کتاب خروج
نویسنده: نویسنده کتاب خروج، موسی است (خروج فصل 17 آیه 14؛ فصل 24 آیه های 4-7؛ فصل 34 آیه 27).تاریخ نگارش: کتاب خروج بین ۱۴۴۰ و ۱۴۰۰ ق.م. نوشته شد.
هدف از نگارش: کلمه «خروج»، به معنای عزیمت است. در زمان بندی خدا، خروج اسرائیلی ها از مصر، پایان دوره ظلم علیه نسل ابراهیم (پیدایش فصل 15 آیه 13) و آغاز تحقق عهد خدا با ابراهیم را نشان داد، عهدی که بر اساس آن نسل ابراهیم نه تنها در سرزمین موعود زندگی خواهند کرد، بلکه تکثیر شده و ملتی بزرگ را به وجود می آورند (پیدایش فصل 12 آیه های ۱-۳،۷). هدف این کتاب را می توان اینطور توصیف نمود: آغاز رشد سریع نسل یعقوب از مصر تا ایجاد ملتی دینی در سرزمین موعود.
آیه های کلیدی:
خروج فصل 1 آیه 8، «سپس، پادشاهی در مصر روی كار آمد كه يوسف و خدمات او را ناديده گرفت».
خروج فصل 2 آیه های ۲۴-۲۵، «خدا نالۀ ايشان را شنيد و عهد خود را با اجدادشان يعنی ابراهيم و اسحاق و يعقوب به ياد آورد. پس خدا از روی لطف بر ايشان نظر كرد و تصميم گرفت آنها را از اسارت و بردگی نجات دهد».
خروج فصل 12 آیه 27، «عيد پسح را برای خداوند بمناسبت آن شبی جشن می‌گيريم كه او از مصر عبور كرده، مصری‌ها را كشت، ولی وقتی به خانه‌های ما اسرائيلی‌ها رسيد از آنها گذشت و به ما آسيبی نرساند».
خروج فصل 20 آیه های 2-3؛ «من خداوند، خدای تو هستم، همان خدايی كه تو را از اسارت و بندگی مصر آزاد كرد. تو را خدايان ديگر غير از من نباشد».
خلاصه: خروج جایی آغاز می‌گردد که پیدایش تمام می‌شود، زمانی که خدا به قوم برگزیده خود، یعنی یهودیان می پردازد. کتاب خروج وقایع را از زمانی که قوم اسرائیل به عنوان مهمانان یوسف- مردی که در مصر قدرتمند بود- وارد مصر شدند، شرح می‌دهد و تا زمانیکه در نهایت قوم اسرائیل از اسارت بردگی که در آن گرفتار شده بودند، رهایی می یابند، «سپس، پادشاهی در مصر روی كار آمد كه يوسف و خدمات او را ناديده گرفت» (خروج فصل 1 آیه 8).
فصلهای ۱ تا ۱۴ این موارد را توصیف می کند: شرایط ظلم و ستمی که یهودیان تحت حکمرانی فرعون با آن روبه رو بودند؛ ظهور موسی به عنوان نجات دهنده شان؛ بلایایی که خدا بر مصر نازل کرد بخاطر اینکه فرعون نپذیرفت که مطیع او گردد؛ و عزیمت از مصر. دست قدرتمند خدا در معجزات بلایا دیده می شود- با بلای مرگ نخست زاده و برگزاری نخستین پسح پایان می پذیرد- آزادی اسرائیلی‌ها، گشوده شدن دریای سرخ و نابودی نیروهای مصری.
بخش میانی کتاب خروج به سرگردانی قوم اسرائیل در بیابان و تدارک معجزه آسای خدا برای قومش اختصاص دارد. اما هرچند خدا از آسمان، نان، آب آشامیدنی از آب تلخ، آب از صخره به آنها داد و آنها را بر کسانی که نابودشان کرده بودند، پیروز گردانید، شریعت خود را بر لوح های سنگی نوشت و در ستونهای آتش و ابر حضور خود را نمایان ساخت، اما آنها دائماً شکایت می کردند و برضد او سرکشی کردند.
قسمت پایانی کتاب (دو سوم آخر کتاب) ، ساخته شدن صندوق عهد و نقشه خیمه عبادت را به همراه قربانی های مختلف، قربانگاه ها، وسایل، مراسم و انواع پرستش توصیف می کند.
پیش بینی ها: قربانیهای مختلف که برای اسرائیلی ها امری ضروری به شمار می رفت، تصویری بود از قربانی نهایی، بره پسح خدا که عیسی مسیح است. شبی که بلای آخر در مصر نازل شد، بره ای بی عیب کشته شد و خون آن بر تیر چارچوب در خانه های قوم خدا پاشیده شد تا آنها را از فرشته مرگ در امان نگاه دارد. این کار عیسی را پیش بینی نمود، بره خدا که بی عیب و نقص است (اول پطرس فصل 1 آیه 19) و خون او که بر ما پاشیده شد، حیات ابدی ما را تضمین می کند. در میان توضیحات نمادین کتاب خروج که به مسیح اشاره می کند، روایت آب جاری شده از صخره را مشاهده می کنیم (خروج فصل 17 آیه 6). همانطور که موسی بر صخره زد تا آب حیات بخش برای قوم خود مهیا کند تا از آن سیراب گردند، خدا بر صخره نجات ما زد، او را به جهت گناهان ما مصلوب کرد و از آن صخره هدیه آب حیات جاری شد (یوحنا فصل 4 آیه 10). تدارک نان «من» در بیابان تصویری کامل از مسیح، نان حیات است (یوحنا فصل 6 آیه 48) که خدا آن را برای ما فراهم نمود تا به ما حیات بخشد.
کاربرد عملی: شریعت موسی تا حدودی بدین علت داده شد که به انسان ثابت کند قادر به حفظ آن نیست. ما با حفظ شریعت قادر به خشنود ساختن خدا نیستیم؛ بنابراین، پولس به ما می گوید که «بخوبی می‌دانيم كه انسان با اجرای احكام شريعت، هرگز در نظر خدا پاک و بی‌گناه به حساب نخواهد آمد، بلكه فقط با ايمان به عيسی مسيح، پاک و بی‌گناه محسوب خواهد شد. بنابراين، ما نيز به عيسی مسيح ايمان آورديم تا از اين راه مورد قبول خدا واقع شويم، نه از راه انجام شريعت يهود. زيرا هيچكس هرگز با حفظ احكام شريعت، نجات و رستگاری نخواهد يافت» (غلاطیان فصل 2 آیه 16).
تدارک خدا برای قوم اسرائیل، از آزاد کردن آنها از اسارت تا فرستادن نان «من» و بلدرچین در بیابان، نشانه‌هایی واضح از تدارک محبت آمیز او برای قومش می باشد. خدا وعده داده که تمام نیازهای ما را رفع می نماید «ما يقين می‌دانيم كه خدا اين كار را برای ما بعمل خواهد آورد، زيرا او در انجام وعده‌های خود امين و وفادار است. او همان خدايی است كه شما را دعوت نموده تا با فرزندش عيسی مسيح، خداوند ما، دوستی و اتحاد روحانی داشته باشيد» (اول قرنتیان فصل 1 آیه 9).
ما باید به خداوند اعتماد کنیم چون او می تواند ما را از هر چیزی برهاند. اما خدا اجاره نمی دهد که گناه تا ابد بدون مجازات باقی بماند. در نتیجه، می توانیم به جزا و عدالت او اعتماد کنیم. زمانی که خدا ما را از یک شرایط بد می رهاند، نباید سعی کنیم که به آن اوضاع برگردیم. وقتی خدا از ما چیزی می خواهد، انتظار دارد که با او موافقت کنیم، اما در عین نسبت به ما محبت و بخشش دارد زیرا می داند که ما به تنهایی قادر نیستیم بطور کامل از او اطاعت کنیم.
English
بررسی کتاب مقدس
بررسی عهدقدیم
کتاب خروج
