سوال
اهمیت دو پاره شدن پرده پرستشگاه معبد در هنگام مرگ عیسی مسیح چه بود؟
جواب
در طول زندگی عیسی، معبد مقدس اورشلیم مرکز زندگی مذهبی یهود بود. معبد مکانی بود که قربانی حیوانات در آن صورت می گرفت و پرستش مطابق با شریعت موسی دقیقا دنبال می شد. عبرانیان فصل 9 آیه های 1-9 به ما می گوید که در معبد پرده ای بود که مقدس ترین جایگاه (محل سکونت حضور خدا در زمین) را از بقیه ی معبد که انسانها در آن ساکن بودند جدا می ساخت. این حاکی از آن بود که انسان بواسطه گناه از خدا جدا شده بود (اشعیا فصل 59 آیه های 1-2). تنها کاهن اعظم اجازه داشت که سالی یکبار به آن طرف پرده برود (خروج فصل 30 آیه 10؛ عبرانیان فصل 9 آیه 7) تا به عوض تمام اسرائیل وارد حضور خدا شود و برای گناهانشان کفاره دهد (لاویان فصل 16).
معبد سلیمان 15 متر ارتفاع داشت (اول پادشاهان فصل 6 آیه 2)، اما هیرودیس ارتفاع آن را به 20 متر افزایش داده بود که این را از نوشته های یوسیفوس، تاریخدان یهودی قرن اول میلادی در می یابیم. درباره اندازه دقیق واحد ذراع عدم قطعیت وجود دارد، اما بدرستی می توان گفت که این پرده نزدیک به 60 فوت ارتفاع داشت. یوسیفوس همچنین به ما می گوید که پرده 4 اینچ ضخامت داشت و حتی دو اسب بسته شده به طرفین پرده هم نمی توانستند آن را پاره کنند. کتاب خروج به ما می آموزد که این پرده ضخیم از کتان مرغوِبِ تابیده شده و از مواد به رنگ آبی، ارغوانی و سرخ ساخته شده بود.
اندازه و ضخامت پرده، رویدادهای واقع در لحظه مرگ عیسی بر صلیب را بسیار مهمتر می سازد. «آنگاه عيسی فرياد بلند ديگری برآورد و جان سپرد. در آن لحظه، ناگهان پردۀ خانۀ خدا كه در مقابل مقدس‌ترين جايگاه قرار داشت، از سر تا پا دو پاره شد» (متی فصل 27 آیه های 50-51).
حال، چه استنباطی از این داریم؟ اهمیت پاره شدن پرده برای ما در عصر حاضر چیست؟ از همه مهمتر، پاره شدن پرده در لحظه مرگ عیسی به طرز چشم گیری نشان دهنده آن است که قربانی شدن او، ریختن خون خودش، کفاره ای کافی برای گناهان بود. حاکی از آن است که اکنون راه ورود به مقدس ترین جایگاه برای تمام مردم، در هر وقت، و چه برای یهود و چه غیر یهود باز است.
هنگامی که عیسی مرد، پرده پاره شد و خدا از آنجا بیرون آمد تا هرگز بار دیگر در معبدی ساخته دستان بشر ساکن نشود (اعمال رسولان فصل 17 آیه 24). خدا به رابطه اش با معبد و نظام مذهبی آن خاتمه داد، و درست همانطور که عیسی در لوقا فصل 13 آیه 35 پیشگویی کرد، معبد و شهر اورشلیم در سال 70 میلادی نابود شد (توسط رومیان تخریب شد). مادامی که معبد پابرجا بود، حاکی از تداوم عهد قدیم بود. عبرانیان فصل 9 آیه های 8-9 اشاره به دوره ای می کند که با برقرار شدن عهد جدید معاصر بود (عبرانیان فصل 8 آیه 13).
از یک لحاظ، پرده نمادی از خود مسیح بود که تنها راه به سوی پدر است (یوحنا فصل 14 آیه 6). این واقعیت را از این می توانیم استنباط کنیم که کاهن اعظم می بایست از طریق پرده وارد مقدس ترین جایگاه شود. اکنون مسیح کاهن اعظم عالی مقام ماست، و ما به عنوان کسانی که به کار تمام شده ی او ایمان داریم، از کهانت بهتر او برخوردار می شویم. ما اکنون می توانیم از طریق او وارد مقدس ترین جایگاه شویم. عبرانیان فصل 10 آیه های 19-20 به ما می گوید که «او راهی تازه و حيات‌بخش برای ما گشود تا ما را بحضور مقدس خدا برساند». در اینجا ما تصویر بدن عیسی را می بینیم که برای ما پاره شد، درست همانطوریکه او پرده را برایمان پاره کرد.
پاره شدن پرده از بالا به پایین یک واقعیت تاریخی است. اهمیت ژرف این رویداد با جزئیات شکوهمندی در عبرانیان شرح داده شده است. وقایع معبد سایه ای از موارد آینده بود، و همه آنها سرانجام ما را به عیسی مسیح متوجه می سازند. او پرده ی مقدس ترین جایگاه بود، و اکنون از طریق مرگ او، مومنان دسترسی آزاد به خدا دارند.
پرده معبد یک یادآوری بود از اینکه گناه باعث می شود انسان شایستگی حضور خدا را نداشته باشد. این واقعیت که قربانی برای گناه سالانه انجام میشد و دیگر قربانیهای بی شمار، روزانه انجام می شد، به طور مشخصی نشان می داد که تاوان گناه حقیقتاً نمی توانست پرداخته شود یا صرفاً با قربانی های حیوانی پاک شود. عیسی مسیح از طریق مرگش موانع بین خدا و انسان را برداشت و اکنون می توانیم با اطمینان و شهامت به او نزدیک شویم (عبرانیان فصل 4 آیه های 14-16).
English
اهمیت دو پاره شدن پرده پرستشگاه معبد در هنگام مرگ عیسی مسیح چه بود؟
