کتاب مزامیر
نویسنده: توضیح مختصری که کتاب مزامیر را معرفی می‌کند، داوود را نویسنده ۷۳ مزامیر از این کتاب عنوان می‌کند. شخصیت و هویت داوود در بسیاری از این مزامیر به روشنی نقش بسته است. با اینکه واضح است که داوود بسیاری از این مزامیر را نوشته، اما قطعاً او نویسنده کل این کتاب نیست. دو مزامیر (۷۲) و (۱۲۷) به سلیمان، پسر داوود و جانشین او نسبت داده شده است. مزامیر فصل ۹۰ دعایی است که به موسی نسبت داده شده است. دوازده مزامیر دیگر (۵۰) و (73-83) به خاندان آساف نسبت داده شده است. پسران قورح نیز ۱۱ مزامیر نوشتند (۴۲، 49-44، ۸۴-۸۵، ۸۷-۸۸). مزامیر ۸۸ به هیمان نسبت داده شده در حالی که مزامیر 89 منتسب به ایتان ازراحی می‌باشد. به جز سلیمان و موسی، تمام این نویسندگان کاهن یا لاوی بودند که در طول سلطنت داوود مسئول تدارک موسیقی برای پرستش بودند. نویسنده پنجاه مزامیر دیگر مشخص نشده است.تاریخ نگارش: یک بررسی دقیق از نویسندگان مزامیر و نیز موضوعاتی که در مزامیر مطرح شده‌اند، مشخص می کند که این کتاب در طول چندین قرن نوشته شده است. شاید دعای موسی (۹۰) قدیمی ترین مزامیر این مجموعه باشد که ضعف انسان را در مقایسه با جاودانگی خدا نشان می دهد. آخرین مزامیر شاید مزامیر ۱۳۷ باشد؛ این مزامیر یک سوگواری است که مشخصاً در ایامی نوشته شد که عبرانیان در اسارت بابلی ها افتاده بودند (از ۵۸۶ تا ۵۳۸ ق.م.).
بدیهی است که این ۱۵۰ مزامیر به دست افراد مختلف و در طول هزار سال از تاریخ اسرائیل نوشته شد. قطعاً این مزامیر را ویراستارانی ناشناس کمی بعد از پایان دوران اسارت (حدود ۵۳۷ ب.م.) جمع آوری کرده و کنار هم گذاشتند که به شکل امروزی درآمد.
هدف نگارش: کتاب مزامیر طولانی ترین کتابِ در کتاب مقدس می باشد که دارای ۱۵۰ مزامیر است. علاوه بر این، متنوع ترین کتاب است زیرا با موضوعاتی نظیر خدا و خلقتش، جنگ، پرستش، حکمت، گناه و بدی، داوری، عدالت و آمدن مسیح سر و کار دارد.
آیه های کلیدی:
مزامیر فصل 19 آیه 1، «آسمان از شكوه و عظمت خدا حكايت می‌كند و صنعت دستهای او را نشان می‌دهد».
مزامیر فصل 22 آیه های ۱۶-۱۹، «دشمنانم مانند سگ، دور مرا گرفته‌اند. مردم بدكار و شرور مرا احاطه نموده‌اند. دستها و پاهای مرا سوراخ كرده‌اند. از فرط لاغری تمام استخوانهايم ديده می‌شوند؛ بدكاران به من خيره شده‌اند. رَخت مرا در ميان خود تقسيم كردند و بر ردای من قرعه انداختند. ای خداوند، از من دور مشو؛ ای قوت من، به ياری من بشتاب!».
مزامیر فصل 23 آیه 1، «خداوند شبان من است؛ محتاج به هيچ چيز نخواهم بود».
مزامیر فصل 29 آیه های ۱-۲، «ای فرشتگان، خداوند را ستايش كنيد! شكوه و عظمت او را بستاييد! 2خداوند را آنچنانكه سزاوار است بپرستيد! در لباس تقوی و تقدس او را سجده كنيد!».
مزامیر فصل 51 آیه 10، «خدايا، دلی پاک در درون من بيافرين و از نو، روحی راست به من عطا كن».
مزامیر فصل 119 آیه های 1-2، «خوشا به حال آنان كه در زندگی، پاک و كامل هستند و مطابق دستورات خداوند رفتار می‌كنند. خوشا به حال كسانی كه احكام خداوند را بجا می‌آورند، از صميم قلب او را اطاعت می‌كنند».
خلاصه: کتاب مزامیر مجموعه ای است از دعاها، اشعار و سرودهایی که افکار پرستنده را به پرستش و ستایش خدا متمرکز می‌کند. بخشهایی از این کتاب به‌عنوان سرودنامه در مراسم پرستشی اسرائیل قدیم بکار می رفت. ماهیت و میراث موسیقایی مزامیر از عنوان آن مشخص است. این عنوان از کلمه ای یونانی گرفته شده که معنای آن «سرودی است که با ساز یا آلات موسیقی خوانده می‌شود».
پیش بینی ها: وعده فرستادن نجات دهنده از سوی خدا به مردم درون مایه ای است که دائماً در مزامیر تکرار می شود. تصاویر نبوتی مسیح موعود را می توان در تعداد زیادی از مزامیر مشاهده کرد. مزامیر فصل 2 آیه های ۱-۱۲، پیروزی و پادشاهی مسیح موعود را نشان می دهد. مزامیر فصل 16 آیه های ۸-۱۱ مرگ و رستاخیز او را پیش بینی می کند. مزامیر فصل ۲۲ نجات دهنده رنج دیده را بر صلیب به ما نشان می دهد و پیشگویی های جزئی و مفصل درباره مصلوب شدن او ارائه می کند که همه آنها به انجام رسیدند. جلال و شکوه مسیح و عروس او در مزامیر فصل 45 آیه های ۶-۷ به تصویر کشیده شده، در حالی که مزامیرهای فصل 72 آیه های ۶-۷، فصل 89 آیه های ۳-۳۷، فصل 110 آیه های ۱-۷ و فصل 132 آیه های ۱۲-۱۸ جلال و جهانی بودن سلطنت او را نشان می دهد.
کاربرد عملی: یکی از نتایج پر شدن با روح یا کلام مسیح، سرود خواندن است. مزامیر «کتاب سرودهای پرستشی» کلیسای اولیه است که حقیقت تازه در مسیح را منعکس کرده است.
خدا، در تمام مزامیر همان خداوند است. اما ما به طرق مختلف و بر اساس شرایط خاص زندگی مان به او پاسخ می دهیم. نویسنده مزامیر می گوید: چه خدای عجیبی را پرستش می کنیم! کسی که والاست و از تجارب بشری ما فراتر می رود، اما در عین حال کسی است که آنقدر به ما نزدیک است که می توان او را لمس کرد، کسی که در طول مسیر زندگی در کنار ما گام برمی دارد.
ما می توانیم تمام احساساتمان را به خدا بگوییم- مهم نیست که چقدر منفی هستند یا حالت شکایت دارند- و می توانیم آسوده خاطر باشیم که او خواهد شنید و درک خواهد کرد. نویسنده مزامیر به ما تعلیم می دهد که عمیق ترین دعا در میان تمام دعاها، فریاد کمک است، آن هنگام که در می یابیم که در مشکلات زندگی غرق شده ایم.
English
بررسی کتاب مقدس
بررسی عهدقدیم
کتاب مزامیر
