کتاب ایوب
نویسنده: کتاب ایوب به طور خاص اسمی از نویسنده‌اش نمی برد. نویسندگانی که بیشتر از سایرین احتمال می رود این کتاب را نوشته باشند عبارتند از ایوب، الیهو، موسی و سلیمان.تاریخ نگارش: تاریخ نگارش این کتاب بستگی به نویسنده این کتاب دارد. اگر موسی نویسنده آن باشد، تاریخ آن حدود ۱۴۴۰ ق.م. می باشد. اگر سلیمان نویسنده این کتاب باشد، تاریخ نگارش حدود ۹۵۰ ق.م. است. از آنجایی که نمی دانیم نویسنده این کتاب کیست، بنابراین از تاریخ نگارش آن اطلاع نداریم.
هدف نگارش: کتاب ایوب به ما در درک این موضوعات کمک می کند: شیطان نمی تواند از نظر مالی و جسمی به ما ضربه بزند مگر آنکه خدا اجازه آن را صادر کند. خدا بر آنچه شیطان قادر به انجام آن هست و نیست، اقتدار دارد. درک «علت و چراهای» تمام رنجهای دنیا از توانایی بشری ما خارج است. افراد شرور نتیجه اعمال خود را خواهند دید. ما نمی توانیم همیشه گناه را دلیل رنج خود بدانیم. گاهی اوقات خدا اجازه می دهد درد و رنج در زندگی ما وارد شود تا روح ما را پاک گرداند، آن را بیازماید، تعلیم دهد و تقویت کند. خدا برای ما کافیست و مستحق محبت و ستایش ما در تمام لحظات زندگی مان است و از ما می خواهد اینگونه زندگی کنیم.
آیه های کلیدی:
ایوب فصل 1 آیه 1، «در سرزمين عوص مردی زندگی می‌كرد به نام ايوب. او مردی بود درستكار و خداترس كه از گناه دوری می‌ورزيد».
ایوب فصل 1 آیه 21، «از شكم مادر برهنه به دنيا آمدم و برهنه هم از اين دنيا خواهم رفت. خداوند داد و خداوند گرفت. نام خداوند متبارک باد!».
ایوب فصل 38 آیه های ۱-۲، «آنگاه خداوند از درون گردباد به ايوب چنين پاسخ داد: ين كيست كه با حرفهای پوچ و بی‌معنی حكمت مرا رد می‌كند؟».
ایوب فصل 42 آیه های ۵-۶، «پيش از اين گوش من دربارهٔ تو چيزهايی شنيده بود، ولی اكنون چشم من تو را می‌بيند! از اين جهت از خود بيزار شده در خاک و خاكستر توبه می‌كنم».
خلاصه: این کتاب با صحنه ای در آسمان آغاز می شود که شیطان می آید تا ایوب را در برابر خدا متهم کند. او اصرار می کند که ایوب تنها بدین خاطر خدا را خدمت می کند که خدا از او محافظت می کند و از خدا اجازه می گیرد تا ایمان و وفاداری او را محک بزند. خدا این اجازه را به او داد اما یک سری محدودیتها برای او مشخص کرد. چرا باید شخص عادل رنج بکشد؟ این سوال بعد از آنکه ایوب خانواده، ثروت و سلامتی اش را از دست داد مطرح شد. سه دوست ایوب به نامهای الیفاز، بلدد و صوفر می آیند تا او را «دلداری» دهند و درباره مصیبتهایی که بر سر او آمده بحث کنند. آنها بر این موضوع اصرار کردند که رنج او مجازات گناه در زندگی اش می باشد. مرد چهارمی به اسم الیهو به ایوب می گوید که او باید خود را فروتن کرده و در برابر آزمایشهایی که خدا برای پاک کردن او استفاده کرده تسلیم شود. در آخر ایوب خود خدا را زیر سوال می برد و درسهای ارزشمندی درباره حاکمیت خدا می گیرد و می فهمد که نیاز دارد کاملاً به خدا اعتماد کند. سپس، سلامتی، شادی و کامیابی بیش از پیش به او بازمی گردد.
پیش بینی ها: همانطور که ایوب درباره علت مصیبتهایش می اندیشید، سه سوال به ذهن او خطور کرد که پاسخ همه آنها تنها در خداوندمان عیسی مسیح یافت می شود. این سوالها در فصل ۱۴ مطرح می شوند. نخست آنکه، در آیه ۴ ایوب می پرسد: «چطور انتظار داری از يک چيز كثيف چيز پاكی بيرون آيد؟» سوال ایوب از قلبی برمی خیزد که می داند نمی تواند خدا را خشنود کند یا در نظر او تبرئه گردد. خدا مقدس است اما ما نیستیم. بنابراین، بخاطر گناه بین انسان و خدا فاصله افتاده است. اما پاسخ سوال نگران کننده ایوب در عیسی مسیح یافت می شود. او جریمه گناهانمان را پرداخته و آن را با پارسایی خود معاوضه کرده است. بدینسان ما را در نظر خدا مقبول گردانیده است (عبرانیان فصل 10 آیه 14؛ کولسیان فصل 1 آیه های ۲۱-۲۳؛ دوم قرنتیان فصل 5 آیه 17).
سوال دوم ایوب، یعنی «ولی وقتی انسان می‌ميرد، فاسد می‌شود و اثری از او باقی نمی‌ماند، کجا می رود؟» (آیه ۱۰) سوالی دیگر است درباره ابدیت و مرگ و حیات که پاسخ آن تنها در مسیح یافت می شود. اگر با مسیح باشی، پاسخ این سوال حیات ابدی در آسمان است. بدون مسیح، پاسخ ابدیت در «تاریکی» است، جایی که «گریه و دندان بر هم ساییدن خواهد بود» (متی فصل 25 آیه 30).
سوال سوم ایوب را می توان در آیه ۱۴ یافت: «وقتی انسان بميرد، آيا دوباره زنده می‌شود؟» بار دیگر پاسخ این سوال در مسیح یافت می شود. بله! ما دوباره خواهیم زیست به شرط آنکه در او باشیم. «هنگامی كه اين امر اتفاق بيفتد، يعنی بدن خاكی و فانی ما به بدن آسمانی و جاودانی تبديل شود، آنگاه اين پيشگويی كتاب آسمانی عملی خواهد گرديد كه می‌فرمايد: زندگی بر مرگ پيروز شد. ای مرگ پيروزی تو كجاست؟ نيش تو چه شد؟» (اول قرنتیان فصل 15 آیه های ۵۴-۵۵).
کاربرد عملی: کتاب ایوب به ما یاد آوری می کند که ماورای هر ماجرایی که معمولاً از آن اطلاع نداریم یک «نبرد کیهانی» وجود دارد. ما اغلب می پرسیم که چرا خدا اجازه می دهد برخی اتفاقات بیفتند، و سپس نیکویی او را زیر سوال می بریم یا به آن شک می کنیم، بدون اینکه تصویر کامل را مشاهده نماییم. کتاب ایوب به ما تعلیم می دهد که تحت هر شرایطی به خدا اعتماد کنیم. ما باید به خدا اعتماد کنیم، نه در زمانهایی که درک نمی کنیم، بلکه چون درک نمی کنیم! نویسنده مزامیر به ما می گوید: «اعمال خداوند كامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از كسانی كه به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌كند» (مزامیر فصل 18 آیه 30). اگر راههای خدا «کامل» هستند، پس می توانیم اعتماد کنیم که هر آنچه او انجام می دهد- و هر آنچه اجازه می دهد- نیز کامل است. این امر برای ما ممکن به نظر نمی رسد اما افکار ما افکار خدا نیست. درست است نمی توانیم انتظار داشته باشیم که افکار خدا را به طور کامل درک کنیم، همانطور که به ما یادآوری می کند: «خداوند می‌فرمايد: فكرهای من فكرهای شما نيست، و راههای من هم راههای شما نيست. به همان اندازه كه آسمان بلندتر از زمين است، راههای من نيز از راههای شما و فكرهای من از فكرهای شما بلندتر و برتر است» (اشعیا فصل 55 آیه های ۸-۹). با این حال، مسئولیت ما در برابر خدا این است که از او اطاعت کنیم، به او اعتماد کنیم و مطیع اراده او باشیم، چه قادر به درک آن باشیم، چه نباشیم.
English
بررسی کتاب مقدس
بررسی عهدقدیم
کتاب ایوب
