سوال
مسیحیان زمانی که اعتقادات آنها در برابر یک جامعه روامدار (سازشگر) قرار می گیرد، چه کاری باید انجام دهد؟
جواب
امروزه بسیاری از جوامع خود را روامدار در نظر می گیرند، به این معنی که «من دیگران را همانطوری که هستند بدون قضاوت در مورد اعمال یا سبک زندگی آنها قبول می کنم.» اما مسیحیان آگاه از کتاب مقدس نمی توانند همه اعمال و سبک های زندگی را قبول کنند؛ کتاب مقدس به روشنی برخی از سبک های زندگی را گناه آلود می داند و آنها را باعث نارضایتی خدا در نظر می گیرد. زمانی که اعتقادات مسیحی با استانداردهای یک جامعه روامدار برخورد می کنند، معمولا به مسیحیان برچسب کوته فکر، متعصب یا حتی بدتر از اینها می خورد. جالب اینجاست کسانی که ادعا می کنند خیلی روامدار هستند کمترین روامداری را نسبت به مسیحیت دارند.
گاهی درگیری اعتقادات مسیحی با استانداردهای روامدار سکولار، مشاغل مسیحی را وادار به عکاسی از مراسم نامزدی همجنس گرایان، پخت کیک یا آماده کردن دسته گل برای مراسم ازدواج همجنس گرایان یا اجاره اتاق به زوج های همجنسگرا می کند. در موارد دیگر این درگیری خیلی عمومی نیست، مثلا آشنایان یک مسیحی با او بر سر مست شدن یا زندگی مشترک خارج از ازدواج مخالفت می کنند.
پطرس در برابر شورای یهود یک اصل کلی را بیان کرد که مسائل زیادی را تحت پوشش قرار می دهد: «ما دستور خدا را اطاعت می‌كنيم، نه دستور انسان را» (اعمال رسولان فصل 5 آیه 29). پیروان مسیح بدون توجه به میزان فشاری که جامعه بر آنها می آورد خدای خود را می شناسند و اطاعت از او را انتخاب کرده اند. در دنیای گناه آلودی که از مسیح متنفر است طبیعتا اختلاف وجود دارد. دنیایی که از روامداری حمایت می کند جایی برای عقاید مسیحی باقی نمی گذارد، اما اعتقادات مسیحی برای نجات یافتگانی که همراه با روح القدس زندگی می کنند، اجتناب ناپذیر است. کتاب مقدس می گوید درست و غلط وجود دارد، و هیچ میزانی از آموزش های حساسیت و جلسات تحلیلی گروهی نمی تواند این اصل را تغییر دهد.
اگر روامداری به معنای «تحمل و سازش با چیزی است که دوست نداریم» پس باید بگوییم که روامداری نیازی به حمایت یا تایید ندارد. در این صورت، مسیحیان باید تا حد ممکن روامدار باشند تا بتوانند شخصیت مهربان خود را برای همه آشکار کنند (متی فصل 5 آیه 16). ما باید بتوانیم با خیلی چیزها کنار بیاییم. در اکثر موارد باید بتوانیم وسوسه نفرت از چیزی که دوست نداریم را کنترل کنیم. مشکل زمانی پیش می آید که روامداری به عنوان پذیرش یا حتی تایید چیزی است که از نظر ما توهین آمیز می باشد. مسیحیان معتقد به اصول کتاب مقدس می پذیرند که مردم گناه می کنند، اما آنها باید گناه را همچنان گناه بدانند. اعتقادات مسیحی به هیچ عنوان اجازه تصدیق گناه را نمی دهد.
بردباری و روامداری بدون توجه به نوع تعریف آن، حد و اندازه دارد: کلیسایی که خدمات تعاملی با محافل جادوگری ارائه می دهد، چه پیامی را به مردم می رساند؟ اگر یک قاضی با شهادت دروغ سازش کند و اجازه دهد در دادگاه او چنین اتفاقی بیفتد، حتی اگر شخصا از آن بیزار باشد، چه اتفاقی می افتد؟ اگر یک جراح با شرایط عفونی اتاق عمل خود سازش کند چه اتفاقی می افتد؟
زمانی که یک مسیحی اعتقادات خود را در تضاد با یک شخص روامدار می بینید، بلافاصله باید این اقدامات را انجام دهد: 1- برای کسب حکمت و شجاعت دعا کند. 2- اعتقادات خود را با گفته های کتاب مقدس مطابقت دهد نه با سلایق شخصی. مخالفت با یک جلسه هندوئی-مسیحی در کلیسا کاملا کتاب مقدسی است، اما اعتراض به غذاهای متنوع قومی در کلیسا کتاب مقدسی نیست. 3- دشمنان خود را دوست داشته باشد و برای آنها خوبی بخواهد (متی فصل 5 آیه های های 38-48). 4- با آن درگیری و تضاد همراه با «دلسوزی، مهربانی، فروتنی، ملايمت و بردباری» برخورد کند (کولسیان فصل 3 آیه 12). 5- اگر مسائل حقوقی در میان است به دنبال حق قانونی خود برود (نگاه کنید به اعمال رسولان فصل 16 آیه های 37-38، فصل 21 آیه 39).
مسیحیان حتی در میان درگیری و اختلاف بین اعتقادات الهی و روامداری سکولار هم باید از خود عشق و درستکاری نشان دهند و امکان همزیستی حقیقت و عشق را به نمایش بگذارند. ما باید نشان دهیم که می توان کارها را با تواضع حاصل از خرد انجام داد (یعوقب فصل 3 آیه 13). و «بدون توجه به توهين و بدگويی مردم، آنچه را كه راست و درست است انجام دهيد؛ زيرا وقتی به درستكاری شما پی بردند، از كار خود شرمنده خواهند شد» (اول پطرس فصل 3 آیه 16).
English
مسیحیان زمانی که اعتقادات آنها در برابر یک جامعه روامدار (سازشگر) قرار می گیرد، چه کاری باید انجام دهد؟
