبتاً کم باشند اما خدا ایشان را فراموش نمی‌کند.
English
بررسی کتاب مقدس
بررسی عهدقدیم
کتاب صفنیا
