سوال
اهمیت ورود پیروزمندانه عیسی مسیح در روز یکشنبه نخل چیست؟
جواب
ورود پیروزمندانه به ورود عیسی مسیح به اورشلیم گفته می شود و به یکشنبه نخل معروف است (یوحنا فصل 12 آیه های 1، 12). داستان ورود پیروزمندانه یکی از معدود رویدادهایی در زندگی عیسی مسیح است که در هر چهار انجیل عنوان شده است (متی فصل 21 آیه های 1 تا 17، مرقس فصل 11 آیه های 1 تا 11، لوقا فصل 19 آیه های 29 تا 40، یوحنا فصل 12 آیه های 12 تا 19). با کنار هم قرار دادن هر چهار انجیل به این نتیجه می رسیم که رویداد یکشنبه نخل، هم برای مسیحیان آن دوره و هم برای ایمانداران سراسر تاریخ اهمیت زیادی دارد. ما یکشنبه نخل را به یاد آن روز جشن می گیریم.
در آن روز، عیسی مسیح سوار بر کره الاغی که کسی هرگز سوار آن نشده بود وارد اورشلیم شد. شاگردان جامه های خود را روی الاغ انداختند تا عیسی مسیح بنشیند و مردم برای خوش آمدگویی به او، لباسها و شاخه های نخل را جلو پای او قرار دادند. مردم او را ستایش کردند و هلهله کنان می گقتند: «پادشاه با نام خداوند می آید». او سوار بر الاغ به معبد رفت به مردم آموزش داد، آنها را شفا داد، صرافان و فروشندگان که خانه پدر را به لانه دزدان تبدیل کرده بودند بیرون کرد (مرقس فصل 11 آیه 17).
هدف عیسی مسیح از این نوع ورود به اورشلیم این بود که بر طبق پیشگویی های عهد قدیم، مسیح و پادشاه اسرائیل بودن خود را برای عموم مردم به تصویر بکشاند. متی می گوید که ورود پادشاه سوار بر الاغ محقق شدن پیشگویی زکریا است: «ای قوم من، شادی كنيد و از خوشحالی فرياد برآوريد، چون پادشاهتان نزد شما می‌آيد! او نجات دهنده‌ای پيروزمند است و با فروتنی، سوار بر كرّه الاغی می‌آيد!» (زکریا فصل 9 آیه 9). عیسی مسیح مانند یک پادشاه پیروز وارد پایتخت شد و مردم با شادی و ستایش از او استقبال کردند. خیابانهای شهر پادشاهی اورشلیم برای او باز بود تا مانند یک پادشاه به قصر خود وارد شود، البته نه قصر زمینی بلکه قصر روحانی که همان معبد است؛ چراکه او پادشاه روحانی جهان است. مردم او را ستایش و پرستش کردند، برای اینکه او شایسته آن بود. او دیگر به شاگردان خود نمی گوید که سکوت کنند (متی فصل 12 آیه 16، فصل 16 آیه 20) بلکه از آنها می خواهد با آسودگی خیال و شهامت او را ستاش کنند. پهن کردن ردا نشانه اعلام وفاداری و بیعت است (رجوع کنید به دوم پادشاهان فصل 9 آیه 13). عیسی مسیح آشکارا اعلام کرد که او پادشاه و مسیح موعودی است که منتظرش بودند.
متاسفانه تمجید و ستایش فراوان مردم از عیسی مسیح به این دلیل نبود که آنها او را به عنوان نجات دهنده خود شناختند. بلکه آنها به او به عنوان مسیح نجات دهنده ای خوش آمد گفتند که آمده تا بر ضد امپراطوری روم طغیان کند. عده زیادی بودند که به مسیح به عنوان نجات دهنده اعتقادی نداشتند، بلکه امید داشتند که او می تواند نجات دهنده موقتی باشد. اینها کسانی بودند که هلهله کنان ورود او را به عنوان پسر داوود که در نام خدا به شهر آمده جشن گرفتند. اما وقتی انتظارات آنها برآورده نشد و عیسی مسیح آنها را برای شورش بر ضد رومیان اشغالگر رهبری نکرد، ستایش ها و شادی ها فقط طی چند روز تبدیل شد به عبارت «مصلوبش کن!» (لوقا فصل 23 آیه های 20 تا 21). کسانیکه عیسی مسیح را به عنوان قهرمان ستایش کردند، در نهایت او را رد کرده و تنها گذاشتند.
ورود پیروزمندانه عیسی مسیح داستان بسیار متفاوتی است، اما برای مسیحیان معنی و کاربرد دارد. داستان پادشاهی که متواضعانه در لباس مردم فقیر، سوار بر الاغی وارد شهر شد و خبری از ردای پرزرق و برق پادشاهی و اسب خرامان نبود. عیسی مسیح مانند پادشاهان زمینی با زور و جنگ پیروز نشد بلکه پیروزی او با عشق، محبت، لطف و فدای جان خودش برای انسان بود. او پادشاه سپاهیان نیست، بلکه پادشاه تواضع و خدمت است. او بر ملتها غلبه نمی کند، بلکه بر قلبها و فکرها پیروز می شود. پیام او آرامش ابدی با خداوند است نه آرامش موقت زمینی. اگر عیسی مسیح پیروزمندانه وارد قلبهای ما شده است، با عشق و آرامش در آن حکومت می کند. ما نیز به عنوان ایمانداران همین ویژگی ها را از خود به نمایش می گذاریم تا مردم دنیا پادشاه واقعی قلبهای ما را ببینند.
English
اهمیت ورود پیروزمندانه عیسی مسیح در روز یکشنبه نخل چیست؟
